Ένας εξωγήινος στη Γη

Εξωγήινος ταξιδεύει εκατομμύρια έτη φωτός μακριά από τον πλανήτη του.

Προορισμός του η Γη.

Καθώς το UFO πλησιάζει, το κέντρο ελέγχου τού δίνει πληροφορίες.

Πλανήτης Γη:

71% της επιφάνειάς της καλύπτεται από νερό.

Το 19% του πλανήτη αποτελείται από κατοικήσιμες περιοχές.

Το 1/3 αυτού του 19% καλύπτεται από δάση.

Ο πλανήτης φιλοξενεί ζωή και ένα συγκεκριμένο του είδος, ο άνθρωπος, δείχνει ιδιαίτερη έφεση στην τεχνολογία, την κτηνοτροφία, τη γεωργία και την οικοδόμηση.

Ο εξωγήινος είναι ενθουσιασμένος. Είναι ο πρώτος από τη φυλή του που επισκέπτεται μετά από πολλές γενιές τη Γη. Ήταν μικρός ακόμα, 500 γήινα χρόνια πριν, όταν άκουγε ιστορίες για τη θαυμαστή φυλή των ανθρώπων και να που έφτασε επιτέλους η στιγμή να τους γνωρίσει από κοντά και, γιατί όχι, να μείνει μαζί τους για πάντα.

Προσεδαφίζει το UFO του στη Σελήνη.

Στήνει την πτυσσόμενη καρέκλα του δίπλα από μία ξεθωριασμένη μπλε, κόκκινη και λευκή, νάυλον σημαία και παίρνει θέση μπροστά από το υπερτηλεσκόπιό του. Θέλει να ρίξει μια προσεκτική ματιά ,πριν πλησιάσει περισσότερο.

Τοποθετεί στο τηλεσκόπιο ένα από τα τρία του μάτια, φοράει ακουστικά στα τέσσερά του αυτιά και πατάει το μπλε κουμπί.

Όσο το ζουμ φτάνει προς τον πλανήτη τόσο το μπλε, το καφέ και το πράσινο της Γης εξαφανίζονται.

«Λάθος στατιστικά θα μου έδωσαν από το Κέντρο Ελέγχου. Πού είναι τα δάση;»

Γκρίζο παντού και μια εκκωφαντική βουή.

Ο εξωγήινος ζουμάρει πάνω από έναν μεγάλο οικισμό.

Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι στοιβαγμένοι σε μεταλλικά οχήματα, ακίνητοι πάνω σε τσιμεντένιους δρόμους και περικυκλωμένοι από τσιμεντένια και μεταλλικά κτίρια.

Ο εξωγήινος σημαδεύει με το τηλεσκόπιο έναν τυχαίο άνθρωπο. Φοράει και εκείνος ακουστικά και ανοιγοκλείνει το στόμα του. Ο διάλογος του ανθρώπου φτάνει και στου εξωγήινου τα ακουστικά.

– Πότε γυρίσατε;
– Χθες βράδυ;
– Πώς ήταν;
– Τι να σου λέω…Τρέλα φίλε! Πρέπει να το ζήσεις για να καταλάβεις.
– Τι κάνατε;
– Δεν θα το πιστέψεις!
– Τι;
– Περπατήσαμε.
– Άει στο διάολο.
– Αλήθεια!
– Πόση ώρα;
– Μπορεί και 40 λεπτά.
– Τι;!
– Αλήθεια! Και κάποια στιγμή ξέρεις τι έγινε;
– Τι;
– Ήπιαμε χύμα φυσικό νερό!
– Όχι!
– Ναι! Αλήθεια! Από ένα ρυάκι;
– Από τι;
– Από αυτό που ρέει μωρέ. Το είχαμε κάνει στο «Εμείς και Κόσμος», δεν θυμάσαι;
– Α ναι ναι…τα ποτάμια…
– Μετά ξέφυγε τελείως η κατάσταση. Κάτσαμε να ξεκουραστούμε κάπου… Ήταν σε ένα κάπως σαν άνοιγμα, χωρίς πολλά δέντρα και τέτοια. Ο guide μας μάς είπε ότι το λένε ξέφωτο νομίζω.
– Είχατε κάνει κράτηση;
– Πού;
– Πού κάτσατε;
– Κάτω!
– Κάτω;
– Κάτω.
– Κάτω, στο πάτωμα;
– Ναι. Στο έδαφος δηλαδή, έτσι λέγεται εκεί.
– Έδαφος;
– Ναι
– Δηλαδή με αυτό το καφέ, το χώμα… πώς το λένε;
– Ναι…Εντάξει… Αυτό ήταν λίγο ζόρι…Είχε και φύλλα και άλλες βρωμιές εκεί σαν χόρτα και τέτοια.
– Ίου…
– Ίου και μπλίαξ όντως.
– Και τι έγινε λοιπόν;
– Εντάξει ήταν λίγο spooky η φάση. Δεν ακουγόταν τίποτα. Όταν σου λέω τίποτα, τίποτα. Απόλυτη ησυχία. Άκουγες τον σφιγμό σου. Τόσο που τσέκαρα και το smartwatch φίλε, αν μετράει σωστά.
– Και; Μετράει σωστά;
– Όχι πολύ. Αλλά οκ. Σε 10 μέρες βγαίνει το φετινό.
– Εκεί λοιπόν που καθόμασταν…Εντελώς ξαφνικά, πετάγεται στα 15 μέτρα από εμάς ένα ζώο!
– Ζώο;
– Ναι!
– Τι ζώο; Σκύλος;
– Όχι.
– Γάτα;
– Ούτε. Κόλλησα τώρα…
– Χάμστερ;
– Όχι ρε. Ένα μεγάλο…
– Ε τι;
– Κάτσε να δω. Είχα κατεβάσει, πριν το ταξίδι, την εφαρμογή που φωτογραφίζεις αυτό που έχεις μπροστά σου και σου λέει τι είναι…
– Λοιπόν…άκους;
– Ναι.
– Άκου τι μου έγραψε: «Ζώο, μηρυκαστικό, που ανήκει στην οικογένεια των ελαφιδών και στην τάξη των αρτιοδακτύλων»
– Τι λες ρε μλκ;! Είδατε ελάφι;
– Ναι! Τα ξέρεις;
– Είδα, προχθές, ένα ντοκιμαντέρ με τέτοια στο Νetflix.
– Πειραγμένο πάντως το ζωάκι. Τρέξαμε πάνω του μπας και το προλάβουμε να βγάλουμε όλοι μαζί φωτογραφία, αλλά το ‘βαλε στα πόδια. Του πετάξαμε κάτι σάντουιτς που είχαμε μαζί μας να φάει…Τίποτα…Καπνός. Ήταν τέλεια πάντως φίλε. Πρέπει να πάτε κι εσείς.
– Όντως. Όσο μιλάμε κοιτάζω το calendar. Σε 17 Σαββατοκύριακα θα είμαι free.
– Θα σου στείλω contacts της εταιρείας. Σου τα κανονίζουν όλα αυτοί. Διαμονή, διατροφή, μεταφορά με τζιπ, προορισμούς, ακόμα και συνάντηση με ντόπιους που σου λένε ιστορίες για το πώς ζουν εκεί και διάφορα.
– Ιστορίες για αγρίους δηλαδή…
– Χαχαχαχα. Όντως!

Ο εξωγήινος κλείνει τον ήχο. Σηκώνεται. Μαζεύει το τηλεσκόπιο και την καρέκλα του και μπαίνει στο UFO του.

«Κέντρο ελέγχου, λαμβάνεις; Ακύρωση αποστολής. Επιστρέφω σπίτι»