Νέα Υόρκη: Το περπάτημα, η ποδηλασία και άλλες σωματικές δραστηριότητες που μπορούν να εντάξουμε στην καθημερινότητά μας ίσως μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, σύμφωνα με αμερικανική μελέτη που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο American Journal of Epidemiology.

Ερευνητική ομάδα του Εθνικού Αντικαρκινικού Ινστιτούτου στο Μέριλαντ με επικεφαλής τον Δρ Lifang Hou διερεύνησε την επίδραση της σωματικής άσκησης στον καρκίνο του παχέος εντέρου σε δείγμα 931 πασχόντων από τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου και 1.552 άτομα που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου. Όλοι οι συμμετέχοντες ήταν από 30 έως 74 ετών και κατοικούσαν στα προάστια της Σαγκάης.

Κατά μέσο όρο, οι συμμετέχοντες ανέφεραν υψηλά επίπεδα σωματικής άσκησης στην καθημερινότητά τους (από και προς το δουλειά, για ψώνια στα μαγαζιά, από και προς τα σημεία ψυχαγωγίας/διασκέδασης) με τα χαμηλά επίπεδα σωματική δραστηριότητας να αναλογούν σε περίπου επτά εβδομαδιαίες ώρες τρεξίματος ή τένις.

Οι άνδρες και οι γυναίκες με υψηλά επίπεδα σωματική δραστηριοποίησης είχαν 50% μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου. Τα άτομα που γυμνάζονταν σε μακροχρόνια βάση και διατηρούσαν την σωματική άσκηση σε υψηλά επίπεδα συνεχώς για τουλάχιστον 35 χρόνια είχαν 69% λιγότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου.

Όσο αφορά συγκεκριμένη δραστηριότητα και τον χρόνο που αναλογούσε στην μεταφορά από και προς ένα σημείο, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι τα άτομα που χρησιμοποιούσαν ποδήλατο για περισσότερες από δυο ώρες ημερησίως είχαν σχεδόν 59% μικρότερο κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, ενώ εκείνοι που περπατούσαν περισσότερο από μισή ώρα την ημέρα είχαν 43% μικρότερο κίνδυνο.

Γενικά ο κίνδυνος εκδήλωσης καρκίνου του παχέος εντέρου αυξανόταν όσο μειωνόταν η σωματική δραστηριότητα, ειδικά μεταξύ ανδρών και γυναικών με υψηλό δείκτη μάζας σώματος.

«Τα ευρήματά μας είναι ιδιαιτέρως σημαντικά διότι αποδεικνύουν ότι η μειωμένη σωματική δραστηριότητα είναι κύριος παράγοντας κινδύνου εκδήλωσης παχέος εντέρου. Βέβαια ο μηχανισμός μείωσης του κινδύνου μέσω της σωματικής άσκησης είναι ακόμα άγνωστος, αλλά υποψιαζόμαστε ότι περιλαμβάνει ένα σύνολο περίπλοκων μηχανισμών περιλαμβανομένου του μικρότερου χρόνου εντερικής μετάβασης λόγω κινητικότητας του κόλον και προηγμένης λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος ως αποτέλεσμα της άσκησης», επισημαίνει με δηλώσεις του στο Reuters ο Δρ Hou.

health.in.gr