Ανακαλύπτει τα χέρια του

Ανακαλύπτει τα χέρια του

Τον έκτο μήνα το μωρό σας έχει πια ανακαλύψει τα χεράκια του. Πιάνει εύκολα
όποιο αντικείμενο του κεντρίζει το ενδιαφέρον, το βάζει στο στόμα του και το
περιεργάζεται με σοβαρότητα και προσήλωση. Διάγει τη «στοματική φάση», σύμφωνα
με τον Σίγκμουντ Φρόιντ. Από τώρα και για τους επόμενους δύο με τρεις μήνες
περίπου, θα εξερευνά τη φύση των αντικειμένων όχι τόσο με τα χέρια όσο με το
στόμα. Κατά τον όγδοο μήνα, αυτή η ενστικτώδης κίνηση (ο πρώιμος και ανώριμος
τρόπος εξερεύνησης και κατάκτησης των αντικειμένων) θα αρχίσει σιγά σιγά να
δίνει τη θέση του σε μια πιο ώριμη συμπεριφορά. Συνειδητοποιεί βαθμιαία ότι
μπορεί να εξερευνήσει όλα τα θαυμαστά πράγματα που το περιβάλλουν και με άλλους
τρόπους εκτός από το να τα αρπάζει και να τα βάζει στο στόμα του. Αρχίζει, λοιπόν,
να χρησιμοποιεί τα χέρια του με πιο σύνθετο τρόπο. Μεταφέρει τα αντικείμενα
από το ένα χέρι στο άλλο, τα περιεργάζεται με τα χέρια, τα αγγίζει, τα χαϊδεύει,
τα χτυπά, αξιοποιεί την αίσθηση της αφής για να καταλάβει το υλικό τους και
να «καταγράψει» στο μυαλό του όλες τις πληροφορίες που το ενδιαφέρουν. Στους
έξι μήνες πιάνει ένα αντικείμενο με όλη του την παλάμη. Όταν γίνει οκτώ μηνών,
ξεχωρίζει τα δαχτυλάκια του και χρησιμοποιεί τρία έως τέσσερα δάχτυλα για να
αρπάξει και να κρατήσει ένα αντικείμενο. Η ικανότητα αυτή αναπτύσσεται με το
πέρασμα του χρόνου. Στους δέκα μήνες, δεν προσπαθεί πια να πιάσει τα μικρά αντικείμενα
με όλο του το χέρι. Μαθαίνει να τα πλησιάζει, ξεχωρίζει τα δαχτυλάκια του και
αρχίζει να τα πιάνει με το δείκτη και τον αντίχειρα. Λίγο αργότερα, γύρω στους
έντεκα μήνες περίπου, τα δαχτυλάκια αρχίζουν να ξεδιπλώνουν και το παιδί αφήνει
να πέσουν κάτω τα πράγματα που έχει πιάσει. Στην αρχή, όταν ανοίγετε το χέρι
σας και του ζητάτε να σας δώσει το παιχνιδάκι που κρατά, θα το τείνει απλώς
προς το μέρος σας. Αυτό σημαίνει ότι αν και καταλαβαίνει την πρόθεσή σας, του
είναι ακόμη δύσκολο να ανοίξει τα δαχτυλάκια του για να αφήσει το παιχνίδι.
Πολύ γρήγορα, όμως, θα το μάθει. Το επόμενο στάδιο είναι η «αναγκαστική προσγείωση»
όλων των αντικείμενων που έχουν την ατυχία να πέσουν στα χέρια του ζωηρού διαβολάκου:
αρκουδάκια που εκτοξεύονται από το κρεβάτι, φαγάκι που πέφτει από το καρεκλάκι,
μπιμπερό που ξεφεύγει από τα χεράκια. Ο νόμος της βαρύτητας δεν γνωρίζει περιορισμούς
στα χέρια του λιλιπούτειου Νεύτωνα. Μάλιστα, το μωρό σας ενθουσιάζεται τόσο
πολύ κάθε φορά που ακούει το θόρυβο της πρόσκρουσης, ώστε το επαναλαμβάνει όποτε
βρίσκει ευκαιρία. Περισσότερο όμως ενθουσιάζεται όταν βλέπει τους αγαπημένους
του γονείς να το σηκώνουν από το πάτωμα και να του το ξαναδίνουν. Ένας καινούριος
τρόπος επικοινωνίας γεννιέται και μαζί μια νέα γοητευτική μέθοδος μάθησης. Πράγματι,
αν κάθε φορά που το μικρούλι σας ρίχνει κάτω, π.χ., το παπούτσι του, εσείς του
λέτε: «Πιάσε το παπούτσι σου» ή «Δεν πετάμε κάτω το παπούτσι», πολύ γρήγορα
θα αρχίσει να ταυτίζει τη λέξη «παπούτσι» με το αντικείμενο που πετά. Στους
δώδεκα μήνες, έχει πια αποκτήσει αυτό που αποκαλούμε «ώριμη σύλληψη». Αν δει
ένα μικρό αντικείμενο, όπως μια καραμελίτσα ή ένα κουμπί, πρώτα θα το δείξει
με το δείκτη και στη συνέχεια θα το πιάσει με το δείκτη και τον αντίχειρα.

health.in.gr