Μπαλέτα της Όπερας του Περμ

Μπαλέτα της Όπερας Περμ
Iγκόρ Στραβίνσκι, Οι γάμοι, Πετρούσκα
Χορός

12 Ιουλίου, 21:00
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών,
Αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη»

Τον Πετρούσκα (1911) στη χορογραφία του Nicolo Fonte και τους Γάμους (1923), στη χορογραφία του θρυλικού Γίρζι Κύλιαν και τα δύο σε μουσική Ιγκόρ Στραβίνσκι, θα παρουσιάσει ένα από τα πιο σημαντικά μπαλέτα της Ρωσίας, το Μπαλέτο της Όπερας Τσαϊκόφσκι του Περμ που έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα στις 12 Ιουλίου, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Τα Μπαλέτα της Όπερας Τσαϊκόφσκι της πόλης Περμ συγκαταλέγονται στα πέντε πιο διάσημα μπαλέτα της Ρωσίας. Ιδρύθηκαν κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από καλλιτέχνες του Θεάτρου Μαριίνσκι (του θεάτρου Κίροφ, όπως ονομαζόταν τότε) που είχαν βρει καταφύγιο στο Περμ και έκτοτε πολλά από τα μεγαλύτερα αστέρια του κλασικού χορού ξεκίνησαν τη σταδιοδρομία τους εκεί. Παραστάσεις τους έχουν κερδίσει τη Χρυσή Μάσκα της Ένωσης Θεατρικών Παραγωγών Ρωσίας (την ανώτερη καλλιτεχνική διάκριση της χώρας) και ήδη από τη δεκαετία του 70 λειτουργούν ως μαγνήτης για τους λάτρεις του μπαλέτου.
Το Θέατρο Περμ συνεργάζεται συστηματικά με το Θέατρο Μαριίνσκι, με το Ίδρυμα George Balanchine, το Ίδρυμα Jerome Robbins με χορογράφους και σκηνοθέτες από τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, την Ισπανία και την Ελβετία και έχοντας, από το 2009, το χορογράφο Αλεξέι Μιροσνιτσένκο διευθυντή του Μπαλέτου, έχει να επιδείξει πλούσιο ρεπερτόριο που περιλαμβάνει κλασικές παραγωγές αλλά και αριστουργήματα κάποιων από τους πιο διάσημους χορογράφους του 20ου αιώνα.

JIRI KYLIAN
O Γίρζι Κύλιαν, χορευτής, χορογράφος και θρυλικός διευθυντής του Nederlands Dans Theater για 24 χρόνια, είναι εμβληματική μορφή στο χώρο. Χορογράφος / φιλόσοφος, μελετά τα βάθη της ανθρώπινης φύσης μέσω των κινητικών δυνατοτήτων του σώματος.
Γεννήθηκε στην Πράγα. Υπήρξε σολίστ του Μπαλέτου της Στουτγάρδης και στη συνέχεια, ανέλαβε τη διεύθυνση του Nederlands Dans Theater από το 1975 έως το 1999. «Στις μέρες του», το ολλανδικό σχήμα κατέκτησε δεσπόζουσα θέση στον κόσμο του σύγχρονου χορού. Το 1978 ίδρυσε τη νεανική ομάδα NDT II, αποτελούμενη από χορευτές 17 έως 22 ετών και το 1991, προχώρησε στη σύσταση του NDT III, το οποίο αποτελούσαν παλαίμαχοι χορευτές του NDT I, ηλικίας 40-60 ετών. Με τον τρόπο αυτό, υποστηρίζει ο Κύλιαν, αποκαλύπτεις σε τρεις ηλικίες-σταθμούς τη ζωή του χορευτή.
Έγινε διεθνώς γνωστός το 1978, μετά την πρεμιέρα του μπαλέτου Sinfonietta, σε μουσική Λέος Γιάνατσεκ και αποθεώθηκε για τη χορογραφία του στο μπαλέτο Συμφωνία των ψαλμών (1978), σε μουσική Στραβίνσκι. Έχει κερδίσει δύο φορές το διεθνώς αναγνωρισμένο βραβείο Benois de la Danse (1993, 1999).

