Λ.Πετρούνιας: Είναι νομοτελειακό ότι κάποια στιγμή θα χάσω

«Αν με ρωτήσεις αν θέλω να κερδίζω για τα επόμενα πέντε χρόνια ή να
βγάλω πέντε ασκήσεις με το όνομά μου, θα σου απαντήσω το πρώτο»,
αναφέρει μεταξύ άλλων ο Έλληνας ολυμπιονίκης και παγκόσμιος πρωταθλητής
στους κρίκους Λευτέρης Πετρούνιας σε σύνεντευξη που παραχώρησε στο
«ΒΗΜΑgazino».

Ο «άρχοντας των κρίκων» ανέφερε πως ούτε δέκα ολυμπιακά μετάλλια δεν πρόκειται τον αλλάξουν ως άνθρωπο, ενώ για τα σερί των επιτυχιών του είπε πως «είναι νομοτελειακό ότι κάποια στιγμή θα χάσω. Οπότε, όσο είμαι στην κορυφή, θέλω να το απολαύσω χωρίς να χάσω τον εαυτό μου».

Στη συνέντευξή του στο «ΒΗΜΑgazino» μίλησε για τις σκέψεις που περνάνε από το μυαλό του την ώρα του αγώνα, για το πρώτο πράγμα που κάνει μετά από μία επιτυχία, για τα μελλοντικά του σχέδια ενώ θυμήθηκε την πρώτη φορά που ανέβηκε σε κρίκους. «Πρέπει να ήμουν πέντε, πεντέμισι ετών, στο Γυμναστήριο του Πανιωνίου. Επαθα την πλάκα μου με το τραμπολίνο και τους κρίκους. Οι κρίκοι πάντα μου ταίριαζαν περισσότερο, έκαναν ένα βήμα οι συναθλητές μου, πέντε εγώ. Μέχρι σήμερα, βέβαια, συνεχίζω να κάνω όλα τα όργανα. Μάλιστα, έχω κάποιες κρυφές βλέψεις για τις ασκήσεις εδάφους, όχι φυσικά για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, αλλά για το Ευρωπαϊκό. Αν καταφέρεις και προκριθείς σε έναν τελικό, όλα μπορούν να συμβούν».

Ο Λευτέρης Πετρούνιας, αναφέρθηκε και στην περίοδο όπου ήταν σε ηλικία 14 ετών, όπου εγκατέλειψε προσωρινά τον αθλητισμό. «Κουράστηκα, βαρέθηκα, πιέστηκα. Είχα και έναν τραυματισμό στους αγκώνες που με είχε δυσκολέψει πολύ. Κυρίως τα παράτησα γιατί έβλεπα τους γύρω μου να έχουν σταματήσει να πιστεύουν σε μένα. Αυτό δεν το αντέχω. Ετσι, θυμάμαι, μια μέρα μετά την πρωινή προπόνηση πήρα τη μητέρα μου. «Ελα να με πάρεις. Δεν θέλω να ξανακάνω γυμναστική» της είπα.

Πρόσθεσε πως εκείνη την περίοδο έπεσαν οι επιδόσεις του στο σχολείο. «Μη φανταστείτε υπερβολικά πράγματα: ξενυχτούσα αρκετά με τους φίλους μου. Οι γονείς μου ευτυχώς ήταν πολύ δεκτικοί. Δεκαέξι ετών πήγα και έκανα το πρώτο μου τατουάζ. Επειδή ήμουν ανήλικος, θυμάμαι χρειαζόμουν τη συγκατάθεση της μητέρας μου. Υστερα πήγα και το έδειξα στον πατέρα. «Ρε Λευτέρη, τι βλακείες κάνεις; Πας και ζωγραφίζεσαι;» μου είπε».

in.gr