Εμείς και των Φώτων

Μεγάλη ημέρα για τη χριστιανική πίστη και θρησκεία η γιορτή των Θεοφανείων, των Φώτων όπως συνηθίζουμε να λέμε.

H αλήθεια είναι όμως πως σε επίπεδο γιορτής – αργίας αν υπήρχε κατάταξη δημοτικότητας, δύσκολα τα Φώτα θα έπιαναν κάποια από τις πρώτες θέσεις.

Σήμερα, 6 Ιανουαρίου του 2023, πέφτοντας Παρασκευή, και χαρίζοντας έτσι σε πολλούς ένα ευεργετικό τριήμερο, τα Φώτα κάνουν πραγματικά ό,τι καλύτερο μπορούν, αλλά και πάλι αυτό δεν είναι αρκετό.

Το μεγαλύτερο désavantage για τα Φώτα είναι ότι αν και είναι η πρώτη, ημερολογιακά, γιορτή του έτους, έρχονται τρίτα και καταϊδρωμένα στο σερί: Παραμονή Χριστουγέννων – Παραμονή Πρωτοχρονιάς – Φώτα

Ούτε στολισμούς έχουν, ούτε φυσικά την προσμονή για επικείμενα πάρτι, τραπεζώματα, εκδρομές και αργίες, όπως τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά. Αντιθέτως τα Φώτα δηλώνουν το τέλος των γιορτών. Και το δηλώνουν με κάθε τρόπο.

Τα Φώτα είναι

Τα Φώτα είναι δύο – τρεις κουραμπιέδες και μελομακάρονα που, περιέργως πώς, ξέμειναν ως μόνοι επιζώντες της σφαγής που προηγήθηκε, και πλέον αποξηραίνονται ξεχασμένα στις άδειες, γεμάτες τρίμματα, χριστουγεννιάτικες πιατέλες.

Τα Φώτα είναι η αποδεκατισμένη κάβα και η συλλογή άδειων μπουκαλιών και φελλών στο μπαλκόνι και τον πάγκο της κουζίνας, ο νέος λεκές από κόκκινο κρασί στον καναπέ, τα σβηστά λαμπάκια του δέντρου, που αναρωτιέται καρτερικά, πότε θα έρθει η ώρα να το ξεστολίσεις.

Είναι τα μηνύματα για καλή χρονιά που έλαβες πριν από μέρες και έχεις αφήσει ακόμα αναπάντητα, πηγαίνοντάς το από αύριο σε αύριο.

Τα Φώτα είναι το από Δευτέρα…δίαιτα/ οικονομία/ δουλειά/ γυμναστήριο, είναι η αντίστροφη μέτρηση για να ανοίξουν τα σχολεία των παιδιών, των δασκάλων και των γονέων, είναι η εξεταστική Ιανουαρίου, είναι το «κάθε κατεργάρης στον πάγκο του» και το «πότε πέφτει η επόμενη αργία».

Η αλήθεια είναι ότι τα Φώτα χωλαίνουν πολύ και από άποψη marketing. Tα κάλαντά τους είναι τα πλέον αντιεμπορικά. Ούτε πιασάρικη μελωδία έχουν, ούτε «οι ουρανοί αγάλλονται» , ούτε και φυσικά ο «Αγιος Βασίλης έρχεται». Μάλιστα μέχρι πρότινος ούτε καν έβγαιναν τα παιδιά να τα πούνε.

Η πιο λαμπρή στιγμή

Η πιο λαμπρή στιγμή των Φώτων είναι ο αγιασμός των υδάτων και η μακραίωνη τελετή της κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού, που φυσικά όπως τόσα άλλα έθιμα, έχουμε πλέον φέρει στα δικά μας αγαπημένα σύγχρονα μέτρα και σταθμά.

Αγιασμοί σε πισίνες, βουτιές από θέση offside, πατητές, υποβρύχιες λαβές, αγκωνιές και κεφαλοκλειδώματα μεταξύ των παλικαριών, που βουτάνε για να αρπάξουν πρώτοι τον σταυρό, είναι αλήθεια πως δίνουν μια ξεχωριστή νότα, πως μας δίνουν λίγο φως.

Και πάλι όμως δύσκολα  μάς βγάζουν από το βαρύ κλίμα της λήξης των εορτών και της επερχόμενης σκοτούρας της καθημερινότητας.

Οπότε για να μην «σφαχτούμε» και να κατορθώσουμε να επιβιώσουμε, όπως σοφά μάς συμβουλεύει και το αγαπημένο λαϊκό άσμα, από σήμερα και για τις επόμενες εβδομάδες όσο λιγότερα λέμε τόσο το καλύτερο:

Ασε με στη βαθιά σκοτούρα
και μην αρχίζεις τη μουρμούρα
κόφ’ το γαζί, μην το τραβούμε
σβήσε το φως, να κοιμηθούμε.