«Είμαι τόσο στενοχωρημένος που καθυστέρησα… Ζητώ συγγνώμη. Απεχθάνομαι τους καλλιτέχνες που καθυστερούν. Αλλά το πρόγραμμά μου είναι πολύ φορτωμένο. Συγγνώμη που σας ανάγκασα να περιμένετε». Αυτά είναι τα πρώτα λόγια που ακούω να λέει ο Χάρι Μπελαφόντε ενώ απομαγνητοφωνώ τη συνέντευξη που του πήρα το 2011, στη μία και μοναδική φορά που βρέθηκα κοντά του. Ακούω μια βαριά, βραχνή, λίγο κουρασμένη αλλά ηχηρή φωνή. Θυμάμαι, κρατούσε μπαστούνι και φορούσε τραγιάσκα. Ήταν πολύ ψηλός, πολύ ταπεινός και πολύ ευγενικός, σε σημείο που ένιωθες άσχημα.

Ολόκληρη τη συνέντευξη μπορείτε να τη διαβάσετε εδώ: