Ο Ζαν-Λικ Γκοντάρ έλεγε ότι μια ταινία πρέπει να έχει αρχή, μέση και τέλος. Οχι απαραίτητα με αυτήν τη σειρά. Η ζωή του Ιβάν Σαββίδη έχει και άλλα στοιχεία που κάνουν μια ταινία συναρπαστική. Εντάσεις, φιλοδοξίες, συγκρούσεις, ανατροπές, πάθος για την εξουσία αλλά και πολλά «νέα ξεκινήματα» που μπορεί να μπερδέψουν κάποιον για το ποιο από όλα σηματοδοτεί τη «μεγάλη αρχή».

Οπως και να έχει, αυτό το φιλμ ζωής ξεκινάει στις 27 Μαρτίου του 1959 στο χωριό Σάντα της περιφέρειας Τσάλκα στη Νότια Γεωργία. Το όγδοο και τελευταίο παιδί της Κλεονίκης και του Ιγνάτιου Σαββίδη, μεγάλωσε με τη χαρακτηριστική ποντιακή αυστηρότητα και προσήλωση στην Ορθοδοξία.
Μέχρι να πάει στο σχολείο μάλιστα, μιλούσε μόνο ποντιακά. Στα χρόνια της εφηβείας του η οικογένεια μετακομίζει στο Ροστόφ στον Ντον (στη βορειοανατολική ακτή της Μαύρης Θάλασσας) όπου ολοκληρώνει τη βασική εκπαίδευσή του. Αμέσως μετά κατατάσσεται στον σοβιετικό στρατό απ’ όπου αποστρατεύεται με τον βαθμό του λοχία.

Η περεστρόικα φαντάζει ακόμη ως προοπτική και οι ορίζοντες είναι αρκετά κλειστοί σε αυτή τη σοβιετική επαρχία. Ο Σαββίδης δεν έχει μεγάλα περιθώρια επιλογής.

Διαβάστε περισσότερα εδώ:

in.gr