Πέντε αξιόλογες παραστάσεις του 2014 – 2015

Ερωτήματα γύρω από την πατρίδα, την Ευρώπη, τη θέση της τέχνης, αλλά και την ίδια τη ζωή θα αναδυθούν μέσα από το πολυαναμενόμενο «Ματαρόα» που σε σκηνοθεσία της Έλεν Σανκ ανεβαίνει το Νοέμβριο στο Theatre du Soleil στο Παρίσι και στην Ελλάδα «καταφθάνει» το καλοκαίρι του 2015.

Το ταξίδι του Ματαρόα, ένα ιστορικό γεγονός στην πορεία της νεότερης Ελλάδας. Η παράσταση θα στηρίζεται στο βιβλίο «Το ταξίδι του Ματαρόα 1945 – Στον καθρέφτη της μνήμης» της Νέλλης Ανδρικοπούλου, καθώς επίσης και σε ιστορικά ντοκουμέντα, αρχεία, έργα και μαρτυρίες επιβαινόντων και συνεντεύξεις όσων βρίσκονται εν ζωή.

Περισσότερα

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που την έχουν «πλησιάσει». Πριν από μερικούς μήνες η «Μήδεια, ένα μανιασμένο ποίημα» του Ζαν-Ρενέ Λεμουάν, ανέβηκε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, σε σκηνοθεσία Λευτέρη Γιοβανίδη. Στο μονόλογο κυριαρχούσε το πάθος, η ένταση, το συναίσθημα, το νεύρο και η χειμαρρώδης γλώσσα, απογαλακτισμένη από ταμπού. Τη Μήδεια ενσάρκωσε η Δήμητρα Ματσούκα έχοντας το ανατολίτικο στοιχείο, τον έρωτα, τη μανία και τη δίψα για εκδίκηση στη «φαρέτρα» της.

Ενδιαφέρον θα έχει, λοιπόν, να δει κανείς το πώς θα προβληθεί η «νέα» Μήδεια σε σκηνοθεσία Θανάση Παπαγεωργίου .Η «Μήδεια του Μποστ» θα έχει επετειακό χαρακτήρα καθώς το 2015 συμπληρώνονται 20 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου καλλιτέχνη.

Αναμένεται να ανέβει μέσα στον ερχόμενο Οκτώβριο στο θέατρο ΣΤΟΑ, ενώ η μετουσίωσή της σε κωμικοτραγική φιγούρα θα αιχμαλωτίσει την προσοχή. Το σατιρικό στοιχείο σε συνδυασμό με τις αριστοφανικές πρακτικές θα αναδείξουν μια Μήδεια μακριά από τη «συνηθισμένη» ηρωίδα του Ευριπίδη. Καυστικές αιχμές για τη νεοελληνική πραγματικότητα θα δώσουν ακόμη το «παρών».

Περισσότερα…

Τσεχοφικό το 2014 – 2015 με τα έργα του σπουδαίου ρώσου δραματουργού να εμπλουτίζουν τις θεατρικές σκηνές μέσα από αξιόλογες σκηνοθετικές ματιές,

Τον ερχόμενο Δεκέμβριο, «Ο θείος Βάνια» αναβαίνει στη σκηνή του θεάτρου Δημήτρης Χορν σε σκηνοθεσία Λίλυς Μελεμέ με τους Γιάννη Φέρτη, Γιάννη Βόγλη, Στέλιο Μάινα, Μαρίνα Ψάλτη, Ερση Μαλικένζου, Αλεξία Καλτσίκη, Μελίνα Βαμβακά, Χάρη Χαραλάμπους.

Η αξιόλογη σκηνοθέτιδα έχει κατά καιρούς εκδηλώσει την αγάπη για το ρωσικό θέατρο. Ξεχωρίζει τον Γκόγκολ, ενώ με επιτυχία έχει εισδύσει και στον κόσμο του Λόρκα. Με έξυπνο τρόπο είχε ανεβάσει τη Γέρμα τον περασμένο Ιανουάριο στο Vault. Δόθηκε έμφαση στο εσωτερικό αδιέξοδο της ηρωίδας και την καταπίεση, ενώ η ενδοσκοπική κριτική ματιά ήταν εμφανής.

¨Όπως είχε δηλώσει στο Βήμα η σκηνοθέτιδα για το τον «Θείο Βάνια»: «Παρά την ατμόσφαιρα φθοράς και αδιεξόδου που ζουν οι ήρωές του, καταφέρνει να δώσει μια ελπίδα. Παρουσιάζει έναν καθρέφτη και είναι σαν να μας λέει: Μη χάσετε το τρένο. Μην επενδύετε στο μέλλον, μη γυρνάτε στο παρελθόν. Ζήστε το τώρα. Ισως γιατί πίστευε στη δυνατότητα της ανθρώπινης φύσης».

Και το ταξίδι στον τσεχοφικό κόσμο συνεχίζεται μέσα από τον «Πλατόνοφ» στον Τεχνοχώρο Cartel.

O Τεχνοχώρος Cartel τιμώντας τα 110 χρόνια από το θάνατο του Τσέχοφ ανεβάζει τον «Πλατόνοφ». Πρόκειται για το πρώτο θεατρικό έργο του μεγάλου ρώσου συγγραφέα, που στα τέλη Οκτωβρίου ανοίγει αυλαία σε σκηνοθεσία Ενκε Φεζολλάρι και με τον Παναγιώτη Σούλη στο κεντρικό ρόλο του ομώνυμου ήρωα.

Το έργο επικεντρώνεται στα ανεκπλήρωτα όνειρα και στους έρωτες, ενώ δίνει μια πρώιμη τσεχοφική «γεύση» πριν τα γνωστά και κλασικά διαμάντια. Το δήθεν περίβλημα μιας υψηλής κοινωνίας στην τσαρική Ρωσία βγαίνει στο φως.

Το κύκνειο άσμα του Τσέχοφ ο «Βυσσινόκηπος» σε σκηνοθεσία Νίκου Καραθάνου ανεβαίνει τον Απρίλιο στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Το διαχρονικό και αθάνατο έργο του σπουδαίου δραματουργού θα «αγγίξει» ο αξιόλογος σκηνοθέτης που με αθώα ματιά προσεγγίζει τα έργα του όπως έγινε με τη «Γκόλφω», και τον «Σιρανό» . Ο Νίκος Καραθάνος ψάχνει ανάμεσα στις λέξεις, στις σιωπές, ενώ μιλώντας στο Βήμα για τον Βυσινόκηπο είχε δηλώσει:

«Επιστρέφουμε στον Τσέχοφ σήμερα γιατί όλο και πιο πολύ αναρωτιόμαστε τι νόημα έχει η ασυνάρτητη δυστυχισμένη μας ζωή».

Ελισάβετ Σταμοπούλου