Oλα ξεκίνησαν από τη διασημότερη κλασικίστρια του κόσμου. Μια γυναίκα που έχει αφιερώσει τη ζωή της στα λατινικά και τα αρχαία ελληνικά. Που έχει υπερασπιστεί όσο κανείς την αναγκαιότητα της κλασικής κουλτούρας. Που το βιβλίο της «Ο Παρθενώνας» έκανε θραύση στην Αγγλία. Που συνέτριψε το 2015 τον Μπόρις Τζόνσον σε ένα debate με τίτλο «Ελλάδα εναντίον Ρώμης». Πρόκειται φυσικά για την καθηγήτρια Κλασικών Σπουδών στο Κέμπριτζ Μέρι Μπέαρντ.

Αυτή η γυναίκα λοιπόν είπε προχθές στην Times Education Commission, μια επιτροπή που συγκρότησε η βρετανική εφημερίδα για να μελετήσει το μέλλον της εκπαίδευσης μετά την Covid-19 και την ανάδυση των νέων τεχνολογιών, ότι οι μη ακαδημαϊκές δεξιότητες είναι εξίσου σημαντικές με το αντικείμενό της και ότι πρέπει να πάψουμε να είμαστε κολλημένοι με το Oxbridge (την Οξφόρδη και το Κέμπριτζ). «Είναι θλιβερό», τόνισε, «να βάζουμε τα λατινικά πάνω από την ξυλουργική».

Οι «Times» θυμήθηκαν ότι, πράγματι, ο Χάρισον Φορντ ήταν αυτοδίδακτος ξυλουργός προτού γίνει διάσημος ηθοποιός και ότι ο Ρόνι Μπιγκς ασχολιόταν επίσης με την ξυλουργική πριν ληστέψει εκείνο το τρένο. Αλλά το ζήτημα είναι πολύ ευρύτερο. Γιατί αφορά εν τέλει τις κατευθύνσεις που δίνουμε στα παιδιά μας, τα οποία κάνουμε συνήθως να πιστέψουν – επειδή το πιστεύουμε και οι ίδιοι – πως για να αποδείξουν την ευφυΐα τους πρέπει να μπουν στο Πανεπιστήμιο. Και πως, αντιστοίχως, αν δεν μπουν στο Πανεπιστήμιο, κάτι δεν πάει καλά.

Η σημερινή κυβέρνηση έχει δώσει δείγματα ότι θέλει να ξεπεραστεί αυτό το ταμπού, ώστε οι νέοι να προσανατολίζονται σε δουλειές που έχει πραγματικά ανάγκη η ελληνική κοινωνία. Από την άλλη πλευρά, όμως, επιμένει στην υποχρεωτική διδασκαλία νεκρών γλωσσών όπως τα αρχαία ελληνικά και τα λατινικά, επαναφέροντας μάλιστα τα τελευταία στο πρόγραμμα σπουδών στη θέση της κοινωνιολογίας. Οπως γράφουν μάλιστα σήμερα ΤΑ ΝΕΑ, όσοι από τους υποψηφίους των ανθρωπιστικών σπουδών που εξετάστηκαν πέρυσι στην κοινωνιολογία θέλουν να ξαναδώσουν πανελλαδικές εξετάσεις το καλοκαίρι του 2022 θα πρέπει να μελετήσουν από την αρχή λατινικά – και μάλιστα ύλη λατινικών δύο ετών! Η χαρά των φροντιστηρίων.

Αν το βρετανικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι βαθιά ταξικό, το ελληνικό είναι αθεράπευτα αρχαιόπληκτο. Το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: να βρίσκονται σε δεύτερη μοίρα επαγγέλματα που θα μπορούσε να οδηγήσουν και στην ευτυχία και στην ευημερία. Η παρέμβαση της Μέρι Μπέαρντ οδήγησε πολλούς αρθρογράφους ή επιστολογράφους να περιγράψουν στους Times πώς οι ίδιοι ή αγαπημένα τους πρόσωπα, είτε επειδή απέτυχαν στις εξετάσεις τους είτε επειδή δεν δοκίμασαν καν να μπουν στο πανεπιστήμιο, ευτύχησαν να κάνουν άλλα πράγματα στη ζωή τους. Αλλη εργάστηκε σε βιβλιοπωλείο και παράλληλα έγραφε βιβλία. Αλλος έγινε κριτικός εστιατορίων. Κι άλλη δούλεψε με τον φιλόσοφο Καρλ Πόπερ. «Αν εκείνον δεν τον πείραζε που δεν είχα πτυχίο», έγραψε, «ποιον διάβολο μπορεί να νοιάζει;».