Αυτές τις μέρες προβάλλεται στους θερινούς κινηματογράφους αισθηματική ταινία «Δύο για το Δρόμο» με την Όντρεϊ Χέπμπορν και τον Αλμπερτ Φίνεϊ και το Home Cinema ετοίμασε ένα αφιέρωμα στην πανέμορφη ηθοποιό.

Η πάντα γοητευτική Όντρεϊ Χέπμπουρν γεννήθηκε στις 4 Μαΐου του 1929 στο Βέλγιο. Ο πατέρας της ήταν τραπεζίτης, ενώ η μητέρα της Ολλανδέζα Βαρόνη. Πέρασε την παιδική της ηλικία ανάμεσα στο Βέλγιο, την Αγγλία και τις Κάτω Χώρες. Σπούδασε μπαλέτο, με τη Sonia Gaskell, στο Άμστερνταμ, μέχρι που μετακόμισε στο Λονδίνο, το 1948, όπου και συνέχισε με τη Marie Rambert.

Εμφανίστηκε σε διάφορες βρετανικές ταινίες, ενώ το 1951 έπαιξε στο Broadway (Gigi). Το 1953 έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο και πρωταγωνίστησε στην ταινία «Διακοπές στη Ρώμη», στην οποία διακρίθηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ερμηνείας. Η συνέχεια ήταν το ίδιο αστραφτερή. Η Χέπμπορν πρωταγωνίστησε σε ταινίες που γνώρισαν –δικαίως- μεγάλη επιτυχία και βραβεύτηκε για τις ερμηνείες της με Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και BAFTA καθώς και με ένα βραβείο Tony για τη θεατρική παράστασή της στο Broadway, «Ondine», το 1954.

Με το πέρασμα των χρόνων άρχισε να μειώνει τις εμφανίσεις της στις ταινίες, αφιερώνοντας όλο και περισσότερο χρόνο στην οργάνωση UNICEF. Συνέβαλε στην Οργάνωση από το 1954 και μεταξύ των ετών 1988 και 1992 εργάστηκε σε μερικές από τις πιο μειονεκτούσες κοινότητες της Αφρικής, της Νότιας Αμερικής και της Ασίας, μεταξύ των ετών 1988 και 1992.

Στα τέλη του 1992 της απονεμήθηκε το Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας, σε αναγνώριση του έργου της ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της UNICEF, αλλά ένα μήνα αργότερα, σε ηλικίας 63 χρονών η Χέπμπορν πέθανε από καρκίνο στο σπίτι της στην Ελβετία, στις αρχές του 1993.

Παντρεύτηκε δύο φορές και έχει έναν γιο από τον κάθε της γάμο. Την πρώτη φορά με τον ηθοποιό Mel Ferrer το 1954 και τη δεύτερη με τον Andrea Dotti. το 1969.

H Audrey και o Mel Ferrer διακοπές κοντά στο St Moritz,Ελβετία, το 1954.
Στις 18 Ιανουαρίου του 1969 παντρεύεται για δεύτερη φορά στην Ελβετία. Η Όντρεϊ φορούσε ένα απλό ροζ μάλλινο φόρεμα με ασορτί μαντίλι που σχεδιάστηκε από τον αγαπητό της φίλο Hubert de Givenchy.
Τρεις μήνες μετά τη γέννηση του γιου της, Sean, η Όντρεϊ άρχισε να εργάζεται για τη την επόμενη ταινία, που θα ήταν βασισμένη στη νουβέλας του Τρούμαν Καπότε, «Breakfast At Tiffany». Η Όντρεϊ απέδωσε το πνεύμα, την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα και τη φινέτσα στο στυλ της Holly Golightly με τόση μεγάλη επιτυχία. που η ηρωίδα της νουβέλας έγινε συνώνυμο με την ίδια.

Διακοπές στη Ρώμη
1953

Η ταινία έφερε στις οθόνες ένα νέο πρόσωπο που λατρεύτηκε και από το φακό και από το κοινό. Η γαλαζοαίματη Όντρεϊ Χέπμπουρν πραγματοποιεί την πρώτη της κινηματογραφική εμφάνιση, υποδυόμενη μια πριγκίπισσα που δραπετεύει από το περιβάλλον της και ζει μια μέρα στη Ρώμη σαν να ήταν μια συνηθισμένη κοπέλα, και δίκαια αποσπά Όσκαρ ερμηνείας. Η λάθος επιλογή του Πεκ (πολύ στεγνός στο ρόλο του δημοσιογράφου-ξεναγού) δεν εμπόδισε την παραγωγή να γνωρίσει τεράστια επιτυχία, ενώ με Όσκαρ βραβεύτηκαν ακόμα η θρυλική ενδυματολόγος Ίντιθ Χεντ και ο σεναριογράφος Ντάλτον Τράμπο.

