Μείωση των θανάτων λόγω έκτοπης κύησης

Στην έκτοπη εγκυμοσύνη, το έμβρυο εμφυτεύεται και αρχίζει να αναπτύσσεται εκτός της μήτρας, συνήθως εντός της σάλπιγγας. Φυσικά, το κύημα δεν μπορεί να επιβιώσει και πρέπει να αφαιρεθεί είτε με χειρουργική διαδικασία είτε με τη φαρμακευτική αγωγή ή μπορεί να διαρραγεί και έτσι να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή της μητέρας.

Περίπου μια ή δύο κυήσεις ανά 100 γυναίκες στις ΗΠΑ είναι έκτοπη, αλλά οι περισσότερες περιπτώσεις εντοπίζονται κατά τις πρώτες επισκέψεις της γυναίκας στον θεράποντα ιατρό της.

Στην παρούσα μελέτη, η Δρ Αντρεα Κρεάνγκα και οι συνεργάτες της στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ ανέλυσαν εθνικά στοιχεία για όλες τις γεννήσεις και τους θανάτους, της περιόδου 1980-2007. Στο διάστημα αυτό, καταγράφηκαν σχεδόν 900 θάνατοι που αποδόθηκαν σε έκτοπες κυήσεις.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, μια γυναίκα πέθαινε από επιπλοκές της έκτοπης κύησης για κάθε 90.000 που γεννούσαν. Πρόσφατα, το ποσοστό αυτό μειώθηκε στον έναν θάνατο ανά 200.000 ζώντες γεννήσεις.

Κατά την επεξεργασία των δεδομένων διαπιστώθηκε ότι, ο θάνατος από έκτοπη κύηση ήταν πιθανότερο να συμβεί σε γυναίκες προχωρημένης ηλικίας. Στα δεδομένα που αφορούν τα τελευταία έτη της έρευνας, οι γυναίκες 35 ετών και άνω έχουν τριπλάσιες με τετραπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από επιπλοκές που σχετίζονται με την έκτοπη κύηση, συγκριτικά με γυναίκες, κάτω των 25 ετών.

Η διαπίστωση αυτή δεν θεωρείται αναμενόμενη, καθώς οι μεγαλύτερες γυναίκες είναι πιθανότερο να έχουν έκτοπη κύηση, λόγω των αλλαγών που συντελούνται στις ωαγωγούς σάλπιγγες, με την πάροδο της ηλικίας.

Αυτό που προκάλεσε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση, ήταν η διαφορά μεταξύ των γυναικών, βάσει φυλετικής καταγωγής. Οι γυναίκες της αφρικανικής φυλής είχαν επταπλάσιες πιθανότητες να αποβιώσουν από έκτοπη κύηση, συγκριτικά με τις γυναίκες καυκάσιας καταγωγής.

Ενώ είναι πιθανό οι γυναίκες της αφρικανικής φυλής εκ φύσεως να διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο έκτοπης κύησης, οι ερευνητές εξηγούν ότι το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με την κατάλληλη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας.

Ειδικά, στις αστικές περιοχές οι φυλετικές μειονότητες είναι λιγότερο πιθανό να επισκεφθούν γιατρό τακτικά και να αντιμετωπίζουν προβλήματα στην εύκολη πρόσβαση σε ιατρείο ή στο νοσοκομείο. Αν εκδηλώσουν συμπτώματα στα πρώιμα στάδια της κύησης, πολλές γυναίκες αφρικανικής φυλετικής καταγωγής καταλήγουν στα Επείγοντα Περιστατικά(αντί του γυναικολόγου), όπου οι γιατροί δυστυχώς αποτυγχάνουν να «συνθέσουν το παζλ» της έκτοπης κύησης.

Το «κλειδί» για τη μείωση των κινδύνων της έκτοπης κύησης είναι η πρώιμη διάγνωσή τους (τους πρώτους δύο μήνες), καθώς μετά οι πιθανότητες σοβαρών επιπλοκών αυξάνονται δραματικά.

Επομένως θεωρείται λογικά, καθώς μάλιστα η τεχνολογία των υπερήχων εξελίσσεται, ο αριθμός των θανάτων από έκτοπη κύησης να μειώνεται.

«Η ικανότητα μας να διαγνώσκουμε νωρίς και να αντιμετωπίζουμε έγκαιρα την έκτοπη κύηση, βρίσκεται πίσω από την καταγραφόμενη μείωση των θανάτων», σημειώνει η Δρ Κρεάνγκα.

Επίσης οι γιατροί είναι σε θέση να αναγνωρίζουν πλέον καλύτερα τα πρώιμα συμπτώματα της έκτοπης κύησης, περιλαμβανομένης της αιμορραγίας και του πόνου.

«Δυστυχώς όμως, υπάρχουν γυναίκες που αγνοούν τα συμπτώματα ή γιατροί που δεν τα εντοπίζουν. Μερικές φορές οι άνθρωποι, απλώς πιστεύουν ότι δεν θα συμβεί σ’ αυτούς», υπογραμμίζουν οι συντάκτες της έρευνας.