Ελισάβετ Σταμοπούλου

Δυνατή «Κραυγή» μαρτυρά «μυστικά» μιας πολυτάραχης ζωής. Φωνές παράνοιας, τρόμου και απόγνωσης ακούγονται από τον Αλέκο Συσσοβίτη και τη Μάνια Παπαδημητρίου, οι οποίοι συστήνουν στο κοινό σκοτεινές πλευρές του Τένεσι Ουίλιαμς, από τη σκηνή του Faust.

Το στοιχείο της τρέλας μέσα στην οικογένεια, ο ξεπεσμός, η διαταραγμένη ψυχοσύνθεση, αναδεικνύονται μέσα από την παράσταση που σε σκηνοθεσία Έλλης Παπακωνσταντίνου παρουσιάζει μια κατάσταση που συνορεύει με το σουρεαλισμό θυμίζοντας κάτι από Πιραντέλλο, και λίγο Πίντερ.

Η δύναμη της τέχνης είναι κάτι που τονίζεται από τα πρώτα λεπτά, αφού μπορεί να μιλήσει για την πραγματικότητα με τους πιο σκληρούς όρους. Απογυμνωμένους από κάθε φτιασίδωμα και ενταγμένους στην τραγικότητα της αληθινής ζωής. Ήρωες είναι δύο αδέλφια, ηθοποιοί, ο Φελίς και η Κλαιρ. Λίγο πριν ανοίξει η αυλαία, σε κάποιο «θέατρο μιας άγνωστης επαρχίας», όπου παίζουν, τους εγκαταλείπει ο θίασός τους. Μόνοι τους πια, βλέπουν το κοινό να κάθεται και να τους περιμένει. Αποφασίζουν να παίξουν το Έργο για Δύο Χαρακτήρες, ένα έργο αυτοσχεδιαστικό και πολύ προσωπικό. Καθώς ο Φελίς δεν ξέρει πώς τελειώνει το έργο και η Κλαιρ δε θυμάται τις ατάκες της, αναγκάζονται να το συμπληρώσουν και να το εξελίξουν μπροστά στο κοινό κατά τη διάρκεια της παράστασης.

Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το έργο βαθιά προσωπικό, αφού φαίνεται να «κλέβει» στιγμιότυπα από τη ζωή του Τένεσι Ουίλιαμς. Οπως και στο Γυάλινο Κόσμο έτσι και εδώ μπορεί να παρακολουθήσει κανείς έννοιες και καταστάσεις που ταλάνιζαν το συγγραφέα στη νιότη του. Η δύσκολη οικογενειακή κατάσταση, μέσα στην οποία μεγάλωσε, βγαίνει για άλλη μια φορά στην επιφάνεια, με τη σχιζοφρένεια της αδερφής του να γίνεται ένα από τα βασικά θέματα προβολής.

Η απώλεια, η καθοδική πορεία του ανθρώπου, το συναισθηματικό τέλμα και οι φοβίες που «χτυπούν» τη ψυχολογία λίγο πριν την ολοκληρωτική παραίτηση, διαφαίνονται μέσα από την υπερβολή.

Με το στοιχείο αυτό της υπερβολής, η παράσταση έρχεται να παρουσιάσει τον κόσμο της «Κραυγής». Καταφέρνει να αποτυπώσει το τραγικό εκείνο στοιχείο που «γεννά» το ζευγάρωμα της πραγματικότητας με το σουρεαλισμό.

Παρακολουθώντας κανείς την παράσταση, μπορεί να αντιληφθεί γιατί ο Τ. Ουίλιαμς χρειάστηκε πάνω από δέκα χρόνια για να ολοκληρώσει το έργο. Η τέχνη κινείται σε παράλληλη τροχιά με την πραγματικότητα, όπως και η πραγματικότητα με τη ψευδαίσθηση. Έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις, ειρωνεία, και αιμομιξία ενυπάρχουν στο ρεπερτόριο των πρωταγωνιστών.

Συνολικά, πρόκειται για μια παράσταση που δεν έχει στόχο να διασκεδάσει, αλλά να προβληματίσει θέτοντας ερωτηματικά για την ανθρώπινη φύση. Μέσα από δραματικότητα και εκρηκτικές εκδηλώσεις πόνου παρουσιάζει στο κοινό μια απεχθή πραγματικότητα που βρίσκεται τόσο κοντό όσο και μακριά από τη φαντασία.

Πληροφορίες

Μετάφραση: Έλλη Παπακωνσταντίνου – Αθηνά Μαξίμου, σκηνοθεσία: Έλλη Παπακωνσταντίνου, σκηνογραφία – κοστούμια: Τέλης Καρανάνος – Αλεξάνδρα Σιάφκου, φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου, βοηθός σκηνοθέτη: Νίκος Αναστασόπουλος. Παίζουν: Αλέκος Συσσοβίτης και Μάνια Παπαδημητρίου.

Πληροφορίες
Faust: Καλαμιώτου 11 – Μοναστηράκι, τηλ.: 210 3234095. Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Πέμπτη – Σάββατο: 21.00, Κυριακή: 20.00. Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά. Τιμές εισιτηρίων: κανονικό: 12 ευρώ, μειωμένο (ανέργων και φοιτητών): 10 ευρώ.

entertainment.in.gr