Καταδύσεις

Η κατάδυση, με
ή χωρίς στολή, επαγγελματική ή ερασιτεχνική, προκαλεί μεγάλα και σημαντικά προβλήματα.
Ο πανικός που πολλές φορές καταλαμβάνει ακόμη και τους επαγγελματίες δύτες μέσα
στο νερό είναι ο χειρότερος σύμβουλος για την αντιμετώπιση των δυσχερειών που
μπορεί να προκύψουν.

Το αντανακλαστικό της κατάδυσης

Το αντανακλαστικό της κατάδυσης είναι ξαφνικό και μπορεί να συμβεί σε όσους
καταδύονται ή πηδούν μέσα σε πολύ κρύο νερό. Αφορά στα πνευμονογαστρικά νεύρα
και προκαλεί έντονη βραδυκαρδία και ανακοπή καρδιάς. Εντούτοις, το άτομο μπορεί
να αντέξει μεγάλο χρονικό διάστημα κάτω από το νερό, λόγω της υποθερμίας και
του χαμηλού βασικού μεταβολισμού, γι’ αυτό οι προσπάθειες ανάνηψης θα πρέπει
να γίνονται ανεξάρτητα από το χρόνο βύθισης στο νερό. Τα προβλήματα στην κατάδυση
οφείλονται στην ξαφνική αύξηση της πίεσης και αφορούν στους πνεύμονες, στις
ρινικές κοιλότητες και στα αφτιά. Προκαλείται έντονος πόνος, ο οποίος αναγκάζει
το δύτη να επιστρέψει στην επιφάνεια, οπότε και υποχωρεί. Αν ο πόνος συνεχίζει
στο αφτί, τότε ο άρρωστος μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Τα προβλήματα ανάδυσης
είναι περισσότερο σοβαρά και περιλαμβάνουν την εμβολή αέρα και τη νόσο αποσυμπίεσης.
Η εμβολή αέρα μπορεί να συμβεί και σε κατάδυση μέχρι δύο μέτρα και είναι αποτέλεσμα
μιας γρήγορης ανάδυσης, στην οποία το θύμα κρατά την αναπνοή του. Η πίεση του
αέρα μέσα στους πνεύμονες παραμένει υψηλή, ενώ η εξωτερική πίεση στο θώρακα
ελαττώνεται απότομα.

Νόσος των δυτών

Είναι αποτέλεσμα γρήγορης ανάδυσης, αλλά ο μηχανισμός της βλάβης είναι διαφορετικός.
Εδώ σχηματίζονται φυσαλίδες αζώτου, όταν ο δύτης αναδύεται γρήγορα, οι οποίες
αποφράσσουν τα αιμοφόρα αγγεία. Το άζωτο διαλύεται μέσα στο αίμα κατά τη διάρκεια
της κατάδυσης, επειδή βρίσκεται σε μεγάλη πίεση και σχηματίζει φυσαλίδες στη
γρήγορη ανάδυση, γιατί η πίεση ελαττώνεται. Το ίδιο συμβαίνει και σε μία πολύ
γρήγορη άνοδο αεροπλάνου σε μεγάλο ύψος χωρίς να υπάρχει στεγανή καμπίνα. Το
κύριο σύμπτωμα της νόσου είναι έντονος πόνος στην κοιλιά και τις αρθρώσεις,
οπότε ο άρρωστος κυριολεκτικά διπλώνεται στη μέση. Η εμβολή από αέρα ή άζωτο
είναι δύσκολο να διαχωριστεί, αν και η πρώτη συμβαίνει αμέσως μετά την ανάδυση
στην επιφάνεια, ενώ η δεύτερη μερικές ώρες μετά.

Η επείγουσα αντιμετώπιση είναι η ίδια και στις δύο περιπτώσεις και περιλαμβάνει
βασική υποστήριξη των ζωτικών λειτουργιών και επαναπίεση σε ένα θάλαμο αποσυμπίεσης.
Οι βλάβες οπό τη νόσο αποσυμπίεσης είναι συνήθως αναστρέψιμες, όταν η αντιμετώπιση
γίνει έγκαιρα, εκτός αν οι εμβολές των αιμοφόρων αγγείων ίνουν σε ζωτικά όργανα.
Γι’ αυτό και ως πρώτη βοήθεια τοποθετούμε τον άρρωστο με τα πόδια ψηλά και το
κεφάλι χαμηλά, έτσι ώστε οι φυσαλίδες του αζώτου να μετακινηθούν προς τα πόδια,
με αποτέλεσμα να αποφεύγουμε τις εμβολές στα ζωτικά όργανα. Αλλοι σοβαροί κίνδυνοι
από το νερό είναι η υποθερμία, που προκαλείται ύστερα από βύθιση σε πολύ κρύο
νερό και αυξάνεται και έξω από το νερό από την εξάτμισή του στην επιφάνεια του
σώματος, και η απώλεια της συνείδησης, που συμβαίνει μέσα στο νερό, όταν πριν
από την κατάδυση παίρνουμε βαθιές αναπνοές. Στην περίπτωση αυτή το ελαττωμένο
διοξείδιο του άνθρακα από τις βαθιές αναπνοές προκαλεί άπνοια, ακόμη και όταν
εξαντληθεί όλο το οξυγόνο μέσα στο αίμα. Ο άρρωστος δεν αισθάνεται την ανάγκη
να αναπνεύσει και χάνει απότομα τις αισθήσεις του.

health.in.gr