36

Οι περιοδικές αλλαγές της ηλιακής δραστηριότητας είναι ο κύριος παράγοντας που προκαλεί την παρατηρούμενη θέρμανση του πλανήτη, ισχυρίζεται Βρετανός επιστήμονας που επεξεργάστηκε ένα αρχείο μετεωρολογικών παρατηρήσεων το οποίο καλύπτει τα τελευταία 205 χρόνια. Ο ίδιος πιστεύει ότι ο ρόλος των αερίων του θερμοκηπίου στη θέρμανση του πλανήτη είναι υπερτιμημένος, και θεωρεί ότι τα πρότυπα της νεφοκάλυψης είναι αυτά που κυρίως καθορίζουν τις θερμοκρασιακές μεταβολές.

Ο δρ. Τζον Μπάτλερ εργάζεται στο Παρατηρητήριο του Αρμαγκ της Ιρλανδίας, στο οποίο διατηρείται ένα αρχείο μετεωρολογικών παρατηρήσεων από το 1795. Μετρήσεις της θερμοκρασίας, της πίεσης και της υδατόπτωσης λαμβάνονται καθημερινά, με εξαίρεση μία μικρή περίοδο γύρω στο 1825.


Η σημασία του αρχείου αυτού έγκειται στο γεγονός -σύμφωνα με τον δρ. Μπάτλερ- ότι τα όργανα μέτρησης δεν μετακινήθηκαν σχεδόν καθόλου από τη θέση τους και παρέμειναν έξω από το αστικό περιβάλλον που πιθανόν επηρεάζει την αξιοπιστία των μετρήσεων μακροπρόθεσμα.


Σταδιακή η άνοδος της θερμοκρασίας


Όπως δηλώνει ο ερευνητής στο BBC, η παρατηρούμενη σήμερα αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κατά ένα βαθμό Κελσίου συνέβη σταδιακά τα τελευταία 200 χρόνια, και η διαπίστωση αυτή συνηγορεί υπέρ της άποψης ότι οι μεταβολές της ηλιακής δραστηριότητας ευθύνονται για το φαινόμενο, «τουλάχιστον εν μέρει».


Η ηλιακή δραστηριότητα ακολουθεί γενικά μία 11ετή περίοδο μεταβολών, η οποία ωστόσο μπορεί ορισμένες φορές να διαρκέσει περισσότερο ή λιγότερο.


Όταν η περίοδος μειώνεται, η ηλιακή ακτινοβολία που φτάνει στη γη αυξάνεται. Πράγματι, το αρχείο του Αρμαγκ αποδεικνύει ότι οι μέσες τιμές της θερμοκρασίας αυξήθηκαν με τη μείωση της ηλιακής περιόδου, και το αντίστροφο.


Η επιστημονική κοινότητα παραδέχεται γενικά το ρόλο του ήλιου στις κλιματικές αλλαγές, θεωρεί όμως ότι η συμβολή του στην παγκόσμια θέρμανση είναι μικρή.


Ο ρόλος των νεφών


Σύμφωνα με τον δρ. Μπάτλερ, οι μεταβολές της ηλιακής δραστηριότητας δεν επηρεάζουν άμεσα το κλίμα της Γης, επηρεάζουν όμως τη ροή της κοσμικής ακτινοβολίας και των σωματιδίων υψηλής ενέργειας που φτάνουν στην ατμόσφαιρα.


Η αύξηση της κοσμικής ακτινοβολίας, που παρατηρείται όταν η ένταση της ηλιακής ακτινοβολίας είναι χαμηλή, οδηγεί σε μείωση της νέφωσης κοντά στο έδαφος. Τα χαμηλά νέφη ανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία και «ψύχουν» τη Γη, ενώ αντίθετα τα σύννεφα ψηλά στην ατμόσφαιρα «θερμαίνουν» τον πλανήτη, καθώς εμποδίζουν την υπέρυθρη ακτινοβολία του εδάφους να διαφύγει στο διάστημα.


Ο δρ. Μπάτλερ υποστηρίζει ότι οι αλλαγές στα πρότυπα νεφοκάλυψης τα τελευταία 200 χρόνια ευθύνονται άμεσα για τη θέρμανση του πλανήτη.


Ο ίδιος παραδέχεται ότι «μέχρι στιγμής υπάρχουν λίγα στοιχεία για τη μείωση της χαμηλής νέφωσης, αλλά υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση του συνόλου της νέφωσης».


Αν και θεωρεί ότι ο ρόλος των αέριων ρύπων έχει υπερεκτιμηθεί, «δεν είναι υπέρ της ρύπανσης της ατμόσφαιρας, για οποιονδήποτε λόγο».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: