Βασιλεύς Δημήτριος (δάνειο από τον Καβάφη)

Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής ήταν γιος του στρατηγού του Μ. Αλεξάνδρου Αντίγονου (του μονόφθαλμου). Πολέμησε και αυτός με τον Αλέξανδρο και αργότερα για τον πατέρα του μέχρι που κάποτε κλήθηκε να αναλάβει το θρόνο της Μακεδονίας.

Δυστυχώς, αντί να βασιλέψει περνούσε τον καιρό του διασκεδάζοντας μέχρι που οι Μακεδόνες του ανακοίνωσαν πως δεν ήταν καλός βασιλιάς και πρέπει να φύγει.

Και αυτό ακριβώς έκανε!

Χωρίς φασαρίες, χωρίς φωνές, χωρίς αντίρρηση. Ωραίο ήταν τόσο καιρό το πάρτι αλλά τώρα που τελείωσε ας μην το χαλάσουμε, βάζοντας τα κλάματα.

Αλλά ο σημερινός Έλληνας δεν είναι σαν το Δημήτριο. Ωραίο ήταν το πάρτι με τα δανεικά αλλά δεν θέλουμε να τελειώσει. Τους αλλάζουμε το όνομα από δάνεια σε σχέδιο Μάρσαλ για την ανάπτυξη και ζητάμε να ξαναρχίσουν από την αρχή. Το όνειρο ήταν πολύ όμορφο για να ξυπνήσουμε έτσι απλά.

Σαν τον παραίτησαν οι Μακεδόνες
κι απέδειξαν πως προτιμούν τον Πύρρο
ο βασιλεύς Δημήτριος (μεγάλην
είχε ψυχή) καθόλου — έτσι είπαν —
δεν φέρθηκε σαν βασιλεύς. Επήγε
κ’ έβγαλε τα χρυσά φορέματά του,
και τα ποδήματά του πέταξε
τα ολοπόρφυρα. Με ρούχ’ απλά
ντύθηκε γρήγορα και ξέφυγε.
Κάμνοντας όμοια σαν ηθοποιός
που όταν η παράστασις τελειώσει,
αλλάζει φορεσιά κι απέρχεται.

Γιώργος Επιτήδειος (το κείμενο εννοείται, το ποίημα είναι του Καβάφη).

Γιώργος Επιτήδειος