Τα προγράμματα διάσωσης κράτησαν όρθια το κρατικό και χρηματοοικονομικό σύστημα της Ελλάδας, -χωρίς αυτά το κράτος δεν θα μπορούσε να πληρώσει συντάξεις, μισθούς, λογαριασμούς, τονίζει η εκπρόσωπος του Σόιμπλε, υπερασπιζόμενη τη λογική και την αρχιτεκτονική των προγραμμάτων της Ελλάδας μετά την δημοσιοποίηση της έρευνας που αποδεικνύει ότι πάνω από το 95% των δανείων δόθηκε για τη σωτηρία ευρωπαϊκών τραπεζών.

Η κατανομή των δανείων διάσωσης έγινε αιτία και στο παρελθόν να ασκηθεί δριμεία κριτική στα μνημόνια που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα και όχι μόνο, με τις ισχυρές χώρες και κυρίως τη Γερμανία να κατηγορούνται ότι μέσω αυτών το μόνο που επιδίωκαν είναι να σώσουν τις δικές τους τράπεζες που είχαν μεγάλη έκθεση στις «προβληματικές» χώρες.

«Αυτή η μελέτη δεν μας ενοχλεί καθόλου» δηλώνει ωστόσο η εκπρόσωπος του Σόιμπλε. «Αυτό που πέτυχε η πολιτική των Προγραμμάτων στην Ελλάδα είναι ότι αποφεύχθηκε άτακτη κρατική χρεοκοπία. Για αυτό ήταν αναγκαίο η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της» προσθέτει η Φριντερίκε Φον Τισενχάουζεν για να σημειώσει σε άλλο σημείο «υπό αυτή την έννοια, η εντύπωση ότι όλα έγιναν εις βάρος μόνο των φορολογουμένων δεν ευσταθεί».

Ειδικότερα, κληθείσα να σχολιάσει την έκθεση που δημοσιεύει η εφημερίδα Handelsblatt, σύμφωνα με την οποία λιγότερο από το 5% των πρώτων δύο πακέτων στήριξης κατέληξε στα κρατικά ταμεία η εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών δήλωσε:

«Αυτή η μελέτη δεν μας ενοχλεί καθόλου. Έχουμε εδώ συχνά μιλήσει για αυτό το θέμα, πιστεύω πριν από ένα χρόνο την τελευταία φορά. Υπό αυτή την έννοια, η μελέτη δεν είναι κάτι νέο. Αυτό που πέτυχε η πολιτική των Προγραμμάτων στην Ελλάδα είναι ότι αποφεύχθηκε μία άτακτη κρατική χρεοκοπία. Για αυτό ήταν αναγκαίο η Ελλάδα να εξυπηρετήσει το χρέος της».

«Οι πόροι των Προγραμμάτων υπηρετούν κατά κανόνα συνοπτικά τρεις στόχους: Πρώτον, κάλυψη του τρέχοντος ελλείμματος, δεύτερον, εξυπηρέτηση του χρέους και, εάν αυτό είναι αναγκαίο, ανακεφαλαιοποίηση τραπεζών. Αυτά δεν είναι κάτι νέο, αναφέρονται και σε όλα τα κείμενα των Προγραμμάτων» πρόσθεσε η κυρία Φον Τισενχάουζεν.

Ο λόγος, σύμφωνα με την ίδια, είναι ότι «μία αναπτυγμένη οικονομία χρειάζεται έναν χρηματοπιστωτικό τομέα, ο οποίος να μπορεί να χορηγεί δάνεια και να εξασφαλίζει έτσι την συνολική κυκλοφορία μεταξύ κράτους και οικονομίας».

Υπό αυτή την έννοια, συνέχισε, η πολιτική Προγραμμάτων στην Ελλάδα φρόντισε ώστε το κρατικό και χρηματοοικονομικό σύστημα της Ελλάδας στο σύνολό του να κρατηθεί όρθιο.

«Για να το πω πιο συγκεκριμένα: Χωρίς αυτό, δεν θα ήταν π.χ. το κράτος σε θέση να πληρώσει συντάξεις, μισθούς και λογαριασμούς. Και την εναλλακτική δεν θα ήθελε κανείς εδώ να την φανταστεί», τόνισε, ενώ αναφέρθηκε και στη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα το 2012.

«Υπό αυτή την έννοια, η εντύπωση ότι όλα έγιναν εις βάρος μόνο των φορολογουμένων δεν ευσταθεί. Το «κούρεμα» χρέους των ελληνικών ομολόγων που ήταν στα χέρια ιδιωτών ήταν σημαντικό και έτσι εξοικονομήθηκαν και πόροι των Προγραμμάτων», κατέληξε η εκπρόσωπος του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