Σαμπρίνα
1954

Η ταινία που ακολούθησε το εντυπωσιακό ντεμπούτο της Όντρεϊ Χέμπορν στο Χόλιγουντ ήταν μια εξίσου χαριτωμένη κομεντί, βασισμένη στο θεατρικό έργο του Σάμιουελ Τέλορ «Sabrina Fair». Ο Κάρι Γκραντ, στον οποίο είχε προταθεί αρχικά ο ρόλος του Λάινους, αρνήθηκε να συμμετάσχει και ο Μπόγκαρτ κλήθηκε να υποδυθεί τον κυνικό επιχειρηματία που «πουλάει» έρωτα στην όμορφη κόρη του σοφέρ της οικογένειας, προκειμένου να την απομακρύνει από τον ελαφρόμυαλο αδελφό του, και τελικά την ερωτεύεται. Η «Σαμπρίνα» δεν είναι τίποτα παραπάνω από ένα χολιγουντιανό παραμύθι. Εντούτοις, η ανάλαφρη προσέγγιση στο στόρι, οι θαυμάσιοι δευτερεύοντες ρόλοι και οι κομψές ερμηνείες από τους τρεις πρωταγωνιστές συνθέτουν ένα φιλμ από τα καλύτερα του είδους. Βραβεύτηκε με Όσκαρ Κοστουμιών και Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Σεναρίου.


La Vie en Rose και η τολμηρή παρόρμηση της Χέπμπουρν με τον Μπόγκαρτ…


Η ιστορία της Σαμπρίνας!
Πόλεμος και Ειρήνη
1956

Ο Ναπολέων ετοιμάζεται να επιτεθεί στη Ρωσία. Η 16χρονη Νατάσα Ροστόφ παρακολουθεί με ενδιαφέρον τις σχετικές συζητήσεις και τις προετοιμασίες για πόλεμο. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, η ζωή της θα αλλάξει για πάντα.

Οι μεγαλύτερες απολαύσεις & χαρές!
Έξυπνο Μουτράκι
1957

Το «Έξυπνο Μουτράκι» γνώρισε τεράστια επιτυχία, ήταν μάλιστα υποψήφιο για τέσσερα Όσκαρ κατά τη διοργάνωση του 1958. Πρόκειται για ένα τυπικό fairytale μιούζικαλ (το ασχημόπαπο μεταμορφώνεται σε κύκνο και η διασημότητα διώχνει τα σκοτάδια της ανωνυμίας) γυρισμένο στο Παρίσι, πλημμυρισμένο από γνωστές μελωδίες του Γκέρσουιν, με έναν κομψότατο Φρεντ Αστέρ. Ωστόσο, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι την παράσταση κλέβει η Κέι Τόμπσον, στο ρόλο της διευθύντριας του περιοδικού Quality, ενώ η στα όρια της γελοιοποίησης απεικόνιση των μποέμ φιλοσόφων και των μπουάτ του Παρισιού είναι περισσότερο ενοχλητική παρά αστεία.
Οι Ψίθυροι
1961

Η τελευταία ασπρόμαυρη ταινία στην οποία εμφανίστηκε η Όντρεϊ Χέπμπορν στην οποία συμπρωταγωνιστεί με τη Σίρλεϊ Μακ Λέιν. Ενώ είναι και η πρώτη ταινία του Τζέιμς Γκάρνερ μετά τη μήνυση που κατέθεσε κατά της εταιρίας Warner Bros, ώστε να αφήσει την τηλεοπτική σειρά Maverick και να δραστηριοποιηθεί στον κινηματογράφο

Η σκηνή ανάμεσα στην Audrey Hepburn και τη Shirley MacLaine
Πρόγευμα στο Τίφαννις
1961

Η εξαιρετική ρομαντική κομεντί του Μπλέικ Εντουαρντς, από το ομώνυμο βιβλίο του Truman Capote, με ηρωίδα τη Χόλι Γκολάιτλι, ένα αγρίμι της αμερικανικής επαρχίας που έχει ασπαστεί τους ρυθμούς ζωής του Μανχάταν των ΄60s. Θα γνωριστεί με ένα νεαρό συγγραφέα, θα τον ερωτευτεί και θα έλθει αντιμέτωπη με τον εαυτό της, στον οποίο έχει φορέσει ένα προσωπείο ανεμελιάς και αναλγησίας. Το παλιό δεν είναι απαραιτήτως καλό ή «κλασικό». Εδώ, όμως, έχουμε σε πρώτο πλάνο το έξυπνο μουτράκι της Χέπμπουρν, και πίσω από την κάμερα έναν ακμαίο Έντουαρντς, που αφενός εμπλουτίζει την ιστορία με χιουμοριστικές πινελιές (η κωμική ρουτίνα με το Γιαπωνέζο ένοικο) και αφετέρου σκιαγραφεί θαυμάσια την τρέλα και το «δήθεν» που επικρατούσαν στους κοσμικούς κύκλους της Νέας Υόρκης μερικές δεκαετίες πριν. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Μουσικής και Τραγουδιού (Χένρι Μαντσίνι).

