Τι σημαίνει για μένα Ιστορία; Σίγουρα όχι μια παράθεση γεγονότων. Και να σου πω κάτι; Με ενοχλεί αφάνταστα όταν πολύ συχνά βλέπω ανθρώπους του δικού σου σιναφιού, δημοσιογράφους, να αρκούνται στο να παραθέτουν τα βασικά στοιχεία ενός στόρι, ενός οποιουδήποτε στόρι, και να λησμονούν το πιο σημαντικό για μένα στοιχείο όλων: τον ανθρώπινο παράγοντα».
Ο κομψός, ψηλός κύριος που κάθεται απέναντί μου στον υπαίθριο χώρο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών μιλά χαμηλόφωνα, ενίοτε ίσως λίγο θυμωμένα, σίγουρα όμως πολύ καίρια. Είναι ντυμένος στα σκούρα (μπλε, μαύρο) και δεν μου επιτρέπει να δω τα μάτια του κρυμμένα πίσω από τα γυαλιά ηλίου τα οποία νομίζεις ότι δεν βγάζει ποτέ. Είναι ο Πάβελ Παβλικόφσκι, ετών εξήντα ενός, αν και δείχνει σαραντάρης. Τρομερά γοητευτικός, πραγματικά σαν σταρ του σινεμά. Αλλά δεν είναι σταρ μπροστά στην κάμερα. Είναι σταρ της σκηνοθεσίας. Είναι ο σημαντικότερος πολωνός σκηνοθέτης της γενιάς του, «προϊόν» μιας χώρας που έχει παράδοση στους σπουδαίους auteur του σινεμά: Βάιντα, Καβαλέροβιτς, Πολάνσκι, Ζουλάφσκι, Κισλόφσκι, Σκολιμόφσκι, Χας.

Διαβάστε περισσότερα εδώ

Headlines