Η Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου σας προσκαλεί στην εκδήλωση Μ’ ένα βιβλίο συζητώ: “Το ημερολόγιο της ευτυχίας”, που διοργανώνει την Τρίτη, 24 Απριλίου, 7 μ.μ.

Η Ελληνική Λέσχη του Βιβλίου σας προσκαλεί στην εκδήλωση Μ’ ένα βιβλίο συζητώ, που διοργανώνει την Τρίτη, 24 Απριλίου, 7 μ.μ. στην αίθουσα «Κωστής Παλαμάς» του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός», Πλατεία Αγ. Γεωργίου, Καρύτση 8, Αθήνα ( Τηλ. 210 3221917).

Ο κ. Δημήτρης Κωστελέτος, αρχιτέκτων θα εισηγηθεί για συζήτηση “Το ημερολόγιο της ευτυχίας”, του Νικολάε Στάϊνχαρτ, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μαΐστρος.

Παράλληλα, θα λειτουργήσει έκθεση ποιοτικού βιβλίου.

Κορυφαίο βιβλίο από τη σημαντικότερη πνευματική μορφή της σημερινής Ρουμανίας, μας αποκαλύπτει το μυστικό ενός επώδυνου δρόμου που οδηγεί στην ολοκλήρωση και την ευτυχία. Μια σπουδαία λογοτεχνική διαθήκη που μαγεύει τον αναγνώστη. Έργο πολιτικού, πνευματικού και λογοτεχνικού ενδιαφέροντος, με ιδιαίτερα ζωντανή γραφή και αφήγηση. Ο Νικολάε Στάινχαρτ, Ρουμάνος εβραϊκής καταγωγής, ήταν μεγάλος ουμανιστής, τεράστιας φιλοσοφικής και λογοτεχνικής παιδείας. Πνεύμα ανήσυχο, ελεύθερο, ενοχλητικό για το ολοκληρωτικό καθεστώς, φυλακίστηκε, όπου τελικά, μετά από πολλές αναζητήσεις, στράφηκε στη χριστιανική Ορθοδοξία. Σαν άλλος Ντοστογιέφσκι, μετέτρεψε τη φυλακή του σε σπουδή στην ανθρώπινη ψυχολογία. Η οδυνηρή εμπειρία του από τις ανακρίσεις, τα βασανιστήρια, το συγχρωτισμό με κάθε καρυδιάς καρύδι, γονιμοποίησε τις ευρύτατες γνώσεις του. Το βιβλίο, στο οποίο καταγράφει την πνευματική του περιπέτεια και αναζήτηση, βιώματα και στιγμές της τραγικής καθημερινότητάς του, συνιστά χάρτη των ρουμανικών γραμμάτων και από τις σημαντικότερες πνευματικές καταθέσεις του 20ου αιώνα.

Το παν δεν είναι να νικήσεις, το παν είναι να αγωνιστείς μέχρι τέλους. Η νίκη δεν υποχρεωτική. Υποχρεωτική είναι η μάχη. σ.302

Ο καλύτερος αγωνιστικός τρόπος προϋποθέτει εξαιρετικά δυνατό χαρακτήρα, στρατιωτική αντίληψη για τη ζωή, φοβερή ηθική κραταίωση του σώματος, ατσαλένια θέληση και αδαμάντινη πνευματική υγεία. σ.15

Οι επιζώντες κι αυτοί που κατάφεραν να επιβιώσουν είναι όλοι εκείνοι που θέλησαν να πάρουν ένα ρίσκο παραπάνω στη ζωή τους. σ.472

Τι και αν τρεφόμαστε με ψωμί κι ελιές από εγκράτεια, αλλά η καρδιά μας είναι γεμάτη δηλητήριο; Να το βράσω τότε και το ψωμί και τις ελιές. Καλύτερα να τρώμε κρέας και να πίνουμε και κρασί, αλλά να μην έχουμε καμία σχέση μ’ εκείνους που διυλίζουν τον κώνωπα, μ’ εκείνους που ψάχνουν να βρουν το κάρφος στο μάτι των άλλων και γυρνάνε σ’ όλη τους τη ζωή με τη δοκό στο δικό τους μάτι. σ.430

Ειδήσεις Σήμερα: