Ο Μάριος Γιαννάκου έφτασε στην κορυφή του Έβερεστ – «Ίσως η πιο δυνατή στιγμή της ζωής μου»

Ο Μάριος Γιαννάκου απέδειξε για ακόμη μία φορά πως όλα μπορούν να συμβούν, και πως στο δικό του λεξιλόγιο απουσιάζει σίγουρα το «δεν μπορώ».

Όπως σχολιάζει χαρακτηριστικά και ο ίδιος «όλα για τον άνθρωπο είναι», μετά την κατάκτηση της υψηλότερης κορυφής της Γης, αυτή του Έβερεστ.

Το αξιοθαύμαστο κατόρθωμα του Έλληνα ορειβάτη έγινε πραγματικότητα την Παρασκευή (19/5), όπου εκείνος και τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας απόλαυσαν τη μαγευτική θέα από υψόμετρο 8.848 μ.

«Δυστυχώς δεν τα καταφέραμε όλοι από την ομάδα… ήμασταν μία ομάδα 4 ατόμων, ο ένας δυστυχώς στο κατέβασμα δεν τα κατάφερε λόγω υψομέτρου, οπότε γυρίσαμε τρεις» ανέφερε μιλώντας στην ΕΡΤ.

«Είχαμε πολύ κακό καιρό, δεν το είχαμε προβλέψει αυτό, όλες οι προγνώσεις έδειχναν άνεμο και χωρίς πάρα πολύ κρύο, δυστυχώς αυτό δεν έγινε. Ήρθαμε αντιμέτωποι με πάρα πολύ δύσκολο καιρό» συμπλήρωσε.

Σημείωσε πως ο ίδιος βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε κλινική με κρυοπαγήματα στα πόδια, ακολουθεί μία συγκεκριμένη θεραπεία και θα επιστρέψει στην Ελλάδα το Σάββατο.

Μηδενικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα

Αξιοσημείωτο επίσης το γεγονός πως ο Μάριος μαζί με την υπόλοιπη ομάδα θέλησαν να στείλουν ένα «οικολογικό» μήνυμα.

«Κάναμε διαχείριση αποβλήτων κατά τη διάρκεια της αποστολής, επομένως αφήσαμε το μηδενικό μας περιβαλλοντικό αποτύπωμα κατά τη διάρκεια της δίμηνης αποστολής» είπε.

«Γυρίζω το κεφάλι και βλέπω από κάτω σύννεφα»

Ερωτώμενος για το συναίσθημα όταν κατάφερε και άγγιξε την κορυφή δήλωσε:

«Πολύ ιδιαίτερο συναίσθημα. Μιλάμε για ένα πάρα πολύ μεγάλο υψόμετρο. Νιώθεις ότι είσαι σε ένα διαστημόπλοιο. Δεν μπορεί ο ανθρώπινος εγκέφαλος να συλλάβει το ύψος στο οποίο βρίσκεσαι εκείνη την ώρα. Οτιδήποτε βλέπεις, είναι κάτω από τα πόδια σου.

»Σκεφτείτε ότι όταν ξημέρωσε τέσσερις και τέταρτο περίπου ήταν, γυρίζω το κεφάλι και δεμένος πάνω στο σκοινί, βλέπω πέντε χιλιόμετρα κάτω από μένα σύννεφα, οπότε εκεί κατάλαβα το πόσο ψηλά βρισκόμαστε. Εντάξει, είναι μία από τις πιο δυνατές στιγμές της ζωής μου. Νομίζω ίσως η πιο δυνατή και θα μου μείνει αξέχαστη όλη αυτή η αποστολή».