Η επανάσταση των PC τελείωσε (ή μάλλον ξαποσταίνει)

Το 1990 ο συνηθισμένος υπολογιστής για έναν κοινό χρήστη ήταν ένα PC XT
με DOS που αν λειτουργούσε χωρίς πρόβλημα για 5 χρόνια ο χρήστης μας θα τον
αντικαθιστούσε με έναν 386 με Windows 95.

Δυστυχώς, εκτός από την οικονομική δαπάνη, ο χρήστης αυτός θα ήταν επίσης
υποχρεωμένος να αφιερώσει εβδομάδες ή ίσως και μήνες για να εκπαιδευτεί από
την αρχή σε καινούριο λειτουργικό σύστημα, νέο επεξεργαστή κειμένου,
διαφορετική βάση δεδομένων και βέβαια να μάθει τα πάντα για το Internet.

Αν όμως μετά από 12 περίπου χρόνια ο χρήστης μας αποφάσιζε και πάλι να
αναβαθμιστεί, θα αγόραζε φυσικά και πάλι ένα νέο μηχάνημα, αλλά τώρα ο
χρόνος της εκπαίδευσής του σε αυτό δεν θα διαρκούσε παρά μόνο μερικά λεπτά ή
το πολύ 2 – 3 ώρες.

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι αυτή η στασιμότητα στο software οφείλεται στο
μονοπώλιο της Microsoft που εμποδίζει την πρόοδο, ενώ άλλοι παρατηρούν απλώς
ότι η αγορά ωρίμασε και ο προσωπικός υπολογιστής έγινε πλέον ένα προϊόν
μαζικής κατανάλωσης όπως η τηλεόραση ή το πλυντήριο. Επειδή λοιπόν ο μέσος
χρήστης δεν θέλει να μαθαίνει συνεχώς καινούρια πράγματα η αγορά είναι
υποχρεωμένη να προσαρμοστεί στις αδυναμίες του.

Όποια κι αν είναι η αιτία πάντως, αυτή η στασιμότητα δεν θα κρατήσει για
πολύ. Μπορεί η χρήση των νέων PC να μοιάζει ακόμη πολύ με την παλιά, ο νόμος
του Moore όμως εξακολουθεί να τους δίνει όλο και μεγαλύτερη ισχύ. Αργά ή
γρήγορα κάποιος θα αξιοποιήσει αυτή τη δύναμη και θα μας οδηγήσει και πάλι
στο δρόμο της προόδου.