Nicolo Fonte
O Νίκολο Φόντε είναι χορογράφος και το προσωπικό του ύφος εκφράζει το προβληματισμό του για τη σχέση του χορού με το ντιζάιν και την αρχιτεκτονική. Ξεκίνησε την καριέρα του ως χορευτής στο Peridance Capezio Centre της Νέας Υόρκης και συνέχισε στα Μεγάλα Καναδικά Μπαλέτα στο Μοντρεάλ, όπου συμμετείχε σε χορογραφίες των George Balanchine, Antony Tudor, Marty Kudelka και Nacho Duato. Υπήρξε μέλος της Compañia Nacional de Danza στη Μαδρίτη υπό τη διεύθυνση του Duato και προκάλεσε αίσθηση με το μπαλέτο En los Segundos Ocultos, που ο ίδιος χορογράφησε για την ισπανική ομάδα. Από το 2000, ο Φόντε έχει αφοσιωθεί αποκλειστικά στη χορογραφία.

Τα έργα που θα παρουσιάσουν τα Μπαλέτα της Όπερας Περμ στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών:
Πετρούσκα
Ο Πετρούσκα, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Παρίσι το 1911 από τα Ρωσικά Μπαλέτα του Ντιάγκιλεφ (μουσική Ιγκόρ Στραβίνσκι, κοστούμια Αλεξάντρ Μπενουά και χορογραφία Μισέλ Φοκίν) με το ταλέντο του χορευτή – θρύλου Βασλάβ Νιζίνσκι, να σηματοδοτεί τη χορογραφία του Φοκίν και να κάνει τη μετέπειτα «αναμέτρηση» με το έργο εξαιρετικά παράτολμη για άλλους χορογράφους.
Εκατό χρόνια αργότερα, ο αμερικανός χορογράφος Νίκολο Φόντε στην παράσταση που θα παρακολουθήσουμε στο Μέγαρο Μουσικής, χρησιμοποιεί το λεξιλόγιο του μοντέρνου χορού και βάζει σε δεύτερη μοίρα την σκηνογραφία, για να απομακρυνθεί από την εκδοχή του Φοκίν. Από την άλλη, κρατάει τους ίδιους χαρακτήρες και προβάλλει τα κεντρικά θέματα της ελευθερίας και της εξουσίας, αντικατοπτρίζοντας τα παγκόσμια προβλήματα του 21ου αιώνα.
Ο Πετρούσκα σε χορογραφία Νίκολο Φόντε έκανε πρεμιέρα το φθινόπωρο του 2011 στο Πόρτλαντ από τα Μπαλέτα του Όρεγκον. Αμέσως μετά, ο Φόντε ξεκίνησε τη συνεργασία του με το Μπαλέτο της Όπερας Περμ και ανέβασε το έργο για πρώτη φορά στη Ρωσία στο Διεθνές Φεστιβάλ Ντιάγκιλεφ το Μάιο του 2012.

Οι Γάμοι
Ο Στραβίνσκι συνέλαβε την ιδέα για τους Γάμους, μια χορωδιακή καντάτα βασισμένη σε στίχους από Ρωσικούς ύμνους το 1912, αλλά ξεκίνησε την υλοποίησή της το 1914, χρησιμοποιώντας τελικά τη μελωδία από ένα μόνο εργατικό τραγούδι.
Ενδιαφέρον έχει η ενορχήστρωση του έργου, που περιλαμβάνει τέσσερα πιάνα, δύο ομάδες κρουστών, χορωδία και σολίστες, με αποτέλεσμα η δύναμη της παρτιτούρας να επιβάλλεται με τον έντονο τελετουργικό χαρακτήρα που διαθέτει. Η πρεμιέρα των Γάμων έγινε το 1923 στο Παρίσι, υπό τη διεύθυνση του Ερνέστ Ανσερμέτ, και είχε μεγάλη επιτυχία.
Ο Γίρζι Κύλιαν χορογράφησε τη δική του ανατρεπτική εκδοχή των Γάμων, το 1982, σεβόμενος απολύτως τη δομή της μουσικής και με έντονο το προσωπικό του ύφος, που βασίζεται στην εξαιρετική πλαστικότητα της κινητικής του γλώσσας, με τις γλυπτικές πόζες που προκαλούν τεράστια συγκινησιακή δύναμη.