Μια πόλη 120.000 κατοίκων έξω από τη Βαρκελώνη είναι η μοναδική, ίσως, σε όλη την Καταλονία που δεν βλέπει με τόσο θετικό μάτι μια πιθανή ανεξαρτητοποίηση της από την υπόλοιπη Ισπανία.

Όπως σημειώνει σε σχετικό ρεπορτάζ του το BBC, η Σάντα Κολόμα ντε Γκραμενέτ είναι κάτι σαν το… γαλατικό χωριό της Καταλονίας: μια πόλη όπου οι μισοί της κάτοικοι είναι υπέρ της ανεξαρτησίας της και οι άλλοι μισοί απεύχονται μετά βδελυγμίας ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ως καταστροφικό για την οικονομία της περιοχής. {{{ map }}}

Της πόλης ηγείται η Νούρια Παρλόν, η οποία έχει εκπεφρασμένη άποψη για το θέμα: η 39χρονη δήμαρχος ψηφίζει κατά την ανεξαρτητοποίησης της Καταλονίας, δηλώνοντας πως κάτι τέτοιο θα αποτελούσε απλώς ένα «εικονικό φάρμακο», ένα πλασίμπο, που δεν θα έλυνε κανένα απολύτως πρόβλημα κι, αντιθέτως, θα δημιουργούσε σωρεία επιπρόσθετων.

Η Παρλόν, που ανήκει στο Σοσιαλιστικό Kόμμα, συνεργάζεται στο δημοτικό συμβούλιο με πολλά μέλη από το κόμμα του Αρτούρ Μας, του πολιτικού που επιθυμεί διακαώς την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

Ακούει προσεκτικά τις απόψεις τους και ασφαλώς αποδέχεται το δικαίωμα τους να ψηφίσουν για την ανεξαρτησία της Καταλονίας, αλλά θεωρεί λάθος ένα τέτοιο βήμα.

«Η απόσχιση από την Ισπανία δεν πρόκειται να επιλύσει τα οικονομικά θέματα που αντιμετωπίζουμε, ειδικά δε αυτό της έλλειψης πόρων. Ο μισός δημοτικός προϋπολογισμός μας, περίπου 90 εκατομμύρια ευρώ, δαπανείται σε κοινωνικές υπηρεσίες» τονίζει η δήμαρχος.

Στο πλευρό της πολλοί συνδημότες της, όπως λόγου χάρη ο επιπλοποιός Αλόνσο Ρομέρο. Ο 70χρονος Ισπανός, που δεν είναι βέρος Καταλανός, αλλά Ανδαλουσιάνος που μετακόμισε μόνιμα στη πόλη πριν μισόν αιώνα, δηλώνει «περήφανος Ισπανός» που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα στη χώρα.

Το ίδιο σκέφτεται και ο Γκιγιέρμο Άλβαρεθ που μπορεί μεν να κρεμά την καταλανική σημαία έξω από περίπτερό του, αλλά εμφανίζεται άκρως ρεαλιστής όσον αφορά στην οικονομική κατάσταση που έχει περιπέσει η Ισπανία.

«Αυτό που επιθυμούν οι κάτοικοι της Σάντα Κολόμα δεν είναι ανεξαρτησία, αλλά νέες θέσεις εργασίας και ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο καθημερινότητας» επισημαίνει.

Αντιθέτως, ο Γκάλντρικ Αρούς δεν αυτοαποκαλείται «εθνικιστής», αλλά πατριώτης που επιθυμεί την ανεξαρτησία της Καταλονίας.

Μάλιστα, υποστηρίζει πως η μεγαλύτερη συμβολή του και το δικό του «πετραδάκι» στο βωμό περί ανεξαρτητοποίησης είναι το γεγονός πως διδάσκει την καταλανική γλώσσα σε μη-Ισπανούς που διαμένουν μόνιμα στη Βαρκελώνη και τα περίχωρά της.

Ο Αρούς δηλώνει εκνευρισμένος με τις τελευταίες εξελίξεις -την απαγόρευση της συμβολικής ψηφοφορίας για την ανεξαρτησία της περιφέρειας που επέβαλε πριν λίγες ημέρες το Συνταγματικό Δικαστήριο, έπειτα από αίτημα της κυβέρνησης της Μαδρίτης.

«Πρέπει να δείξουμε στην κεντρική κυβέρνηση ποια είναι η γνώμη των ανθρώπων εδώ στην Καταλονία» συμπληρώνει η νεαρή Σαμπίνα που δεν θέλησε να δηλώσει το επώνυμο της, επικαλούμενη λόγους ιδιωτικότητας.

Είναι μια ακόμη περίπτωση Καταλανής που θα κάνει ό,τι περνά από το χέρι της προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της ανεξαρτησίας.

Μερικές φορές μάλιστα, το πείσμα αυτό οδηγεί σε… μερική τύφλωση, αγνοώντας ή αδιαφορώντας για την αντίθετη άποψη.

«Αν αναρτήσω ένα tweet που θα γράφει πως δεν επιθυμώ την ανεξαρτησία, όλοι θα με κατηγορήσουν πως είμαι φασίστρια», καταλήγει με νόημα η Παρλόν.

Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Τσάβαλος

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: