Σπουδές στη Βρετανία: επένδυση στο μέλλον

«… Τι λες, να στείλω το παιδί μου για σπουδές στη Αγγλία; Πώς είναι; …» Αυτή είναι μια συνήθης ερώτηση από φίλους και γνωστούς αυτή την εποχή. Η σύντομη απάντηση είναι …ναι, φυσικά γιατί οι τρεις φράσεις που άμεσα έρχονται στον νου είναι εξειδικευμένη γνώση, πολλές επιλογές, και έντονη ακαδημαϊκή δράση.

Ας εξηγηθώ καλύτερα όμως , χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα κάποια προσωπικά βιώματα… Θα αρχίσω από το ότι σπούδασα Βιοχημεία και Μικροβιολογία (BSc) στο King’s College London για να συνεχίσω με διδακτορικό σε Νευροεπιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και αργότερα ένα σύντομο post-doc στο Rockefeller στην Νέα Υόρκη. Μέχρι εδώ θα έλεγε κανείς ότι η πορεία είναι άκρως ακαδημαϊκή. Προερχόμενη από επιχειρηματική οικογένεια, πάντα είχα αυτό στο πίσω μέρος του μυαλού μου καταλήγοντας σε μια καριέρα η οποία συγκεράζει και τα δύο. Εάν δεν είχα τις καλές σπουδές και την αυτοπεποίθηση των γνώσεων που είχα αποκομίσει ίσως να μην μπορούσα να πάρω κάποιο ρίσκο στην εξέλιξη της καριέρας μου. Η Βρετανική Παιδεία χαρακτηρίζεται από το ότι θα πρέπει να ξέρεις τι θες να κανείς από το σχολείο και να προετοιμαστείς κατάλληλα για αυτό. Και το ερώτημα είναι πως ένα παιδί μπορεί να είναι σίγουρο για τις επιλογές; Δεν μπορεί, είναι απάντηση. Όμως, το να γίνει έστω κάποια επιλογή σε μια βασική κατεύθυνση, διασφαλίζει γνώση σε βάθος, έκθεση σε πρακτικό τρόπο σκέψης και μάθησης λόγω και της συνεργασίας πανεπιστημίων με επιχειρήσεις, και τέλος ένα βασικό πτυχίο σε μόνο τρία χρόνια. Οι επιλογές μετά είναι ανοιχτές είτε για περεταίρω εξειδίκευση , είτε για συνδυασμό με άλλες κατευθύνσεις.

Η γνώση όμως είναι μόνο ένα μέρος της εξίσωσης. Εξίσου σημαντικό είναι το περιβάλλον στο οποίο καλείται ένα φοιτητής να λειτουργήσει και τα ερεθίσματα που παράλληλα έχει. Η Βρετανία αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κέντρο έρευνας σε αρκετά πεδία. Σχεδόν κάθε φοιτητής που παίρνει την υπόθεση εκπαίδευση στα σοβαρά, έχει αμέτρητες ευκαιρίες να ακούσει, να μάθει, αλλά και να συνομιλήσει με μεγάλους επιστήμονες και σημαντικές προσωπικότητες που υπό άλλες συνθήκες, σε άλλες χώρες θα έβλεπε μόνο από μακριά. Αυτό έχει να κάνει με την κουλτούρα του Βρετανικού ακαδημαϊκού συστήματος που επιτρέπει τις επαφές αυτές, τόσο ως μέρος του εκπαιδευτικού προγράμματος, όσο και της ανοιχτής επικοινωνία μεταξύ διαφόρων τομέων. Όπως επίσης σημαντικές είναι και οι δομές οι οποίες επιτρέπουν και μάλιστα προσκαλούν του φοιτητές να συμμετέχουν στην διαδικασίες λειτουργίας των κολλεγίων και των προγραμμάτων.

Τέλος, δεδομένου ότι ο σκοπός της βασικής εκπαίδευσης είναι να αποκτήσουμε τα εφόδια για τη ζωή μας και κανείς δεν θέλει να είναι αιώνιος φοιτητής, θα έλεγα ότι η βρετανική εκπαίδευση φροντίζει και για το επόμενο βήμα. Πέραν του ότι ένα καλό δίπλωμα από ένα καλό Βρετανικό πανεπιστήμιο αποτελεί δυνατό εφόδιο για εύρεση εργασίας, τα πανεπιστήμια γεφυρώνουν την απόσταση μεταξύ ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και επιχειρήσεων με ειδικά προγράμματα συνεργασίας ακόμη και από το πρώτο έτος φοίτησης (στην δική που περίπτωση Unilever Research) μέσω των οποίων δίνεται η ευκαιρία αποκόμισης εμπειριών οι οποίες είναι πολύ σημαντικές για τα επόμενα βήματα στην καριέρα μας (για μένα Unilever Scholar).

Αναφέρθηκα στην βασική εκπαίδευση και όχι στη μάθηση γιατί η τελευταία είναι μια συνεχής διαδικασία που και πάλι τουλάχιστον τα μεγάλα πανεπιστήμια κάνουν καλά μέσω των προγραμμάτων αποφοίτων που έχουν. Μέσω αυτών όχι μόνο φροντίζουν για την συνεχή ενημέρωση σε ακαδημαϊκές και ερευνητικές εξελίξεις και καλλιεργούν την έννοια της κοινότητας, αλλά παράλληλα ευγενικά σου υπενθυμίζουν ότι, όταν εγγραφόμαστε σε ένα πανεπιστήμιο αποδεχόμαστε μια ισόβια σχέση με αυτό. Καλό είναι λοιπόν, η επιλογή του πανεπιστημίου να μας εκφράζει σαν ανθρώπους γιατί είναι κάτι που κουβαλάμε μια ζωή!