Ο «μεσιέ νορμάλ» θα έπρεπε, λογικά, να αισθάνεται άβολα μπροστά στις κάμερες. Αντιθέτως όμως, ο Φρανσουά Ολάντ πίστευε, στην αρχή της θητείας του, ότι με μία συνέντευξη Τύπου θα μπορούσε να διατηρήσει την υποστήριξή του. Μετά, να αντιστέψει το κλίμα. Αργότερα, ίσως να περιορίσει τις ζημιές. Από την τέταρτη συνέντευξη Τύπου εφ’ όλης της ύλης, το Παρίσι περιμένει να δει τι άλλο έχει να πει ένας πρόεδρος ενώ η ηγεσία βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα: Το Μέγαρο των Ηλυσίων στοχεύει σε επανεκκίνηση.

Το απόγευμα της Πέμπτης, ο Φρανσουά Ολάντ θα δώσει μία τουλάχιστον τρίωρη συνέντευξη μπροστά σε 400 δημοσιογράφους. Θα είναι η τέταρτη του είδους της από την ανάληψη της γαλλικής ηγεσίας.

Έρχεται λίγες ημέρες αφού η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μανουέλ Βαλς πήρε ξανά -με διαρροές- ψήφο εμπιστοσύνης στην Εθνοσυνέλευση, και έρχεται επίσης εν μέσω ενός πολύ δύσκολου πολιτικού τοπίου. Ο Ολάντ είπε στους υπουργούς ότι η ανανέωση της εμπιστοσύνης «δίνει τον χρόνο για να αλλάξουν τα πράγματα».

Τα προβλήματα είναι γνωστά, αλλά οι γαλλικές εφημερίδες δεν κουράζονται να τα επαναλαμβάνουν: Βαλτωμένη οικονομία, οι προσδοκίες ανάκαμψης της οποίας διαψεύδονται και η ελπίδα μετατίθεται για αργότερα. Επίμονα υψηλή ανεργία. Συστάσεις από τις Βρυξέλλες για την καθυστέρηση στη δημοσιονομική εξυγίανση.

Δημοτικότητα σε χαμηλά επίπεδα που δεν έχει γάλλος πρόεδρος από τότε που υπάρχουν δημοσκοπήσεις, ενώ τα πανιά της Μαρίν Λεπέν φουσκώνουν σχεδόν χωρίς να κάνει τίποτε. Και, έσχατο όλων, η προσωπική ρεβάνς της Βαλερί.

Ό,τι και να κάνει, ό,τι και να πει, γράφουν οι εφημερίδες σε όλο το πολιτικό φάσμα, στην παρούσα φάση θα αποτιμηθεί στην καλύτερη περίπτωση ως απόπειρα πολιτικού αντιπερισπασμού.

Ο συντηρητικός Figaro αναρωτιέται μήπως πλέον είναι πολύ αργά για τον Ολάντ να αντιστρέψει το κλίμα. Τα λίγα καλά χαρτιά στα χέρια του προέδρου, υποστηρίζει, είναι στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής αλλά λίγη δύναμη έχουν μπροστά στην κακή προδιάθεση του γαλλικού κοινού.

Ίσως όμως η Figaro θέτει λανθασμένο ερώτημα και ο Ολάντ, του 13%, δεν στοχεύει σε αντιστροφή κλίματος αλλά αλλού.

Κατά ορισμένες απόψεις στο Παρίσι, η πολιτική κρίση παίρνει θεσμικές διαστάσεις: Δεν απειλεί μόνο τον Ολάντ προσωπικά, αλλά τη δύναμη της προεδρίας. Η Liberation μιλά, ίσως παρακινδυνευμένα, για κίνδυνο «απο-προεδροποίησης» του συστήματος και βλέπει τον σοσιαλιστή πρόεδρο στο καθήκον διάσωσης όχι μόνο του προσωπικού του κύρους, αλλά και του ρόλου του Μεγάρου των Ηλυσίων.

Το βήμα που θα προσπαθήσει να κάνει ο Ολάντ, υποστηρίζει η εφημερίδα, θα είναι ένα βήμα στο πλάι. Πηγές της στο περιβάλλον του προέδρου αναφέρουν πως πλέον οι επισημάνσεις συνεργατών του ότι «μιλά πολύ οικονομικά» έχουν αρχίσει να πιάνουν τόπο.

Αν στέκει αυτό, θα στέκει φυσικά -και- επειδή τα οικονομικά στοιχεία είναι το χειρότερο στο οποίο θα μπορούσε να ποντάρει αυτήν την στιγμή ο γάλλος πρόεδρος.

Ο πρόεδρος θα επικεντρωθεί σε ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών και θα έχει τη γενική καθοδήγηση της οικονομικής πολιτικής, για την οποία όμως θα είναι υπεύθυνος ένας ισχυρός πρωθυπουργός.

Επί παραδείγματι, ήταν ο πρωθυπουργός Βαλς που προανήγγειλε προ ημερών την εξαίρεση χαμηλότερων εισοδημάτων από τον φόρο εισοδήματος. Ο Ολάντ φυσικά δεν θα μείνει αμέτοχος -ένα πεδίο δοκιμασίας είναι το ζήτημα του ΦΠΑ, αύξηση του οποίου επιδιώκει η πρωθυπουργία αλλά στην οποία αντιτίθεται ο πρόεδρος.

Κανείς, πιθανότατα ούτε ο ίδιος ο Ολάντ, δεν έχει προσδοκίες αντιστροφής του κλίματος με τη συνέντευξη της Πέπμτης -σημειώνοντας το αυτονόητο, η Figaro λέει ότι μόνο η κυβέρνηση υπό τον Βαλς έχει λίγους μήνες για να αλλάξει κάτι. Το όφελος που προσδοκά ο πρόεδρος, είναι η επανεκκίνηση με επαναφορά του «μεσιέ νορμάλ».

Επιμέλεια: Β.Ψυχογιός

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