Βραβείο για την ελληνική μετάφραση του «Ενάντια στη μέρα»
Αντιγράφοντας από το blog του μεταφραστή (http://pynchonikon.wordpress.com):
Θέλω και από εδώ να ευχαριστήσω θερμά το ΕΚΕΜΕΛ για τη μεγάλη τιμή που μου έκανε, όπως και την κριτική επιτροπή. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω πέντε ανθρώπους για τη μεγάλη συμβολή τους σε αυτή την επιτυχία:
– Τον Γιάννη Τσιώλη, καθηγητή μου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο οποίος με μύησε στο πιντσονικό σύμπαν και με ώθησε να ασχοληθώ με τη μετάφραση.
– Την Ιωάννα Χατζηνικολή, από τις ομώνυμες εκδόσεις, η οποία μου εμπιστεύτηκε πρώτα το «Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας», σε μια εποχή που ήμουν νέος και άπειρος, και αργότερα το «Μέισον και Ντίξον».
– Τον Ανταίο Χρυσοστομίδη, από τις Εκδόσεις Καστανιώτη, για την εμπιστοσύνη του και την ανοχή του.
– Τον Δημήτρη Πήχα, που επιμελήθηκε το «Ενάντια στη Μέρα», για την άψογη συνεργασία που είχαμε.
– Τέλος, τη σύντροφό μου, η οποία με ανέχεται αγόγγυστα όλα αυτά τα χρόνια που μεταφράζω Πίντσον. Και τώρα, ξανά στη δουλειά, γιατί ακούω το «Inherent Vice» να με καλεί.
Αυτό το διάστημα ο Γιώργος Κυριαζής εργάζεται πάνω στη μετάφραση του βιβλίου του Τόμας Πίντσον Inherent Vice που θα κυκλοφορήσει από τις Εκδόσεις Καστανιώτη μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2011.
Λίγα λόγια για το βιβλίο
Διατρέχοντας την περίοδο ανάμεσα στην Παγκόσμια Έκθεση του 1893 στο Σικάγο και στα χρόνια που ακολουθούν τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, το βιβλίο ταξιδεύει από τις εργατικές ταραχές στο Κολοράντο ως τη Νέα Υόρκη των αρχών του 20ού αιώνα, το Λονδίνο και το Γκέτινγκεν, τη Βενετία και τη Βιέννη, τα Βαλκάνια, την Κεντρική Ασία, τη Σιβηρία την εποχή της μυστηριώδους έκρηξης στην Τουνγκούσκα, το Μεξικό κατά τη διάρκεια της επανάστασης, το μεταπολεμικό Παρίσι, το Χόλιγουντ του βωβού κινηματογράφου, και ένα-δυο μέρη που δεν υπάρχουν καν στο χάρτη. Αναρχικοί, αεροπλόοι, τζογαδόροι, μεγιστάνες του πλούτου, ναρκομανείς, αθώοι και διεφθαρμένοι, μαθηματικοί, τρελοί επιστήμονες, σαμάνοι, πνευματιστές και ταχυδακτυλουργοί, κατάσκοποι, ντετέκτιβ, απατεώνισσες και μισθοφόροι, προσπαθούν να ζήσουν τη ζωή τους, άλλες φορές με επιτυχία και άλλες όχι. Στο μεταξύ, ο Τόμας Πίντσον ενεργεί όπως συνήθως. Οι χαρακτήρες σταματούν ό,τι κάνουν για να τραγουδήσουν ως επί το πλείστον ανόητα τραγούδια. Εξασκούνται σε αλλόκοτες σεξουαλικές πρακτικές. Μιλάνε άγνωστες γλώσσες. Βιώνουν μια ψεύτικη θρησκευτικότητα και μια βλακώδη ακαματοσύνη. Αυτό που περιγράφεται ίσως να μην είναι ο πραγματικός κόσμος, αλλά, με μια-δυο μικρές προσαρμογές, ο κόσμος όπως θα μπορούσε να είναι.
Ο Τόμας Πίντσον είναι ο συγγραφέας των V., Η Συλλογή των 49 στο Σφυρί, Το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας, Βραδείας Καύσεως (συλλογή διηγημάτων), Βάινλαντ, και, πιο πρόσφατα, Μέισον & Ντίξον. Το 1974 πήρε το National Book Award για το Ουράνιο Τόξο της Βαρύτητας. Δεν έχει φωτογραφηθεί ποτέ.
- Σουδάν: Ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός ζητά ο Ρούμπιο – «Αυτό που γίνεται εκεί πέρα είναι φρικτό»
- Συρία: Επιχείρηση «εκδίκησης» των ΗΠΑ κατά του ISIS – Στόχος η «εξάλειψη μαχητών και υποδομών»
- Στα «Νέα Σαββατοκύριακο»: Γιατί επιστρέφει η τοξικότητα…
- Συρία: Σφοδρές επιθέσεις εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ κατά του ISIS – «Για πολύ βαριά αντίποινα», κάνει λόγο ο Τραμπ
- Εξάρχεια: Πεδίο μάχης με μολότοφ, χημικά, κρότου λάμψης και πυρκαγιές σε κάδους
- Πόσο αυξήθηκε το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημα το α’ εξάμηνο του 2025;

