Και ναι, λοιπόν! Πριν κάποιος αφήσει τον μάταιο τούτο κόσμο, καλό θα είναι να έχει περάσει μια βόλτα από τη Σαντορίνη! Αυτό το νησί είτε το ερωτεύεσαι, ή το μισείς. Ενδιάμεσο δεν έχει. Νομίζω όμως ότι τελικά οι περισσότεροι το ερωτεύονται, αν κρίνουμε από το πόσοι το επισκέπτονται ετησίως.

Κάτι το απόκοσμο τοπίο της, κάτι οι περίεργες θάλασσές της, κάτι το ηλιοβασίλεμά της, … ε, όλα αυτά δεν σε αφήνουν αδιάφορο – με την καλή ή την κακή έννοια!














Το στρίμωγμα στην Οία! Αυτό είναι κατ’ εμέ η κακή έννοια! Όλο αυτό το σπρώξιμο και οι αγκωνιές μέχρι να βρεις ένα σημείο «ελεύθερο» για να βγάλεις μια φωτογραφία, αυτά με χαλάνε!














Όταν όμως κάθεσαι ένα από αυτά τα ωραία μαγαζιά, που μόνο στη Σαντορίνη βρίσκεις, είτε στην Οία, είτε με θέα στην καλντέρα, τότε απλώς απολαμβάνεις…














Είναι και ξύπνιοι οι Σαντορινιοί, βάζουν chilloutμουσική στα μεγάφωνα και σε μεταφέρουν στον πλανήτη της χαλάρωσης…













Στις παραπάνω φωτογραφίες είναι το ηλιοβασίλεμα στην Οία, στην εξέλιξή του, όπως κατάφερα να το απαθανατίσω, προσπαθώντας να μην ρίξω τους διπλανούς μου στον γκρεμό!

Και υπ’ όψη: οι φωτογραφίες είναι της πΨΜ εποχής! Όπου ΨΜ εννοούμε Ψηφιακή Μηχανή…














Ακόμα, πάντως, και όταν δεν έχεις θέα στη θάλασσα, τα χρώματα στον ουρανό σε ανταμείβουν…













Στα Φυρά, αντιθέτως, είχα προνοήσει και καθόμουν σε καφέ. Και αυτός ήταν ο καλύτερος απογευματινός καφές της ζωής μου! Διότι είμαι και coffehollic!

Πως να μη χαλαρώσεις μέσα σε τέτοια χρώματα;














Αυτό, ναι! Είναι ηλιοβασίλεμα για Oscar!!!

Copyright © Πέννυ Μπροτζάκη