Μια ομάδα νέων, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος «Εικόνες σε κίνηση – Οι νέοι καταγράφουν την τοπική ιστορία», συντροφεύει τον Δημήτρη Λέτσιο, έναν από τους σημαντικότερους Έλληνες φωτογράφους του 20ου αιώνα.

Ο φωτογράφος Δημήτρης Λέτσιος.

Κάνει τη διαδρομή σε τόπους όπου εστίασε χιλιάδες φορές ο φακός του, όπως ο θεσσαλικός κάμπος, το Πήλιο και ο Βόλος. Προσωπικότητες, ομότεχνοι και άλλοι μιλούν για τον Δημήτρη Λέτσιο, όπως η Μαρούλα Κλιάφα, ο Σπύρος Μελετζής, ο Δημήτρης Μιχαιλίδης, ο Νίκος Τσούκας κ.α.
Ο Δημήτρης Λέτσιος αφηγείται την πορεία της ζωής του και μιλά στην ομάδα για την καλλιτεχνική φωτογραφία που υπηρέτησε για περίπου 60 χρόνια Με διάρκεια 42 λεπτά και γυρίσματα που έγιναν από τον Ιούνιο ως το Δεκέμβριο του 1999 σε Βόλο, Πήλιο, Στεφανοβίκειο, Μεταξοχώρι, Τρίκαλα και Αθήνα η ταινία έδωσε την ευκαιρία στα παιδιά της ομάδας να γίνουν μια παρέα και να γνωρίσουν από κοντά τον ίδιο το Δημήτρη Λέτσιο και το έργο του.
Κορυφαία και συγκινητική στιγμή, για το ντοκιμαντέρ αλλά και για την ομάδα ήταν η προβολή του στην εκδήλωση όπου ο Δήμος Βόλου τίμησε το Δημήτρη Λέτσιο, στο θέατρο Σπίρερ.
Η ταινία παρουσιάστηκε στο φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και στις 4/12/2001 προβλήθηκε για πρώτη φορά από την ΕΤ1 και συγκέντρωσε πολύ καλά σχόλια από ειδικούς.
Όλα αυτά ήταν η καλύτερη επιβράβευση στους κόπους των παιδιών που με τόσο μεράκι και ενθουσιασμό δούλεψαν για να πετύχουν το καλύτερο αποτέλεσμα.
Παραγωγή: Καλλιτεχνικός Οργανισμός Δήμου Βολου – Κέντρο Νεότητας “Δίαυλος” Σκηνοθεσία: Λάγδαρης Γιώργος Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κορδελάς Δημήτρης Διεύθυνση Παραγωγής: Ανέστης Κώστας Οργάνωση Παραγωγής: Κουτσελίνη Άννα Μουσική: Δρυγιαννάκης Κώστας

Λίγα λόγια για τον μεγάλο φωτογράφο.
Ο Δημήτρης Λέτσιος κατέγραψε για ένα διάστημα 60 περίπου χρόνων το ελληνικό τοπίο, τον λαϊκό πολιτισμό, τον απλό άνθρωπο της υπαίθρου και τον αγώνα του. Παρότι οι φωτογραφίες του διατρέχουν την ελληνική επικράτεια, ικανό μέρος του έργου του εστιάζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Θεσσαλία: τον θεσσαλικό κάμπο, το Πήλιο, τη λίμνη Κάρλα, τις Σποράδες, τον αγαπημένο του Βόλο και τη Μακρινίτσα. Μέσα από τις φωτογραφίες του παρελαύνουν τα ελληνικά χωριά και μοναστήρια, τα αυθεντικά τοπία του βουνού και του κάμπου, τα ίχνη του δημώδους πολιτισμού (πέτρινα γεφύρια, ξωκλήσια κλπ.), παραδόσεις και έθιμα.
Στα πορτρέτα ανώνυμων χωρικών, αναγνωρίζουμε το πρόσωπο του μεταπολεμικού Έλληνα και της Ελληνίδας που αγωνίζεται με αντίξοες συνθήκες. Ο Δημήτρης Λέτσιος γεννήθηκε το 1910 στην Ανακασιά του Βόλου. Ο πατέρας του διατηρούσε από το 1909 αρτοποιείο στο Βόλο γεγονός που προσέφερε στην οικογένεια τους μια σχετική οικονομική άνεση που επέτρεπε τη μόρφωση και τις σπουδές.
Ο Δ. Λέτσιος αρνούμενος να συνεχίσει τις σπουδές του αρκετά νωρίς αποφάσισε να αναλάβει το αρτοποιείο στο οποίο εργάστηκε μέχρι το 1984. Αντίβαρο στην πολύωρη και κουραστική εργασία του αρτοποιείου ήταν η αγάπη του και οι αποδράσεις στην ύπαιθρο είτε σε Κυριακάτικες πορείες είτε σε οργανωμένες εκδρομές. Πάντα έβρισκε διαθέσιμο χρόνο για «να στριφογυρίζει» όπως λέει «στο Βόλο και τα Πηλιοχώρια.
Σαν άνθρωπος που περπατούσα, η απόσταση Βόλος – Μακρινίτσα ήταν για μένα ψωμί και τυρί κάθε Κυριακή. Έτσι έμαθα φωτογραφία. Ψάχνοντας. Χαλώντας φιλμ και χαρτιά, προσπαθώντας να βελτιώσω τη χθεσινή δουλειά. Έκτοτε τα πάντα για μένα έχουν φωτογραφικό ενδιαφέρον».
Ξεκίνησε να φωτογραφίζει το 1934 και σταδιακά, άρχισε να διαθέτει όλο τον ελεύθερο χρόνο του στις εκδρομές και τη φωτογραφία. Κατά τη διάρκεια του μεγάλου σεισμού στον Βόλο το 1954 όλα τα πρώτα αρνητικά που είχε τραβήξει εκείνη την περίοδο καταστράφηκαν.
Το 1955 είναι η χρονιά που αποτελεί ένα καινούργιο ξεκίνημα και είναι η περίοδος που αρχίζει τις περιπλανήσεις του ανά την Ελλάδα. Υπήρξε συνιδρυτής της ΕΦΕ (1952) ενώ ίδρυσε την ΕΦΕ Βόλου (1956). Ο Δ. Λέτσιος ήταν αυθόρμητος στην επιλογή των θεμάτων και στην αισθητικής τους προσέγγιση. Μια σύντομη περιγραφή που κάνει ο Δ. Λέτσιος για το πώς φωτογράφιζε διευκολύνει τον αναγνώστη να προσεγγίσει τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τα θέματά του: «Την ίδια μέρα τέσσερις διαφορετικοί φωτογραφικοί χρόνοι. Ποτέ δεν εξαντλείται ένα θέμα. Αλλιώς ήταν προχθές το πρωί, αλλιώς ήταν χθες, αλλιώς είναι σήμερα».
Συνοδοιπόρος του Σπύρου Μελετζή, της Βούλας Παπαϊωάννου, του Τάκη Τλούπα και του Δημήτρη Χαρισιάδη, χάραξε μία προσωπική πορεία αποδεσμευμένη από ρεύματα και κατηγοριοποιήσεις.
Στις 16 Ιανουαρίου 2008 ο Δημήτρης Λέτσιος έφυγε από τη ζωή.

Κάντε Like στη σελίδα της Ψυχαγωγίας στο Facebook

Ειδήσεις Σήμερα: