Οι τσαρλατάνοι ζουν ανάμεσά μας

Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Εχουν παιδιά και οικογένειες. Ζουν και κινούνται ανάμεσά μας. Οι περισσότεροι θεωρούνται ευυπόληπτοι πολίτες. Είναι πρόσωπα που δεν πιστεύεις ότι μπορούν να άγονται και να φέρονται από τους διάφορους τσαρλατάνους. Είναι πρόσωπα που κανείς δεν ανέμενε να έχουν ακραίες συνωμοσιολογικές απόψεις. Πολλοί εξ αυτών είναι πρόσωπα μέσης ή και ανώτερης μόρφωσης και δεν αναφερόμαστε σε άτομα με στοιχειώδη εκπαίδευση και χαμηλής αυτοεκτίμησης.

Πρόσφατα το είδα και εξεπλάγην από τον φανατισμό που εξέπεμπε πρόσωπο, από αυτά που αποκαλείς της καλής κοινωνίας, μιλώντας κατά της χρήσης μάσκας, κατά των εμβολίων και βέβαια με το κερασάκι στην τούρτα να είναι η φράση, «δεν υπάρχει κοροναϊός».

Και όμως ο ίδιος δεν είχε καμία διαφορά με έναν που ήταν στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα και μέτριας μόρφωσης. Υπήρχε όμως ένα αόρατο νήμα που ενώνει αυτές τις περιπτώσεις. Και αυτό δεν είναι άλλο από το νήμα της συνωμοσιολογίας.

Ταυτίζονται ετερόκλητα πρόσωπα με ακραίες και το κυριότερο επικίνδυνες απόψεις, όχι απλά για τη Δημοκρατία μας, όπως το έχουμε δει παλαιότερα, αλλά για την ίδια μας την ζωή. Γιατί εάν είσαι απέναντι στην επιστήμη διαπράττεις έγκλημα, εκτός και εάν θέλουμε να επιστρέψουμε στο σκοταδισμό του Μεσαίωνα.

Την τελευταία περίοδο αρχίζει και στην Ελλάδα να κερδίσει έδαφος, ευτυχώς ακόμα όχι μεγάλο, το διεθνές κίνημα της συνωμοσιολογίας, μια εξέλιξη ιδιαίτερα ανησυχητική. Και αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα κλίμα που παραπέμπει σε άλλες σκοτεινές εποχές.

Το έχουμε δει βέβαια και σε άλλες περιπτώσεις, όπως π.χ. με το κίνημα κατά των εμβολίων που έχει επικίνδυνες παρενέργειες για την ίδια τη ζωή των ανθρώπων και ειδικά των παιδιών.

Ας μην επιτρέψουμε να γιγαντωθεί το κίνημα συνωμοσιολογίας. Είναι ανάγκη να περιθωριοποιηθούν οι κάθε λογής τσαρλατάνοι. Να αναδειχθεί η ευθύνη όλων μας, όχι μόνο απέναντι στον εαυτό μας, αλλά και έναντι του κοινωνικού συνόλου.

Είναι ώρα ευθύνης για όλους, σε όποιο σημείο του πολιτικού, κοινωνικού, πολιτιστικού χάρτη βρίσκονται. Είναι χρέος όλων να αποτραπεί η επιστροφή στο Μεσαίωνα και σε σκοταδιστικές απόψεις. Στην πυρά -μεταφορικά- όχι οι τσαρλατάνοι, αλλά οι ιδέες τους με ενίσχυση του μετώπου της λογικής, της υπευθυνότητας και πάντα στο πλευρό της επιστήμης.