Λαβύρινθοι, ψηφιδωτά, θειάφι και σουμάδα περιλαμβάνουν οι εικόνες που μας μεταφέρει ο Απόστολος από τη Νίσυρο:
«Η Νίσυρος είναι το ιδανικό νησί για ήσυχες διακοπές. Δεν έχει και τις ατελείωτες παραλίες (εντελώς μεταξύ μας, μία έχει. Την λένε ψιλή άμμο και είναι φανταστική), αλλά είναι πανέμορφο μέρος.
» Η Χώρα, ονομάζεται Μανδράκι. Δρομάκια με λουλούδια και περιποιημένα σπίτια με γλάστρες στα παράθυρα. Είναι λίγο λαβύρινθος, αλλά όμορφος λαβύρινθος.Κάποια στιγμή πέφτεις πάνω στο δημαρχείο. Δεν είναι τόσο το κτίριο, όσο ο χώρος μπροστά με το ψηφιδωτό από βότσαλα (ένα από τα πολλά).
» Και συνεχίζοντας, η Πλατεία της Ηλικιωμένης. Όλα τα λεφτά. Δροσιά, ένας πελώριος φύκος, γλυκό κουταλιού από τοματάκι, τάβλι, κουβέντα και καφές.
» Η Νίσυρος έχει επίσης τους ήσυχους Πάλλους, τον Εμπορειό και τη Νικιά. Στη Νικιά υπάρχει μια πολύ ωραία πλατεία με ψηφιδωτό από βότσαλα και από πάνω μια εκκλησία.
 
» Στον Εμπορειό, η θέα είναι αυτό που λέμε «πιάτο». Και τι πιάτο: με ηφαίστειο. Να πας στη Νίσυρο και να χάσεις το ηφαίστειο, δεν λέει. Εντάξει, η μυρωδιά από το θειάφι είναι ανυπόφορη και η ζέστη ενοχλητική, αλλά δεν θα μείνεις και για πάντα. Στην τελική, πόσες φορές στη ζωή σου θα μπεις σε κρατήρα και θα νιώσεις τις αναθυμιάσεις να γαργαλάνε τα πόδια σου;
» Αυτά και άλλα πολλά έχει η Νίσυρος. Ξέχασα το Μοναστήρι στο Μανδράκι και το Γυαλί απέναντι (νησάκι που βγάζουν αλαφρόπετρα). Α! και το κυριότερο που και να θέλεις να το ξεχάσεις, δεν θα σε αφήσουν: Σουμάδα. 
» Έχει και άλλα πολλά η Νίσυρος, αλλά να αφήσουμε και τίποτα…»