Η σκηνή του χορού!

Ραντεβού στο Παρίσι
1963

Ενα υπέροχο πρωταγωνιστικό ζευγάρι, η Όντρει Χέπμπουρν και ο Κάρι Γκραντ, σε μια κωμωδία που περιλαμβάνει και στοιχεία περιπέτειας. Ο Γουόλτερ Ματάου, όπως πάντα, μεταφέρει το δικό του μοναδικό τόνο στο ρυθμό της ταινίας. Σικ, πολύχρωμη, μοντέρνα για την εποχή της, είναι μια κλασική, διαχρονική και πάντα φρέσκια πρόταση!

Ωραία μου Κυρία
1964

Η ταινία των πολλών Οσκαρ, με τα υπέροχα μουσικά κομμάτια και την άψογη αγγλική προφορά, μας θυμίζει ότι η πρόταση της δεκαετίας του ’60 ήταν ότι το στιλ και η γλώσσα καθορίζουν τις κοινωνικές τάξεις.
Το «Ωραία μου Κυρία» είναι από τα ωραιότερα μιούζικαλ όλων των εποχών ωστόσο άφθονο παρασκήνιο συνοδεύει την εν λόγω παραγωγή. Ανάμεσα σε πολλά, λέγεται ότι ο Χάρισον ήθελε στο πλευρό του τη Τζούλι Αντριους, με την οποία έπαιξε το μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ, αλλά οι παραγωγοί προτίμησαν τη λεπτεπίλεπτη και ελαφρώς γαλαζοαίματη Χέπμπουρν, παρά το γεγονός ότι από φωνή ήταν… ψάρι. Η Μάρνι Νίξον ανέλαβε να τη ντουμπλάρει στο τραγούδι, αλλά η κινηματογραφική κοινότητα το «κράτησε» χαρίζοντας μεν άφθονα Όσκαρ στην ταινία, όχι όμως και του Α΄ Γυναικείου Ρόλου.
Πώς να Κλέψετε Ένα Εκατομμύριο Δολάρια
1966

Η Όντρεϊ Χέπμπορν, κομψότερη από ποτέ, συναντιέται για πρώτη φορά στην οθόνη με τον Πήτερ Ο’Τούλ σε μια ρομαντική κωμωδία σκηνοθετημένη από τον Γουίλιαμ Γουάλερ.
H κόρη ενός απατεώνα προσλαμβάνει ένα γνωστό διαρρήκτη για να κλέψει το πολύτιμο αγαλματίδιο που ο πατέρας της έχει απερίσκεπτα δανείσει σε ένα μουσείο, πριν προλάβουν οι εκτιμητές να καταλάβουν ότι είναι πλαστό και τον στείλουν στη φυλακή. Στην προσπάθειά του όμως να ανακτήσει το αγαλματίδιο, το εκρηκτικό δίδυμο συναντά τον έρωτα…

Το Ρόδο και το Βέλος
1976

Η Όντρεϊ Χέπμπορν συμπρωταγωνιστεί με τον Σον Κόνερι. Ξεχασμένη κομεντί βρετανικής παραγωγής που «διαβάζει» ξανά το μύθο του Ρομπέν των Δασών και αφηγείται την ιστορία ενός μεσήλικα, τέως πρώην προστάτη των φτωχών, ο οποίος επιστρέφει στα παλιά λημέρια και ζει ξανά τις νεανικές του περιπέτειες και τα ερωτικά καβγαδάκια με την αγαπημένη του. Το διάχυτο χιούμορ, οι διασκεδαστικοί χαρακτήρες και η απογύμνωση των ηρώων από το θρύλο που τους περιβάλλει συντελούν σε ένα σύνολο αρκετά ενδιαφέρον και ευχάριστο για την εποχή που γυρίστηκε.
Για Πάντα
1989

Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ σκηνοθετεί το ριμέικ της ταινίας «A Guy Named Joe» (Παράξενη Αποστολή) του 1943 με την πάντα γοητευτική Χέπμπορν, η οποία παρά τα χρόνια της, εμφανίζεται το ίδιο λεπτή και χαριτωμένη.

Πληροφορίες ΙΜDb, Wikipedia
Επιμέλεια: Χριστίνα Φωτιάδη

Διαβάστε επίσης: