Ο πόλεμος με τους φασίστες δεν τέλειωσε με τη νίκη κατά της Χρυσής Αυγής

To… 13άρι έπιασε ο Νίκος Μιχαλολιάκος και η ναζιστική παρέα που διηύθυνε την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής. Η Δικαιοσύνη μίλησε, πρόκειται για μια εξαιρετικά σημαντική απόφαση που θα μείνει αποτυπωμένη στο μυαλό όλων και θα γραφτεί στην Ιστορία.

Ολων; Όχι βέβαια, υπάρχουν χιλιάδες εκεί έξω που επιμένουν να στηρίζουν αυτούς τους εγκληματίες. Εχουν κρυφτεί σε κόμματα, έχουν μπει στις τρύπες των social media και πυροβολούν ανώνυμα;

Ετοιμάζουν την αντεπίθεσή τους κατά της Δημοκρατίας;

Ανήκουν σε ένα συνονθύλευμα ανθρώπων που έχουν πάθει σύγχυση εγκεφάλου και μπλέκουν την πατρίδα με τον εθνικισμό;

Είναι πλέον στις ομάδες των ψεκασμένων ηλίθιων του κοροναϊού ή εκείνων που πουλάνε ψευτοπατριωτισμό και μαγκιά με την οκά, αλλά είναι πιο… λαγοί και από τον Λαγό;

Σημασία έχει ότι ζουν ανάμεσά μας φασίστες κι έχουμε ξαναμιλήσει γι’ αυτούς.

Φασίστας είναι κι αυτός που στηρίζει ακόμη τους εγκληματίες. Φασίστας κι εκείνος που επιτίθεται στην αντίθετη άποψη.

Φασίστας κι αυτός που μαχαιρώνει σκυλιά ή σκοτώνει γατάκια.

Ρίξτε μια ματιά στα social media μετά την ανακοίνωση των ποινών για τον δολοφόνο Ρουπακιά, τον Μιχαλολιάκο και τον υπόλοιπο εσμό;

Ξέρετε πόσες εκατοντάδες μηνύματα συμπαράστασης βρήκαμε για τους δολοφόνους;

Πόση ηλιθιότητα μπορεί να κρύβεται όταν κάποιος αναρτά για τον Κασιδιάρη «το χαμόγελό μας, ο εφιάλτης τους»;

Ή «Ηλία, ο θεός μαζί σου, είσαι ήρωας με ελληνική καρδιά, ψυχή αγνή;»

Τι μυαλό μπορεί να κουβαλά κάποιος, αν όχι μυαλό φασίστα όταν μιλά για «αδικία» κι ότι δυναμώνει το εθνικιστικό κίνημα;

«Πάντα θα είμαστε δίπλα σου αρχηγέ, μέχρι τέλους, Ελληνες για την πατρίδα», λέει μια άλλη αμετανόητη απευθυνόμενη στον αρχηγό του κόμματος «Ελληνες γτπ».

«Οι προδότες δεν θα νικήσουν. Είμαστε χιλιάδες, θα γίνουμε εκατομμύρια», γράφει ένας ακόμη.

Πολλά τα μηνύματα, δεν ξέρω αν αντιπροσωπεύουν ένα ισχυρό ποσοστό στην ελληνική κοινωνία.

Όμως, αυτό που με κάνει να ανησυχώ είναι η σπορά του χρυσαυγιτισμού. Είναι οι «μαύρες» τρύπες της ελληνικής κοινωνίας, αυτές που τρομάζουν κάθε δημοκρατικό πολίτη.

Το έχουμε ξανατονίσει: Ο φασισμός δεν νικιέται εύκολα και δεν νικιέται μόνο με μια δικαστική απόφαση.

Οι νεοναζί, οι φασίστες, οι εγκληματίες, οι εχθροί της Δημοκρατίας νικιούνται στις γειτονιές, στους χώρους εργασίας, στα σπίτια μας, με την εκπαίδευση των παιδιών μας.

Ο φασισμός νικιέται με τα βιβλία, με τα ταξίδια, με τον δημοκρατικό διάλογο, με τον αγώνα για μια καλύτερη κοινωνία.

Και για να προλάβω μερικούς: Ο φασισμός είναι ένας, απ’ όποιο πολιτικό φάσμα κι αν προέρχεται. Δεν είναι θεωρία των άκρων να ζητάς να τιμωρηθούν και οι δολοφόνοι των παιδιών της Marfin.

Κάθε ψυχή που χάνεται εξαιτίας του μίσους που επικρατεί στην κοινωνία, είναι έγκλημα που πρέπει να τιμωρείται.

Αλλά πώς να το κάνουμε; Οι υμνητές των Ναζί, οι οπαδοί αυτών που σκότωσαν τους παππούδες μας και εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, πρέπει να αντιμετωπίζονται όσο πιο σκληρά γίνεται.

Ποτέ πια φασισμός, λοιπόν, η δίκη της Χρυσής Αυγής μπορεί να είναι η αρχή. Αλλά το ξαναλέω: Η μάχη δεν τελειώνει στην αίθουσα ενός δικαστηρίου.

Οι Μιχαλολιάκοι, οι Κασιδιάρηδες και οι Ρουπακιάδες είναι περισσότεροι και ζουν ανάμεσά μας.