Λένα Δροσάκη: «Πολύ ωραία περίοδος η σημερινή, ζούμε μια φάση κάθαρσης»

Είστε υποψήφια για το θεατρικό βραβείο Μελίνα Μερκούρη. Ποια ήταν η πρώτη σκέψη που πέρασε από το νου σας όταν πληροφορηθήκατε για το νέο;
Το πρώτο πράγμα που ένιωσα ήταν χαρά , ενθουσιασμός και για άλλη μια φορά μεγάλη τιμή. Αναμφίβολα είναι μία αναγνώριση και επιβράβευση .Ο τρόπος ζωής των ηθοποιών δεν είναι εύκολος και αυτή η υποψηφιότητα σου δίνει μια ώθηση για να συνεχίσεις και να αντέξεις τις όποιες δυσκολίες.

Μετά από την υποψηφιότητά σας αντιμετωπίζετε διαφορετικά την υποκριτική; Με μεγαλύτερη αισιοδοξία ίσως;
Το θέατρο το αγαπώ ούτως η άλλος πέρα από υποψηφιότητες ,βραβεία και αναγνωρισιμότητα .

Η ομάδα Bijoux de Kant και ο Γιάννης Σκουρλέτης τι σημαίνουν για εσάς;
Μετά από τόση δουλειά ,έρευνα και τριβή με την ομάδα νιώθω ότι είναι πλέον οικογένειά μου.

Οι παραστάσεις της ομάδας αποτέλεσαν σταθμό στην πορείας σας; Τι κρατάτε από αυτή τη συνεργασία;
Είμαι πολύ τυχερή που συναντήθηκα από τα πρώτα κιόλας βήματά μου στο θέατρο με μια ομάδα όπως η bijoux de Kant με τόσο ωραία αισθητική ,πρωτότυπες μουσικές ατμόσφαιρες και έρευνα πάνω στο σώμα και το λόγο. Δεν μπορώ να πω ακόμα τι κρατάω γιατί νιώθω ότι θα έχει και συνέχεια…

Σε παλαιότερη συνέντευξή σας είχατε δηλώσει πως η υποκριτική σάς έκανε καλύτερο άνθρωπο. Θα θέλατε να μας το αιτιολογήσετε αυτό;
Πάνω στη σκηνή είσαι εκτεθειμένος, όλα όσα νιώθεις φαίνονται και δεν μπορούν να κρυφτούν. Οι ανασφάλειες, τα πάθη σου , τα μειονεκτήματά σου διογκώνονται και γίνονται ορατά πρώτα στα δικά σου μάτια ,έτσι καλείσαι να έρθεις αντιμέτωπος με αυτά ,να τα αποδεχτείς (αγκαλιάσεις) και να δουλέψεις ώστε να τα εξομαλύνεις. Για να γίνεις αρχικά καλύτερος άνθρωπος και στη συνέχεια καλύτερος ηθοποιός.

Ποια τα μεγαλύτερα αγκάθια της πορείας σας προς την υποκριτική;
Δυσκολίες (αγκάθια ) σε όλες τις δουλειές υπάρχουν το θέμα όμως είναι πώς θα το αντιμετωπίσεις. Αν το εκλάβεις σαν εμπόδιο που σε δυσκολεύει για να συνεχίσεις ή σαν αφορμή για να πεισμώσεις και να βγεις πιο δυνατός. Η δική μου λογική είναι ότι με σκληρή δουλεία , υπομονή και αισιοδοξία

Εάν δεν είχατε στραφεί προς την υποκριτική, πού αλλού θα φανταζόσασταν τον εαυτό σας;
Δε μπορώ να φανταστώ το εαυτό μου κάπου αλλού γιατί είμαι της άποψης ότι πρέπει να κυνηγάμε τα όνειρά μας και να κάνουμε αυτό που αγαπάμε.

Πότε γεννήθηκε το πάθος για την ηθοποιία;
Από πολύ μικρή έπαιζα με τη μαμά μου «ρόλους» αλλά η απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά ήταν όταν είδα την παράσταση Άμλετ με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη στον ομώνυμο ρόλο και τη Βίκη Βολιώτη στο ρόλο της Οφηλίας.

Ποια είναι η πιο ενθαρρυντική και ποια η πιο αποθαρρυντική φράση που έχετε ακούσει στο χώρο για εσάς;
Δεν στέκομαι ουσιαστικά στα λόγια αλλά στα πρόσωπα που εκφράζουν μια άποψη .Τα θετικά σχόλια αξιόλογων – για μένα- ανθρώπων με κάνουν να χαίρομαι και να νιώθω περήφανη ,τα δε αρνητικά σχόλιά τους θα με κάνουν να εξελιχθώ και γίνω ακόμα καλύτερη.

Θα χαρακτηρίζατε δύσκολα τα εφηβικά σας χρόνια;
‘Οπως κάθε έφηβος που νομίζει ότι όλα εκείνη την περίοδο είναι εναντίον του ,αλλά που μεγαλώνοντας συνειδητοποιεί ότι ήταν υπερβολικός .Αναπολώντας πια το παρελθόν βλέπω ότι είχα πάντα υπερβολική αγάπη από την οικογένειά μου και ισχυρούς φιλικούς δεσμούς που κρατάνε ακόμα και τώρα.

H υποκριτική περνά κρίση; Τι πρέπει να διαθέτει κανείς για να εισέλθει στο χώρο;
Αναμφισβήτητα υπάρχει κρίση, όμως σου δίνεται η ευκαιρία να δείξεις τι αξίζεις. Όσοι αγαπάνε πραγματικά αυτό που κάνουν, θα συνεχίσουν να υπάρχουν στον χώρο. Σήμερα νομίζω ότι είναι πολύ ωραία περίοδος, γιατί ζούμε μια φάση κάθαρσης. Για να εισέλθεις σε αυτό το χώρο χρειάζεται ισχυρή θέληση ,υπομονή, επιμονή ,σκληρή δουλειά και σεβασμός.

Προτιμάτε κωμικούς ή δραματικούς ρόλους; Σε τι ρόλο θα θέλατε να δείτε τον εαυτό σας στο μέλλον;
Όλα μου αρέσουν. Μου αρέσει πολύ και η κωμωδία, η οποία είναι πολύ δύσκολη. Δε με δελεάζουν τόσο οι ρόλοι όσο οι συνεργασίες που με εξελίσσουν ως ηθοποιό.

Ποια θα λέγατε ότι είναι η χειρότερη στιγμή που έχετε βιώσει στο σανίδι;
Στην πρεμιέρα μιας παράστασης από το πολύ άγχος κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δε θυμόμουν τη συνέχεια της σκηνής αλλά ευτυχώς ο ευφυέστατος συμπαίκτης μου με επανέφερε.

Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου