Μερικές φορές ένα ψέμα, λάθος ή παρανόηση επαναλαμβάνεται τόσο συχνά που καταλήγουμε να το πιστεύουμε για αληθινό. Σε αυτά υποπτεύομαι πως περιλαμβάνεται και το εμπορικό δαιμόνιο του Έλληνα.

Εγώ λοιπόν δεν μπορώ να καταλάβω πως είναι δυνατόν τα κατασκευαζόμενα στην Κίνα παιγνίδια που βρήκα σε μια επαρχιακή αυστριακή πόλη των 40.000 κατοίκων να έχουν τιμές παρόμοιες με εκείνες που τα βρίσκεις στο Amazon.com ενώ στην Ελλάδα είναι 30% ακριβότερα.

Όπως επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι Έλληνες στο εξωτερικό ανοίγουν εστιατόρια και στην επόμενη γενιά γίνονται επιστήμονες αλλά δεν βλέπω εμπόρους.

Σίγουρα όλο και κάποιος μετανάστης θα έχει ασχοληθεί με το εμπόριο αλλά σε κάθε περίπτωση ελάχιστοι σε σχέση με τους παραμένοντες στην Ελλάδα οι μισοί από τους οποίους θέλουν να ανοίξουν μαγαζί (και οι άλλοι μισοί να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι).

Μήπως τελικά και σε αυτό το θέμα παραμυθιάζουμε τους εαυτούς μας;

Γιώργος Επιτήδειος

Γιώργος Επιτήδειος