Ορμόνη που ρυθμίζει την όρεξη παίζει ρόλο στην εκδήλωση της νόσου Αλτσχάιμερ

Σικάγο: Τα άτομα που έχουν υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης, της ορμόνης που καταστέλλει την όρεξη και παράγεται από τα λιποκύτταρα μπορεί να έχουν λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ ή άνοια.

Το συμπέρασμα προκύπτει από μελέτη ερευνητών του Πανεπιστημίου της Βοστόνης, όπως δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of the American Medical Association.

Ο Δρ Φόλφγκανγκ Λιεμπ και οι συνεργάτες του, διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν τα υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης είχαν μακράν λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ ή οποιαδήποτε μορφή άνοιας, συγκριτικά με τα άτομα που είχαν χαμηλότερα επίπεδα λεπτίνης.

Επίσης όσοι είχαν υψηλότερη λεπτίνη είχαν μεγαλύτερο εγκεφαλικό όγκο στο τέλος της μελέτης, κάτι που χάνεται στα άτομα με νόσο Αλτσχάιμερ.

Η ανακάλυψη της λεπτίνης το 1995 είχε δημιουργήσει ελπίδες για μια φυσιολογικότερη απώλεια βάρους. Τα πειράματα που είχαν γίνει τότε, είχαν δείξει ότι τα παχύσαρκα ποντίκια που δεν είχαν λεπτίνη έχαναν ευκολότερα βάρος. Αλλά οι παχύσαρκοι άνθρωποι, απόλαυσαν μόνο μεσοπρόθεσμα οφέλη.

Ο Δρ Λιεμπ και οι συνεργάτες του σύλλεξαν στοιχεία από την μελέτη Framingham Heart Study, που είχε ξεκινήσει το 1948. Μελέτησαν την σχέση μεταξύ των συγκεντρώσεων της λεπτίνης στο αίμα και της νόσου Αλτσχάιμερ καθώς και άλλων μορφών άνοιας σε δείγμα 785 ατόμων που είχαν ξεκινήσει χωρίς σημάδια άνοιας την περίοδο 1990-94.

Σχεδόν 200 άτομα υποβλήθηκαν και σε εγκεφαλικές απεικονίσεις για να μετρηθεί ο όγκος του εγκεφάλου. Μετά από κατά μέσο όρο οκτώ χρόνια και για μερικούς μετά από 15 χρόνια, 111 άτομα εκδήλωσαν τελικά άνοια και 89 εξ αυτών διαγνώστηκαν με νόσο Αλτσχάιμερ.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα άτομα που είχαν ξεκινήσει με τα χαμηλότερα επιπεδα λεπτίνης είχαν 25% κίνδυνο να εκδηλώσουν νόσο Αλτσχάιμερ, ενώ τα άτομα που είχαν εξ αρχής τα υψηλότερα επίπεδα της ορμόνης είχαν μόνο 6% κίνδυνο εκδήλωσης νόσου Αλτσχάιμερ ή άνοιας.

Όσοι υποβλήθηκαν σε εγκεφαλικές απεικονίσεις και είχαν ξεκινήσει με τα υψηλότερα επίπεδα λεπτίνης είχαν περισσότερο εγκεφαλικό όγκο στο ιππόκαμπο, κέντρο μνήμης του εγκεφάλου, συγκριτικά με τα άτομα που είχαν τα χαμηλότερα επίπεδα λεπτίνης.

Τα εργαστηριακά πειράματα και οι μελέτες που έγιναν σε πειραματόζωα δείχνουν ότι η λεπτίνη παίζει ρόλο στην γνωστική λειτουργικότητα. Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι ίσως παίζει ευρύτερο ρόλο στο οργανισμό, πέραν της ρύθμισης της όρεξης.

Ενδεχομένως να είναι ένα βιολογικό μονοπάτι που μπορεί να εμπλέκεται στην εκδήλωση της νόσου Αλτσχάιμερ. Πάντως προκαλεί εντύπωση το γεγονός, ότι κατά περίεργο τρόπο η σχέση μεταξύ των επιπέδων της λεπτίνης και της άνοιας δεν κρίθηκαν στατιστικώς σημαντική στα παχύσαρκα άτομα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι παχύσαρκοι άνθρωποι έχουν υψηλά επίπεδα λεπτίνης, αλλά οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αναπτύσσουν αντίσταση, γεγονός που εξηγεί το αποτέλεσμα.

health.in.gr