Σαλά Στετιέ: Κανείς δεν μπορεί να διώξει την Ελλάδα από την Ευρώπη

«Οι λαοί της Μεσογείου, που δημιούργησαν τις επιστήμες και τον πολιτισμό, έχουν φτάσει στις ημέρες μας στο χείλος της αβύσσου και θα πρέπει έστω και την τελευταία στιγμή να κάνουν πίσω και να επανέλθουν στην αρχική τους κοιτίδα. Σε αυτή την κοιτίδα θα βρούμε και την Ελλάδα, που κανένας δεν μπορεί να τη διώξει από την Ευρώπη. Γιατί αν η Ελλάδα φύγει από την Ευρώπη, εκείνη που θα βγει σίγουρα χαμένη θα είναι η Ευρώπη». Με αυτά τα λόγια απευθύνθηκε στο κοινό του Γαλλικού Ινστιτούτου της Αθήνας ο λιβανέζος ποιητής Σαλά Στετιέ στη διάρκεια της συνομιλίας του με τον έλληνα ποιητή Θανάση Χατζόπουλο, στο πλαίσιο της Γιορτής της Γαλλοφωνίας που ξεκίνησε την 1η Μαρτίου και θα συνεχιστεί όλο τον μήνα.

«Το θέμα της μνήμης» παρατήρησε ο Στετιέ, που γράφει όχι στη μητρική του γλώσσα, αλλά στα γαλλικά, «παίζει τεράστιο ρόλο στην ποίηση. Όσο για τον άνθρωπο, αν θέλουμε να έχει μέλλον, θα πρέπει να τον ανακαλύψουμε μέσα από τη δεξίωση του Άλλου».

Μιλώντας για το έργο του Στετιέ, η ποιήτρια Ιουλίτα Ηλιοπούλου είπε ότι η ποίηση είναι η απάντηση σε ένα ερώτημα που δεν έχει τεθεί.

«Χρειαζόμαστε τη σοφία της ποίησης γιατί η ποίηση προχωρεί και η πραγματικότητα ακολουθεί. Ο Στετιέ γράφει για τη σωτηρία, προσπαθώντας να προστατέψει το άθικτο τμήμα του εαυτού του, που είναι η γλώσσα. Μια γλώσσα καθαρή και πυκνή, που κάνει τη χώρα του να λάμπει μέσα στα δάκρυά μας. Μια γλώσσα που διερευνά τα βάθη της ύπαρξης, δοκιμάζοντας να αγγίξει και να φέρει ξανά στην επιφάνεια τη χαμένη αλλά πάντοτε παρούσα παιδική μας ηλικία. Γιατί η παιδική μας ηλικία είναι ένας τόπος αλήθειας και η ποίηση ένα ψέλλισμα της εσωτερικής μας ζωής» ανέφερε, σημειώνοντας:

«Εκείνο που κυριαρχεί στην ποίηση του Στετιέ είναι η γυναίκα, η επιθυμία για τη γυναίκα, η οποία αποτελεί την πιο ιερή διάσταση του βίου. Πέρα από τη γυναίκα δεν υπάρχει ποίηση και πέρα από την ποίηση δεν υπάρχει σωτηρία».

«Ο Σαλά Στετιέ γεννήθηκε το 1929 στον Λίβανο, όταν ο Λίβανος ήταν ακόμη γαλλικό προτεκτοράτο» σημείωσε ο Θανάσης Χατζόπουλος, αναφερόμενος στη ζωή και το έργο του ποιητή: «Ανατράφηκε σε αστική οικογένεια σουνιτών και έλαβε αραβομουσουλμανική παιδεία από τον πατέρα του, ο οποίος ήταν επίσης ποιητής και φρόντισε από πολύ νωρίς και για τη γαλλική του παιδεία. Ο Στετιέ ανέπτυξε μαζί με το πάθος για την ποίηση και το πάθος για τη ζωγραφική. Στη Γαλλία γνώρισε και συνεργάστηκε με μείζονες ζωγράφους ενώ επιστρέφοντας στη Βηρυτό, που αποτελεί το κέντρο της ποιητικής του φαντασίας, άρχισε μια λαμπρή διπλωματική καριέρα. Η ποίησή του ταυτίζεται με την ανεύρεση του ανθρώπινου ουσιώδους και η γλωσσική του καθαρότητα έλκει την καταγωγή της από τον Μαλαρμέ».

«Οφείλω την αγάπη μου για τα γαλλικά» τόνισε από τη μεριά του ο Σαλά Στετιέ «στον πατέρα μου. Σπούδασα στα καλύτερα γαλλόφωνα σχολεία του Λιβάνου και πιστεύω στις πολιτισμικές αξίες οι οποίες είναι εγγεγραμμένες στο σώμα της γαλλικής γλώσσας. Έτσι έγραψα τα ποιήματά μου στα γαλλικά, κι έγραψα ποίηση γιατί η ποίηση είναι έτοιμη όποτε χρειαστεί να μας μεταδώσει τα νέα της ψυχής και της καρδιάς».

Ποιήματα του Στετιέ στα γαλλικά και στα ελληνικά, σε μετάφραση του Θ. Χατζόπουλου, διάβασε η Μαρία Αποστολακέα ενώ συνθέσεις που συνδυάζουν την αραβική παράδοση με σύγχρονα μουσικά ιδιώματα ερμήνευσε το Alekos Vretos Trio.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ,ΑΠΕ-ΜΠΕ