Ο Γέρος και η Θάλασσα (The Old Man and the Sea) είναι μια νουβέλα που γράφτηκε από τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, έναν από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, την οποία ο ίδιος θεωρούσε ότι ήταν το καλύτερο βιβλίου που είχε γράψει. Η νουβέλα μιλάει για ένα κουβανό γέρο ψαρά, το Σαντιάγκο, που μόνος στον ωκεανό, στα ανοιχτά της Κούβας, παλεύει με τα κύματα με την ελπίδα να πιάσει κάποιο ψάρι. Για 84 ημέρες δεν είχε πιάσει τίποτε, το πρωί όμως της 85ης πιάνεται στα δίχτυα του ένας τεράστιος ξιφίας…

!function(d,s,id){var js,fjs=d.getElementsByTagName(s)[0];if(!d.getElementById(id)){js=d.createElement(s);js.id=id;js.src=»//platform.twitter.com/widgets.js»;fjs.parentNode.insertBefore(js,fjs);}}(document,»script»,»twitter-wjs»);

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ βραβεύτηκε το 1953 με το Βραβείο Πούλιτζερ και το 1954 με το Βραβείο Νόμπελ.

Σελίδες: 160

Ο Γέρος και η Θάλασσα (The Old Man and the Sea) είναι μια νουβέλα που γράφτηκε από τον Έρνεστ Χέμινγουεϊ, έναν από τους σημαντικότερους Αμερικανούς συγγραφείς του 20ού αιώνα, την οποία ο ίδιος θεωρούσε ότι ήταν το καλύτερο βιβλίου που είχε γράψει.

Η νουβέλα μιλάει για ένα κουβανό γέρο ψαρά, το Σαντιάγκο, που μόνος στον ωκεανό, στα ανοιχτά της Κούβας, παλεύει με τα κύματα με την ελπίδα να πιάσει κάποιο ψάρι. Για 84 ημέρες δεν είχε πιάσει τίποτε, το πρωί όμως της 85ης ημέρας πιάνεται στα δίχτυα του ένας τεράστιος ξιφίας…

Το Βιβλίο
Ο Σαντιάγο, ένας γέρος μοναχικός ψαράς που οι άλλοι θεωρούν γρουσούζη, θα δώσει τη μεγαλύτερη κι ίσως την τελευταία μάχη του με τον μεγάλο ξιφία στα ανοιχτά της Κούβας.

