Αν και οι νέες ρυθμίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο θα βελτιώσουν την σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, η προσέγγιση που ακολουθείται σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν αναμένεται να αλλάξει ριζικά την ισορροπία μεταξύ των αρχών του ανταγωνισμού και της σταθερότητας, καθώς ο υφιστάμενος ρυθμιστικός σχεδιασμός εξακολουθεί να αποδίδει προτεραιότητα στην δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής χρηματοοικονομικής αγοράς, χωρίς όμως να παρέχει τις αναγκαίες ασφαλιστικές δικλείδες που θα εγγυηθούν την σταθερότητα του, σύμφωνα με μελέτη του ΕΛΙΑΜΕΠ.

Τη μελέτη («Κείμενο πολιτικής») υπογράφει ο λέκτορας Διεθνούς και Ευρωπαϊκής Πολιτικής Οικονομίας του Πανεπιστήμιου Αθηνών, Δημήτρης Κατσίκας.

Όπως επισημαίνεται στη μελέτη, η ανάλυση των παραγόντων που οδήγησαν στην χρηματοπιστωτική κρίση, σε συνδυασμό με την σοβαρότητα των επιπτώσεων της, οδήγησαν τα κράτη στην ανάληψη σημαντικών πρωτοβουλιών για την αναμόρφωση του χρηματοπιστωτικού συστήματος, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η προσπάθεια αυτή έχει λάβει την μορφή ενός διευρυμένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων σε όλους τους επιμέρους τομείς του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Οι νομοθετικές και ρυθμιστικές αυτές παρεμβάσεις, οι οποίες έχουν οδηγήσει στην δημιουργία νέων ευρωπαϊκών θεσμών και οργανισμών, στοχεύουν κατά κύριο λόγο στην δημιουργία ασφαλιστικών δικλείδων που θα εγγυούνται την σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, με απώτερο στόχο την αποφυγή μελλοντικών χρηματοπιστωτικών κρίσεων τέτοιου μεγέθους.

Από την άποψη αυτή, η ρυθμιστική μεταρρύθμιση που λαμβάνει χώρα αυτή την στιγμή στην Ευρωπαϊκή Ένωση διαφέρει σημαντικά από τις προηγούμενες μεταρρυθμίσεις, οι οποίες στόχευαν καταρχήν στην δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, μέσω της σταδιακής απελευθέρωσης των εθνικών χρηματοπιστωτικών συστημάτων και την ενίσχυση του ανταγωνισμού.

Στόχος του κειμένου είναι η ανάδειξη των διαφορετικών οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων και παραγόντων που έχουν διαμορφώσει το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό ρυθμιστικό πλαίσιο, τόσο στο παρελθόν, όσο και στο πλαίσιο της τρέχουσας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας.

Το συμπέρασμα της παρούσας μελέτης είναι ότι αν και οι νέες ρυθμίσεις θα βελτιώσουν αναμφίβολα την σταθερότητα του συστήματος, η προσέγγιση που ακολουθείται δεν αναμένεται να αλλάξει ριζικά την ισορροπία μεταξύ των αρχών του ανταγωνισμού και της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, καθώς ο υφιστάμενος ρυθμιστικός σχεδιασμός εξακολουθεί να αποδίδει προτεραιότητα στην δημιουργία μιας ενιαίας ευρωπαϊκής χρηματοπιστωτικής αγοράς, χωρίς όμως να παρέχει τις αναγκαίες ασφαλιστικές δικλείδες που θα εγγυηθούν την σταθερότητα του.

Η δημιουργία αυτών των ασφαλιστικών δικλείδων προϋποθέτει μια πιο φιλόδοξη προσέγγιση σε επίπεδο περιεχομένου των μεταρρυθμίσεων, οι οποίες θα πρέπει να αξιολογήσουν εκ νέου βασικές δομές και πρακτικές του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Επίσης, προϋποθέτει την αναγνώριση και αποδοχή της ανάγκης τόσο για ένα αυξημένο επίπεδο μεταβίβασης ρυθμιστικών και εποπτικών εξουσιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ώστε το επίπεδο ολοκλήρωσης των αγορών να συμπίπτει με αυτό της ρύθμισης και εποπτείας, όσο και για ένα ενισχυμένο επίπεδο διεθνούς συνεργασίας και εναρμόνισης των νέων μεταρρυθμίσεων με άλλα σημαντικά χρηματοπιστωτικά κέντρα εκτός ΕΕ, καθώς η ευρωπαϊκή αγορά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με ένα ευρύτερο και πλήρως παγκοσμιοποιημένο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: