«Αίμα, τιμή, σουβλάκι στο ταψί»: Οταν οι ρατσιστές μολύνουν τα παιδιά μας

Διαβάζουμε την εξής είδηση: «Μετά το κάλεσμα της Πατριωτικής Νεολαίας Κατερίνης και με σύνθημά τους «όχι στην ισλαμοποίηση της χώρας», οι μαθητές θα συγκεντρωθούν στις 12.00 στην πλατεία Ελευθερίας».

Μαθητές γυμνασίου και λυκείου καλούνται από κάποια Πατριωτική Νεολαία να διαδηλώσουν κατά της ισλαμοποίησης. Υπέροχα.

Να το ξαναπούμε; Μαθητές 14,15 και 16 ετών κάνουν διαδήλωση γιατί δήθεν η Ελλάδα ισλαμοποιείται.

Πώς; Με τους 50, 60, 70 χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες η χώρα μας ισλαμοποιείται.

Τι σημαίνει αυτό κατά τους διοργανωτές διαδηλώσεων ή όλους εκείνους τους γραφικούς επικίνδυνους που πήγαν να φάνε μπριζόλες και σουβλάκια στο όνομα της «καθαρότητας» της ελληνικής φυλής;

Αυτό σημαίνει ότι έρχονται οι «εισβολείς» να διώξουν την χριστιανική θρησκεία και να κάνουν επίσημη θρησκεία το Ισλάμ.

Σημαίνει ότι άνθρωποι που έχουν ζήσει τον εφιάλτη του πολέμου, της πείνας, του κατατρεγμού, της ανέχειας ή ακόμη και της σφαγής από ομοεθνείς τους, έρχονται στην Ελλάδα για να την ισλαμοποιήσουν.

Σημαίνει με απλά λόγια ότι υπάρχει οργανωμένο σχέδιο να… εξαφανιστεί ο περιούσιος λαός, ο ελληνικός. Ότι πρέπει να εξαφανιστεί ο χριστιανισμός, η θρησκεία της αγάπης για να έρθουν οι Ισλαμιστές που στην καλύτερη περίπτωση είναι δολοφόνοι, τζιχαντιστές, βιαστές, κλέφτες.

Αυτά τα ωραία πράγματα ζούμε στην Ελλάδα του 2019. Και κανείς δεν αντιδρά. Κανείς δεν σκέφτεται ότι το μίσος που ποτίζουν τα παιδιά μας οι ιδεολογικοί ινστρούχτορες της ακροδεξιάς, θα γυρίσει μπούμερανγκ.

Κανείς δεν τολμά να μιλήσει για τον ρατσισμό της ελληνικής κοινωνίας που κρύβεται στη ντουλάπα και μόλις βρει πρόσφορο έδαφος βγαίνει για να δημιουργήσει συνθήκες πολέμου με ό,τι «διαφορετικό».

Με το που γράφει κάποιος κάτι για την ανάγκη να υπάρξει ανθρωπιά, αλληλεγγύη, αμέσως κατατάσσεται στους ανθέλληνες, τους πράκτορες του Σόρος, τους τουρκόσπορους και τους προδότες.

Υμνητές του ναζισμού

Και ποιοι τα λένε όλα αυτά; Συνήθως οι εκούσιοι υμνητές του ναζισμού, οι ιδεολογικά φιλικοί με την ακροδεξιά και όσοι στα κυριακάτικα τραπέζια λένε «μια Χούντα θέλει η Ελλάδα, τι καλός που ήταν ο Παπαδόπουλος».

Όμως, εδώ έχουμε να κάνουμε με παιδιά. Και πρέπει να τα προστατέψουμε και να τα διδάξουμε.

Να τα μάθουμε να μην μισούνε.

Να τα μάθουνε να βοηθάνε τον φτωχό, τον πένητα, τον κατατρεγμένο, τον φοβισμένο.

Να τους δείξουμε ότι πάνω απ’ όλα είναι ο Ανθρωπος.

Να τους πούμε ότι ο χριστιανισμός που πιστεύει το 98% των Ελλήνων, είναι η θρησκεία της αγάπης κι όχι της μισαλλοδοξίας.

Προτιμώ, λοιπόν, μια μάνα με μπούργκα που βυζαίνει το παιδί της στο μετρό, από τον «ελληναρά» που τη βρίζει και μετά θα πάει σπίτι να πλακώσει στα χαστούκια τη γυναίκα του και το δικό του παιδί.

Προτιμώ τα παιδιά στις Σέρρες που έκαναν διαδήλωση υπέρ των προσφύγων παρά εκείνα που οδηγούνται σαν πρόβατα στους δρόμους.

Προτιμώ το μουσουλμανάκι που ζητάει τη βοήθειά μας παρά το κρυφοχρυσαυγιτάκι που καλεί σε διαδηλώσεις κατά άλλων στο όνομα της… πατρίδας που κανείς δεν του είπε να προστατεύει.

Προτιμώ αυτόν που δεν τρώει χοιρινό γιατί έτσι είναι η θρησκεία του παρά τον άθλιο και την άθλια που ζώνεται μια ελληνική σημαία και τη λερώνει με τη λίγδα του μίσους του.

Ντροπή

Ντρέπομαι για τους τελειωμένους πολιτικούς που μπουκώνονται, γιατί έτσι μπουκωμένοι ήταν πάντα από τις ρεμούλες και τις λαμογιές τους. Ή που το κάνουν για λίγα λεπτά άθλιας δημοσιότητας.

Ντρέπομαι για όλους εκείνους που βρίζουν στο διαδίκτυο ή στην πραγματική ζωή γιατί δεν μπορούν να ανεχτούν τον άλλον Ανθρωπο.

Ντρέπομαι γιατί υπάρχουν στη χώρα μου, στην πατρίδα μου, στον τόπο μου άνθρωποι που ξεχνούν το παρελθόν τους, ξεχνούν την προσφυγιά της Ελλάδας, ξεχνούν τη μετανάστευση των παππούδων και των πατεράδων μας.

Ξεχνούν ότι η χώρα αυτή υπάρχει γιατί κάποιοι άλλοι θυσιάστηκαν για πανανθρώπινες αξίες. Όπως η αγάπη για τον άλλον, όποιος κι αν είναι αυτός.

Όπως η αλληλεγγύη γι’ αυτόν που δεν έχει πατρίδα. Για όλους τους… no mans land αυτού του πλανήτη, που κάποιοι από αυτούς πέρασαν από την πατρίδα μου κι ας μην το ήθελαν.

Ντρέπομαι για όλους εκείνους που χρησιμοποιούν την πατρίδα μου, την ιστορία της, τις παραδόσεις της για να σπείρουν το μίσος και τον φανατισμό σε μικρά παιδιά.

Και ντρέπομαι γιατί σ’ αυτόν τον κόσμο που ζούμε δεν μπορεί η Ελλάδα της φιλοξενίας, της αγάπης, της συναδέλφωσης, της δημοκρατίας να είναι η χώρα που θέλουν κάποιοι να γίνει.

Αν θέλετε να φωνάζετε στις πλατείες «Αίμα, τιμή… σουβλάκι στο ταψί», κάντε το. Αλλά μην βάζετε λόγια στη νεολαία, στην ελπίδα της Ελλάδας.

Θέλετε να ντύνεστε καρνάβαλοι φορώντας την ελληνική σημαία σαν εσάρπα ή σαν φούστα; Κάντε το. Αλλά δεν έχετε δικαίωμα να ορκίζεστε πίστη και αφοσίωση σ’ αυτήν την σημαία που κάποιοι αγαπούν περισσότερο κι ας μην την περιφέρουν σα λάφυρο.

Θέλετε να βγάλετε όλο το ρατσιστικό μίσος σας στέλνοντας τα παιδιά σε διαδηλώσεις ή τρώγοντας πιτόγυρα μπροστά σε δομές προσφύγων; Κάντε το, όμως, μην απορήσετε για την Ελλάδα που κτίζετε.

Θέλετε δήθεν να διατηρήσετε «αμόλυντο» το ελληνικό αίμα και τη θρησκεία; Κάντε το αν έτσι νομίζετε ότι είναι. Όμως, μη βρίζετε με χριστοπαναγίες όποιον σας γουστάρει.

Ή μην προσπαθείτε να μας πείσετε ότι δεν υπήρξαν προσμίξεις πληθυσμών στα 400 χρόνια της σκλαβιάς από τους Τούρκους. «Καθαρές» φυλές δεν υπάρχουν, μην είστε σκ@@@χοι, διαβάστε και κανένα βιβλίο να ξεστραβωθείτε.

Ο ελληνικός πολιτισμός και η χριστιανική θρησκεία δεν απειλούνται από τον Μωάμεθ ή τον Βούδα. Απειλούνται από τους βρόμικους ανθρώπους, με τα βρόμικα μυαλά.

Απειλούνται από τους φασίστες που δήθεν προστατεύουν την Ελλάδα μας αλλά στην πραγματικότητα την εξευτελίζουν.

«Οποιος αρνείται την προσφορά στους πρόσφυγες δεν είναι ούτε Ελληνας, ούτε Ορθόδοξος», είπε κάποιος μητροπολίτης.

Ας ακούσουμε τις μετριοπαθείς φωνές, ας απομονώσουμε τους ακραίους.

Και το κυριότερο: Ας τελειώνουμε με τα καθάρματα που βάζουν σπορά μίσους στη χώρα μας. Με τους φασίστες και τους ρατσιστές δεν μπορείς να κάνεις διάλογο.