Τα συνήθη αναλγητικά δρουν και στο νευρικό σύστημα, αποκαλύπτει νέα έρευνα
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs), στα οποία περιλαμβάνεται η ασπιρίνη, δρουν όχι μόνο στην περιοχή της φλεγμονής και στην εστία του πόνου, αλλά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως αποκαλύπτει έρευνα που δημοσιεύεται στο Nature.
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAIDs), στα οποία περιλαμβάνεται η ασπιρίνη, δρουν όχι μόνο στην περιοχή της φλεγμονής και στην εστία του πόνου, αλλά και στο κεντρικό νευρικό σύστημα, όπως αποκαλύπτει έρευνα που δημοσιεύεται στο Nature.
Όπως αναφέρει το EurekAlert.com, η έρευνα της ομάδας του καθηγητή Κλίφορντ Γουλφ, του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης, θα οδηγήσει ίσως στο σχεδιασμό μιας νέας γενιάς αναλγητικών που παρεμβαίνουν στους μηχανισμούς δημιουργίας του αισθήματος του πόνου και δρουν ταχύτερα και πιο αποτελεσματικά από τα σημερινά σκευάσματα.
Τα NSAIDs είναι μια κατηγορία αναλγητικών, στην οποία περιλαμβάνεται η ιμπουπροφένη, η κετοπροφένη και η ναπροξένη. Αναστέλλουν τη δράση δύο ενζύμων που ανήκουν στην ομάδα των κυκλοοξυγενασών (Cox) και συγκεκριμένα των Cox-1 και Cox-2.
To γονίδιο του Cox-1 εκφράζεται κυρίως στο στομάχι, όπου αποτρέπει βλάβες εξαιτίας των γαστρικών οξέων. Το Cox-2 παράγεται σε κύτταρα του δέρματος και των αρθρώσεων όταν υπάρχει φλεγμονή, και είναι απαραίτητο για τη σύνθεση της προσταγλαδίνης E2 (PGE2), η οποία αυξάνει την ευαισθησία στον πόνο.
Η αντιφλεγμονώδης και αναλγητική δράση των NSAIDs οφείλεται στην αναστολή της δράσης της PGE2.
Όπως αποκαλύπτει η νέα έρευνα, το Cox-2 και η προσταγλαδίνη Ε2 παράγονται επίσης σε νευρώνες σε πολλές περιοχές του εγκεφάλου και του νωτιαίου μυελού.
Μέσω ενός φαινομένου που ονομάζεται κεντρική ευαισθητοποίηση (central sensitization) αυξάνεται η διεγερσιμότητα ορισμένων νευρώνων και, ως αποτέλεσμα, ερεθίσματα που κανονικά δεν προκαλούν πόνο (όπως αυτά που προέρχονται από κίνηση των αρθρώσεων) γίνονται επώδυνα.
Οι ερευνητές κατάφεραν να αποκαλύψουν πολλά από τα ενδιάμεσα στάδια του μηχανισμού που προκαλεί το αίσθημα του πόνου, και καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η έκφραση του Cox-2 στο νευρικό σύστημα ευθύνεται και για το αίσθημα πόνου, την απώλεια της όρεξης και τη μελαγχολία που συνήθως συνοδεύουν τη φλεγμονή.