Μου λένε συχνά ότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα, ότι της λείπει μια βιομηχανική βάση. Από την έναρξη της χρονιάς έχω καταβάλει προσπάθειες να διαπιστώσω αν η άποψη αυτή είναι σωστή. Πιο γενικά, προσπαθώ να κατανοήσω τις προοπτικές για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Όπως και στη δική μου χώρα, η Ελλάδα έχει την πρόκληση του να βρει ένα καινούριο οικονομικό πρότυπο, το οποίο να βασίζεται όχι, όπως στο παρελθόν, στην κατανάλωση αλλά στην παραγωγικότητα, την εφευρικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια. Παντού στην Ευρώπη, όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε νέες πηγές ανάπτυξης και απασχόλησης. Έτσι και εδώ στην Ελλάδα, η αναζήτηση αυτή είναι πολύ επίκαιρη.
Μου λένε συχνά ότι η Ελλάδα δεν είναι βιομηχανική χώρα, ότι της λείπει μια βιομηχανική βάση.
Από την έναρξη της χρονιάς έχω καταβάλει προσπάθειες να διαπιστώσω αν η άποψη αυτή είναι σωστή. Πιο γενικά, προσπαθώ να κατανοήσω τις προοπτικές για την επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα. Όπως και στη δική μου χώρα, η Ελλάδα έχει την πρόκληση του να βρει ένα καινούριο οικονομικό πρότυπο, το οποίο να βασίζεται όχι, όπως στο παρελθόν, στην κατανάλωση αλλά στην παραγωγικότητα, την εφευρικότητα, την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια. Παντού στην Ευρώπη, όλοι μας ψάχνουμε να βρούμε νέες πηγές ανάπτυξης και απασχόλησης. Έτσι και εδώ στην Ελλάδα, η αναζήτηση αυτή είναι πολύ επίκαιρη.
Το Νοέμβρη του 2011, η εταιρεία συμβούλων διοικήσεως McKinsey & Company εξέδωσε το πόρισμά της, Η Ελλάδα 10 Χρόνια Μπροστά, μέσα στο οποίο οι συγγραφείς προσπάθησαν να διακρίνουν τους πέντε «τομείς παραγωγής» που είχαν την πιο μεγάλη δυνατότητα να συνεισφέρουν στη μελλοντική ανάπτυξη της Ελλάδας. Πέραν από αυτούς τους πέντε (δηλ. τουρισμό, λιανεμπόριο, ενέργεια, βιομηχανία και αγροτική παραγωγή), αναφέρθηκαν οι συγγραφείς σε οχτώ «αναδυόμενους αστέρες», οι οποίοι δεν είναι τώρα σημαντικοί, αλλά έχουν μια μεγάλη μελλοντική προοπτική ανάπτυξης, όπως η διαχείριση αποβλήτων και οι εξειδικευμένες κατηγορίες τροφίμων.
Δεδομένου αυτού του πορίσματος, αποφάσισα να έρθω σε επαφή με διαφορετικές επιχειρήσεις στους κλάδους που ανέφερε η McKinsey, ώστε να ενημερωθώ για την πρόοδο δια μέσου της πραγματικής οικονομίας. Πραγματικά, είμαι εντυπωσιασμένος απ’όσα είδα. Αυτούς τους τέσσαρες πρώτους μήνες της χρονιάς επισκέφτηκα:
Την CORALLIA – μια εμπνευσμένη οργάνωση, με έδρα την Πάτρα και το Μαρούσι, που υποστηρίζει καινοτομικούς συνεργατικούς σχηματισμούς παγκοσμίου κύρους. Ο επικεφαλής της ομάδας διοίκησης, καθ. Μακιός, μου εξήγησε το όραμα και τη συναρπαστική αποστολή του φορέα αυτού.
Την SPACE HELLAS – έναν κορυφαίο System Integrator και Value Added Solutions Provider στο χώρο των τηλεπικοινωνιών, της πληροφορικής και της ασφάλειας. Έχει μια στενή και στρατηγική συνεργασία με τη βρετανική εταιρεία ΒΤ.
Την APIVITA – την πρώτη εταιρεία φυσικών καλλυντικών στην Ελλάδα, εμπνευσμένη από την κοινωνία και τα προϊόντα της μέλισσας. Οι ιδρυτές της εταιρείας, οι Νίκος και Νίκη Κουτσιανά, μου εξήγησαν τις αξίες τους στην έδρα τους στο Μαρκόπουλο. Έχουν μια φιλόδοξη και εξωστρεφή εμπορική και παραγωγική στρατηγική.
Την ΕΛΒΑΛ – την μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία παραγωγής προϊόντων έλασης του αλουμινίου. Εντυπωσιάστηκα πολύ από την κλίμακα και αποτελεσματικότητα του πολυσύνθετου και άρτιου μηχανολογικού εξοπλισμού. Η ΕΛΒΑΛ μόλις ανακοίνωσε μια νέα επένδυση στο εργοστάσιό της στην Αγγλία.
Την ENERGEAN Oil & Gas – μια διεθνή εταιρεία εξερεύνησης και εξόρυξης πετρελαίου και αερίου, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Αίγυπτο. Συνεργάζεται με τις βρετανικές εταιρείες BP και Trajan Oil. Είχα την τιμή να επισκεφτώ την πλατφόρμα στον Πρίνο και τις εγκαταστάσεις στην Καβάλα. Αξίζει να σημειωθεί ότι η ENERGEAN έχει κερδίσει πρόσφατα νέες παραχωρήσεις στα Ιωάννινα και το Κατάκολο.
Με πάθος, υψηλά ιδανικά και δημιουργικότητα, όλες οι εταιρείες αυτές καταφέρουν να ευημερούν παρόλο το δύσκολο οικονομικό περιβάλλον.
Πρόλαβα επίσης να γνωρίσω και τον σημαντικό κλάδο τροφίμων και ποτών. Η φετινή έκθεση HO.RE.CA, που έγινε στις 6-9 Φεβρουαρίου, ήταν γεμάτη ζωντάνια με έλληνες και ξένους παραγωγούς με υπέροχα προϊόντα. Μου ήταν, όπως πάντα, μεγάλη χαρά να υποστηρίξω με την παρουσία μου την εισαγωγή στην Ελλάδα του βρετανικού κρέατος υψηλής ποιότητας. Στη συνέχεια, επισκέφτηκα την Rezos Imports, που εισάγει στην Πάτρα είδη διατροφής από την Αγγλία, την ΒΙΚΟΣ, μια μεγάλη εταιρεία εμφιάλωσης νερού κοντά στα Ιωάννινα, και – στην περιοχή της Κορινθίας – το εξαιρετικό Κτήμα Παλυβού και τον Οινοποιητικό Συνεταιρισμό Νεμέας. Είδα νέα σημάδια του δυναμισμού και της αυτοπεποίθησης μέσα στην οικονομία.
Όλες οι επισκέψεις μου έδωσαν την εμπιστοσύνη στην ελληνική επιχειρηματικότητα και φιλοδοξία. Βεβαίως, ξέρω ότι οι συνθήκες παραμένουν δύσκολες και εμείς οι αισιόδοξοι αποτελούμε ακόμη μια μειοψηφία στην Ελλάδα. Αλλά, έμαθα, χωρίς αμφιβολία, πως δεν λείπει σε αυτή τη χώρα ούτε το επιχειρηματικό ταλέντο, ούτε το όραμα και οι ιδέες για την προώθηση ένος νέου παραγωγικού προτύπου. Το θέμα είναι πως να μάθουν οι πολλοί από τις επιτυχίες των καλύτερων.