Ένα ατράνταχτο επιχείρημα περίμενε η κοινωνία από τον υπουργό Παιδείας για την κατάργηση των Λατινικών και πράγματι, πριν το σχολικό κουδούνι φωνήσαι, το επιχείρημα ακούστηκε. Παρακαλώ ο πρώτος εύκαιρος στο υπουργείο ας βάλει την κασέτα, έστω και σε ελεύθερη απόδοση: «Επειδή πάει μακριά η βαλίτσα με τις ανεπάρκειες του εκπαιδευτικού συστήματος, για τις οποίες φυσικά και φταίει το “παλιό σύστημα”, κόβουμε τα Λατινικά γιατί δεν διδάσκονται σωστά».

Εδώ υπονοείται το ερώτημα «ποιος νοιάζεται για τα Λατινικά;», ενώ ο υπουργός λανσάρεται και ως φίλος της νεολαίας που θα επιλέξει για άλλη μια φορά την ήσσονα προσπάθεια.

Και τώρα, παρακαλώ, βάλτε το πραγματικό απόσπασμα από τη δικαιολόγηση του υπουργείου: «Η Κοινωνιολογία, αντίθετα, είναι ένα γνωστικό αντικείμενο που ενδιαφέρει τους νέους, θέτει θέματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι έφηβοι, επεξεργάζεται ζητήματα κοινωνικών δομών και της ιστορικής τους εξέλιξης  και συμβάλλει, με ορισμένες από τις θεωρητικές επεξεργασίες στη γνώση καταστατικών στοιχείων του Δυτικού (και όχι μόνον) πολιτισμού».

Εδώ υπονοείται ότι κοινωνιολόγοι είναι που μας έχουν περισσέψει, όχι οι φιλόλογοι λατινικών.

Σε λιγότερο ξύλινη γλώσσα πάντως δεν υπήρχε τίποτε εύκαιρο; Αφήστε δε αυτούς τους μαιάνδρους της σκέψης που μοιάζει να κυνηγάει την ουρά της: «θέματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι έφηβοι» είναι, υποθέτω, η κοινωνική βία, η ανεργία, τα ναρκωτικά. Να τα λέμε, όμως, τα πράγματα ως έχουν, επειδή μετά αναλαμβάνουν οι γλώσσες οι στραγγαλίστριες.

Ζητώντας τη βοήθεια της Συλλογιστικής, του Διαφορικού Λογισμού και των Ανώτατων Μαθηματικών θέλω απλώς να ρωτήσω: η αποστήθιση στο ελληνικό σχολείο εξαντλείται στο «Ovidius poeta in terra pontica exulat» (αυτό θυμάμαι από την εποχή της αποστήθισης  -αν έχει αλλάξει το βιβλίο ζητώ ταπεινά συγνώμη);

Ενώ, για παράδειγμα, στο μάθημα της Έκθεσης, όπου γενιές μαθητών κατέρχονταν στις Εξετάσεις με διάφορα «λυσάρια» υπό μάλης η σκέψη ήταν λεύτερη και το φρόνημα αγέρωχο;

Ειδήσεις Σήμερα: