Σφάλμα

«Κατ’ αρχάς, μπορεί το ύφος όντως και εμένα να με ξενίζει, να το θεωρώ λίγο ακραίο, γράφτηκαν όμως αυτά, κύριε Τσίπρα, όταν η κ. Αγαπηδάκη ήταν πολίτης. Δεν είχε δημόσιο αξίωμα. Τα έχετε μπλέξει λίγο εδώ τα πράγματα. Ήταν πολίτης, δεν είχε δημόσιο αξίωμα. Η κ. Αγαπηδάκη σήμερα έχει δημόσιο αξίωμα, όπως και ο κ. Πολάκης έχει δημόσιο αξίωμα, είναι εκλεγμένος βουλευτής, όπως και η κ. Ελευθεριάδου έχει δημόσιο αξίωμα. Αυτή είναι η ειδοποιός διαφορά μεταξύ των δύο: είναι άλλο ο πολίτης και άλλο ο πολιτικός, διορισμένος ή εκλεγμένος. Φαντάζομαι ότι αυτήν τη βασική διαφορά μπορείτε να την κατανοήσετε».

Αυτό είναι ένα απόσπασμα της τριτολογίας του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, κατά τη διάρκεια της συζήτησης που έλαβε χώρα προ ολίγων ωρών στο κοινοβούλιο αναφορικά με την ποιότητα της δημοκρατίας και του δημόσιου διαλόγου στη χώρα μας.

Πιο συγκεκριμένα, τα ανωτέρω ειπώθηκαν από τον νυν πρωθυπουργό ως απάντηση στα επικριτικά σχόλια που είχε κάνει λίγο νωρίτερα ο τέως πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, σχετικά με παλαιότερες προσβλητικές αναρτήσεις της Ειρήνης Αγαπηδάκη, νυν Ειδικής Γραμματέως Προστασίας Ασυνόδευτων Ανηλίκων.

Για τους μη γνωρίζοντες, η κ. Αγαπηδάκη, Εθνική Συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από το Νοέμβριο του 2019, είχε προβεί μέσω των social media, σε διάφορες χρονικές στιγμές προ του διορισμού της, σε ακραίους χαρακτηρισμούς και ανάρμοστα σχόλια εις βάρος του Αλέξη Τσίπρα και του κόμματός του.

Φρονώ ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπέπεσε σε σφάλμα με την εν λόγω αναφορά του, και τούτο για τέσσερις λόγους:

Πρώτον, επειδή τα όσα είχε αναφέρει η κ. Αγαπηδάκη στις αναρτήσεις της δεν ήταν απλώς ζήτημα ενός «λίγο ακραίου ύφους», αλλά άκρως προσβλητικοί, ανοίκειοι χαρακτηρισμοί, και δη για τον τότε πρωθυπουργό της χώρας.

Δεύτερον, επειδή τις απόψεις αυτές η κ. Αγαπηδάκη τις είχε εκφράσει δημοσίως και όχι σε ένα στενό κύκλο συγγενών ή φίλων της.

Τρίτον, επειδή –και αυτό αποτελεί εδραία πεποίθησή μου– σε θέσεις ευθύνης πρέπει να τοποθετούνται άτομα που από απόψεως πνευματικής συγκρότησης και προπάντων ήθους βρίσκονται σαφώς πάνω από το μέσο όρο ή, ακόμη καλύτερα, έχουν την ικανότητα να λειτουργούν ως πρότυπα και σημεία αναφοράς για τα υπόλοιπα μέλη της κοινωνίας.

Και τέταρτον, επειδή ο νυν πρωθυπουργός, με τις αναμφισβήτητες πνευματικές και ψυχικές αρετές που τον διακρίνουν, οφείλει να γνωρίζει ότι απείρως μεγαλύτερη σημασία από τους επιτηδευμένους τρόπους, την επιτηδευμένη συμπεριφορά και ευγένεια, το «φαίνεσθαι» ενός εκάστου εξ ημών σύμφωνα με τις επιταγές της πολιτικής και κοινωνικής ορθότητας, έχει το «είναι» μας, ο βαθμός της σοβαρότητας, της ταπεινότητας και της ηθικής ακεραιότητας που μας χαρακτηρίζει ανεξαρτήτως τίτλων και αξιωμάτων.