Τη λάτρεψε το Instagram και τώρα η τέχνη της Anna Weyant πωλείται για εκατομμύρια

Η ιστορία της ζωγράφου Anna Weyant ακούγεται σαν ένα σύγχρονο καλλιτεχνικό παραμύθι. Μόλις πέντε χρόνια αφότου αποφοίτησε από τη Σχολή Σχεδίου του Rhode Island, οι πίνακές της πωλούνται ήδη σε δημοπρασίες για περισσότερα από 1 εκατομμύριο δολάρια – μερικές φορές σε πολλαπλάσια τιμή από την εκτιμώμενη.

Τα έργα της Weyant, με τις σκούρες αποχρώσεις τους και την τονισμένη λάμψη της χλιδής, απεικονίζουν ταυτόχρονα σκληρές και καθημερινές σκηνές νεαρών γυναικών που διαχειρίζονται τις χαρές και τις ήττες της εφηβείας. Σύμφωνα με τον Alex Greenberger του ARTnews, οι επιρροές της κυμαίνονται από Ολλανδούς παλαιούς δασκάλους του 17ου αιώνα μέχρι πιο σύγχρονους καλλιτέχνες όπως ο John Currin.

Διαβάστε επίσης: Αγορά τέχνης: Οι νέοι έχουν πάρει (ανησυχητική) φόρα

«Φανταστείτε τον Μποτιτσέλι ως millennial, του οποίου οι καλλονές με το πορσελάνινο δέρμα πετάνε επίσης το ένα πόδι ψηλά σαν το meme της Βικτόρια Μπέκαμ ή φοράνε χρυσά κολιέ που γράφουν «Ride or Die»», γράφει η Kelly Crow της Wall Street Journal.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Anna Weyant (@annaweyant)

Τον Μάιο, η Weyant έγινε η νεότερη καλλιτέχνης που εκπροσωπείται σήμερα από την παγκοσμίου φήμης γκαλερί Gagosian, σύμφωνα με τον Alex Greenberger του ARTnews. (Βγαίνει επίσης με τον ιδρυτή της γκαλερί, Larry Gagosian, και η σχέση τους έχει γίνει αντικείμενο κουτσομπολιού στον κόσμο της τέχνης). Οι πίνακές της -έχει δημιουργήσει περίπου 50- έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις σε διάφορες αμερικανικές πόλεις και έχει λάβει κορυφαίες θέσεις στους οίκους Christie’s, Sotheby’s και Phillips, σύμφωνα με την Helen Holmes της Daily Beast.

«Έμαθα πρώτη φορά για την Anna Weyant το περασμένο καλοκαίρι», λέει στο Daily Beast ο Lucius Elliott, επικεφαλής της δημοπρασίας Sotheby’s Now Evening. «Υπήρχε σαφώς μεγάλη όρεξη στην αγορά για τα έργα της. Ήταν πολύ δύσκολο να αποκτήσει κανείς πρόσβαση σε πρωτογενές επίπεδο- η έκθεση είχε εξαντληθεί».

Αλλά κριτικοί τέχνης όπως ο Jerry Saltz, ο οποίος δημοσίευσε για πρώτη φορά κάποια από τα έργα της Weyant στο Instagram του το 2019, ανησυχούν για την ταχύτητα της ανόδου της, λαμβάνοντας υπόψη τις ασταθείς ιδιοτροπίες του κόσμου της τέχνης.

«Ο κόσμος της τέχνης λατρεύει να καταβροχθίζει τους νέους του», λέει ο Saltz στο περιοδικό Wall Street Journal. «Μπορεί να είναι δύσκολο να ζωγραφίζεις με μια άλλη φωνή στο κεφάλι σου να ψιθυρίζει αριθμούς και τιμές, αλλά ίσως αυτή να μπορεί».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Anna Weyant (@annaweyant)

Η Weyant δεν φιλοδοξούσε σε όλη της τη ζωή να γίνει μια παγκοσμίου φήμης καλλιτέχνις- απλά συνέβη. Μεγάλωσε στο Κάλγκαρι του Καναδά, αλλά ήθελε να είναι στη Νέα Υόρκη. Εγγράφηκε στο Rhode Island School of Design επειδή ήταν η πλησιέστερη σχολή στην πόλη που την δέχτηκε, σύμφωνα με την Wall Street Journal. Το καλοκαίρι μετά το πρώτο έτος σπουδών της, συμμετείχε σε έναν διαγωνισμό της Εθνικής Πινακοθήκης του Καναδά, όπου κατέλαβε την πρώτη τριάδα. Από την επόμενη χρονιά, ζωγράφιζε νεαρές γυναίκες και κορίτσια.

«Ούσα νέα, μπερδεμένη και νοσταλγός της πατρίδας μου σε μια νέα χώρα, ήμουν απλά φοβισμένη», λέει η Weyant στο περιοδικό Wall Street Journal. «Θυμάμαι να σκέφτομαι ότι αν μπορούσα να μεταφέρω τους φόβους μου στη γυναίκα που ζωγράφιζα, τουλάχιστον θα είχα ένα ακόμα πρόσωπο να κουβεντιάσω μαζί του».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Anna Weyant (@annaweyant)

Αρχικά, οι πίνακες της Weyant αγαπήθηκαν στο Instagram, όπου κριτικοί όπως ο Saltz προώθησαν το έργο της σε ακόμη μεγαλύτερο κοινό. Μέσω κάποιων εύστοχων διασυνδέσεων, πραγματοποίησε την πρώτη της ατομική έκθεση στην γκαλερί 56 Henry της Νέας Υόρκης το 2019. Κάθε κομμάτι της έκθεσης πουλήθηκε μεταξύ 2.000 και 12.000 δολαρίων, ένα κλάσμα από αυτό που μπορεί να αποφέρει τώρα.

Κοιτάζοντας μπροστά, η Weant προετοιμάζεται για μια επερχόμενη ατομική έκθεση στο Gagosian αυτό το φθινόπωρο. Το στυλ της αλλάζει, γράφει η Wall Street Journal, και τα θέματά της «καταλαμβάνουν πλέον μεγαλύτερους καμβάδες και οι ηρωίδες έχουν ρουμπινένια χείλη και αλογοουρές». Όλο αυτό το διάστημα, ο κόσμος της τέχνης παραμένει απορροφημένος, παρακολουθώντας την.