Literature

Η ιδιαίτερη διάπλαση του λόγου στα έργα του Σοφοκλή εκφράζει στον ίδιο βαθμό με τα γλυπτά του Παρθενώνα την ακμή που γνώρισε η Αττική κατά τους Κλασικούς Χρόνους

Σημαντικές υπήρξαν οι καινοτομίες που εισήγαγε ο Σοφοκλής στους δραματικούς αγώνες

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε στη διάθεσή μας, ο Σοφοκλής ήταν αφοσιωμένος στην αθηναϊκή πολιτεία, στη διοίκηση και στους κοινωνικούς θεσμούς της

Η ναυμαχία της Σαλαμίνας υπήρξε καθοριστικής σημασίας όχι μόνο για τον Αισχύλο αλλά και για τον δεύτερο από τους τρεις μεγάλους τραγικούς ποιητές, τον Σοφοκλή

Η τριλογία του Αισχύλου κλείνει με συμβιβασμό των αντιθέσεων, με συμφιλίωση των εχθρικών δυνάμεων, καθώς οι Eρινύες, οι θεές της εκδίκησης, εξευμενίζονται από την Αθηνά και γίνονται Ευμενίδες

Η «Ορέστεια», το αποκορύφωμα της αισχύλειας δημιουργίας και συγχρόνως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ανθρώπινης σκέψης, είναι η μοναδική σωζόμενη τριλογία του Αισχύλου

Ο «Προμηθεύς Δεσμώτης» είναι από τα πλέον συγκλονιστικά έργα της παγκόσμιας ποίησης, εξόχως χαρακτηριστικό της ποιητικής μεγαλοφυΐας του Αισχύλου

Η τραγωδία «Προμηθεύς Δεσμώτης» αποτελεί το μόνο σωζόμενο μέρος της αισχύλειας τριλογίας «Προμήθεια», που όπως και εκείνη των «Δαναΐδων» είχε κατά πάσαν πιθανότητα τέλος συμφιλιωτικό

Η τριλογία των «Δαναΐδων», όπου συνυπάρχουν η αγριότητα, ο πόνος και η συμφιλίωση, ολοκληρώνεται με την ένταξη των αρχικά αντιμαχόμενων δυνάμεων στη θεϊκή τάξη του κόσμου

Όταν οι Δαναΐδες ζητούν να μάθουν ποιο είναι το σωστό, οι θεραπαινίδες απαντούν ως εξής: να συμμορφώνεται κανείς με τη θέληση των θεών

Ο Πελασγός βρίσκεται μπροστά σε ένα φοβερό δίλημμα, χαρακτηριστικό των τραγωδιών του Αισχύλου

Οι «Ικέτιδες» είναι το πρώτο έργο της τριλογίας των «Δαναΐδων», η οποία, παρά τις περί του αντιθέτου παλαιότερες απόψεις, πρέπει να τοποθετηθεί χρονολογικά ύστερα από τη «Θηβαϊκή Τριλογία» (467 π.Χ.)

Στο πλαίσιο της αισχύλειας τραγικότητας, η ίδια πράξη, η ίδια ενέργεια σημαίνει αναγκαιότητα, καθήκον, υπηρεσία, αλλά και —ταυτόχρονα— έγκλημα, βαρύτατη ενοχή

Στους «Επτά επί Θήβας» περιγράφονται η εκστρατεία των αργείων αρχηγών κατά της Θήβας και ο αλληλοσκοτωμός των δύο αδελφών, Eτεοκλή και Πολυνείκη, σε θανάσιμη αναμέτρηση

Οι «Πέρσες», το μοναδικό ιστορικό δράμα του Αισχύλου που έχει διασωθεί, έχει ως θέμα του και πηγή έμπνευσης τη ναυμαχία της Σαλαμίνας και την εκεί περσική καταστροφή

Στην αισχύλεια τραγωδία αναμετρώνται διαρκώς η ανεξέλεγκτη δύναμη του θεού και η καταστροφική αδυναμία του ανθρώπου, η πίεση της αναπότρεπτης μοίρας και η προσωπική βούληση, η μεταφυσική ανάγκη και η ατομική ελευθερία

Εμπνευσμένη από την επική πνοή του Ομήρου, η αισχύλεια τραγωδία αντανακλά το θρησκευτικό και πατριωτικό πνεύμα της εποχής κατά την οποία διεξάγονται οι νικηφόροι αγώνες των Ελλήνων εναντίον των βαρβάρων

Από την πλουσιότατη παραγωγή του Αισχύλου σώθηκαν ολόκληρες μόλις επτά τραγωδίες, ενδεχομένως εκείνες που βρήκαν ασφαλές καταφύγιο στα σχολεία της περιόδου των Αντωνίνων

Από το έργο του Αισχύλου ηχεί η βαθιά διέγερση ενός ανθρώπου που είδε την πραγμάτωση του δικαίου, της δικαιοσύνης, μέσα στην πορεία της ιστορίας, στις πλέον συγκλονιστικές εμπειρίες της ζωής του

Ο Αισχύλος αποτελεί τέκνο της ακμής της Κλασικής Εποχής, των χρόνων που περικλείονται ανάμεσα σε δύο πολέμους, τους Περσικούς και τον Πελοποννησιακό