Θα χρησιμοποιήσει όλη τη μαστοριά, το μυαλό και την τέχνη του. Τρεις μέρες θα κρατήσει η μάχη κι ο Σαντιάγο θα νικήσει. Όταν αργά την τρίτη νύχτα, θα μπει στο λιμάνι, δίπλα στη μικρή του βάρκα θα πλέει μονάχα το άσπρο κόκαλο από το τεράστιο ψάρι που καταβρόχθισαν στη διαδρομή τους οι καρχαρίες. Μια σημαντική στιγμή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ένα από τα αξεπέραστα έργα του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα, το σπουδαιότερο ίσως κείμενο που γράφτηκε ποτέ για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ γεννήθηκε στο Όουκ Παρκ, προάστιο του Σικάγου, το 1899. Μετά την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο πιάνει δουλειά ως ανταποκριτής στην εφημερίδα Star του Κάνσας Σίτι. Το 1918, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, υπηρετεί εθελοντικά ως οδηγός ασθενοφόρου στον ιταλικό στρατό και τραυματίζεται σοβαρά από όλμο. Η σχέ­ση του με τη νοσοκόμα Άγκνες φον Kουρόφσκι κατά τη διάρκεια της ανάρρωσής του θα αποτελέσει τον άξονα του αυτοβιογραφικού του μυθιστορήματος Aποχαιρετισμός στα όπλα. Το 1920 επιστρέφει στις ΗΠΑ, όπου και συνεχίζει τη δημοσιογραφική του κα­ριέρα ως ανταποκριτής στη Star του Tορόντο και στη Star Weekly. Ύστερα από δύο χρόνια μετακομίζει στο Παρίσι, όπου συνεχίζει να εργάζεται ως ανταποκριτής σε αμερικανικές εφημερίδες (καλύπτει μεταξύ άλλων και τη Μικρασιατική Kαταστροφή) και παράλληλα συνάπτει φιλικές σχέσεις με την ελίτ των εκπατρισμένων Αμερικανών και Βρετανών διανοουμένων, όπως ο Σκοτ Φιτζέραλντ, η Γερτρούδη Στάιν, ο Φορντ Μάντοξ Φορντ, ο Έζρα Πάουντ κ.ά. Το 1925 εκδίδεται η πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο Στην εποχή μας. Το 1936, έχοντας πλέον επιστρέψει στην Αμερική, καλείται να καλύψει τον Ισπανικό Eμφύλιο για λογαριασμό της Βορειοαμερικα­νικής Ένωσης Εφημερίδων. Το 1939 εγκαθίσταται στο κτήμα Φίνκα Βίχια στην Κούβα και ένα χρόνο αργότερα εκδίδεται το πιο φιλόδοξο μυθιστόρημά του, το Για ποιον χτυπά η καμπάνα, με θέμα τον Ισπανικό Eμφύλιο. Την περίοδο 1942-1944 γίνεται ανταποκριτής του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στην Eυρώπη. Kατατάσσεται στη Bασιλική Aεροπορία, συμμετέχει στην απόβαση της Nορμανδίας, δίνει την προσωπική του μάχη για την απελευθέρωση του Παρισιού με τη συμμετοχή του στην κατάληψη του στρατηγικής σημασίας ξενοδοχείου «Pιτζ» και προσχωρεί στην Tέταρτη Mεραρχία Πεζικού. Το 1952 εκδίδεται η κλασική νουβέλα του Ο γέρος και η θάλασσα, για την οποία κερδίζει το βραβείο Πούλιτζερ. Το 1954 η Σουηδική Ακαδημία του απονέμει το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ύστερα από πολλά ψυχολογικά και σωματικά προβλήματα, κι αφού επιστρέφει μετά από επιμονή της γυναίκας του στις ΗΠΑ, ο Χέμινγουεϊ αυτοκτονεί στις 2 Iουλίου 1961, σε ηλικία 62 ετών, με τον ίδιο τρόπο που είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας του, με κυνηγετική καραμπίνα, στη φάρμα του στο Άινταχο.

Μετά το θάνατό του εκδίδονται τα έργα του Μια κινητή γιορτή (1964), αφήγημα το οποίο αναφέρεται στη ζωή και την καλλιτεχνική σκηνή του Παρισιού τη δεκαετία του ’20, το μυθιστόρημα Νησιά στον Κόλπο (1970), το οποίο ο Χέμινγουεϊ είχε αρχίσει να γράφει τη δεκαετία του ’30, και το μυθιστόρημά του O κήπος της Eδέμ (1986), το οποίο ο Xέμινγουεϊ είχε αρχίσει να γράφει το 1946.

Βιβλιογραφία

Από τις Εκδόσεις Καστανιώτη κυκλοφορούν:
Με υπογραφή Χέμινγουεϊ, 2011
Με υπογραφή Χέμινγουεϊ, 2010
Για ποιον χτυπά η καμπάνα, 2010
Ο γέρος και η θάλασσα, 2009
Στην εποχή μας, 2008
Αληθινό με το πρώτο φως, 2008
Θάνατος το απομεσήμερο, 2007
Ο κήπος της Εδέμ, 2007
Για ποιον χτυπά η καμπάνα, 2006
Μέσα απ’ το ποτάμι και στα δένδρα, 2006
Να έχεις και να μην έχεις, 2005
Οι πράσινοι λόφοι της Αφρικής, 2005
Τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο, 2005
Αποχαιρετισμός στα όπλα, 2004
Μια κινητή γιορτή, 2004
Κι ο ήλιος ανατέλλει , 2004

Φώντας Κονδύλης
Εκδόσεις Καστανιώτη
Έρνεστ Χέμινγουεϊ