Συμπτώματα

Η σοβαρότητα της λεϊσμανίασης ποικίλλει από μια ασυμπτωματική λοίμωξη έως μια
επικίνδυνη για τη ζωή νόσο, ανάλογα με το είδος του ξενιστή, από τον οποίο μολύνθηκε
η σκνίπα, την αμυντική (ανοσολογική) κατάσταση του ατόμου που μολύνεται και
τη γεωγραφική περιοχή που θα επισκεφθείτε.

Η δερματική λεϊσμανίαση αποτελεί η συχνότερη μορφή λεϊσμανίασης. Ως
αντιπροσωπευτική κλινική μορφή της δερματικής λεϊσμανίασης θεωρείται εκείνη
του ξηρού έλκους. Αυτή εμφανίζεται στα ακάλυπτα μέρη του σώματος, δύο με οκτώ
εβδομάδες μετά το τσίμπημα από τη σκνίπα. Το έλκος είναι ανώδυνο, έχει ανασηκωμένα
χείλη που φλεγμαίνουν και μπορεί να συνοδεύεται από επιχώριο λεμφαδενίτιδα.
Τα έλκη αφήνουν ουλή. Τα πολλαπλά έλκη είναι σπάνια σε λοίμωξη από την L. Tropica,
αλλά χαρακτηρίζουν κατά κύριο λόγο τη λοίμωξη από την L. Major. Αρκετές φορές
όμως η δερματική βλάβη μπορεί να πάρει διαφορετική μορφή και να υποδυθεί άλλη
δερματοπάθεια. Περιγράφονται μορφές σαν επιθηλίωμα, «μυρμηγκιές», πρωτοπαθές
συφιλιδικό έλκος, οζώδης μορφή κ.λπ. Συνολικά έχουν αναγνωριστεί δεκαεννέα μορφές
της δερματικής λεϊσμανίασης.

Η βλεννογονική λεϊσμανίαση είναι μια όψιμη, ύστερα από χρόνια, επιπλοκή
της αμερικανικής μορφής της δερματικής λεϊσμανίασης και εμφανίζεται συνήθως
μερικά χρόνια μετά την ίαση των αρχικών δερματικών αλλοιώσεων. Σε μερικές περιπτώσεις,
αυτή μπορεί να εκδηλωθεί, ενώ ακόμα υφίστανται οι βλάβες του δέρματος ή και
έπειτα από δεκαετίες από την ίασή τους. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση διαφόρων
πρώιμων συμπτωμάτων. Σε αυτά ανήκουν το μπούκωμα της μύτης, η ρινική καταρροή
και η ρινορραγία. Στα όψιμα συμπτώματα από τη μύτη περιλαμβάνονται η φλεγμονή
και η διάτρηση του ρινικού διαφράγματος, με ή χωρίς τη συμμετοχή της μαλθακής
υπερώας, του δέρματος της μύτης, του φάρυγγα, του λάρυγγα ή των βλεννογόνων
που καλύπτουν την παρειά.

Η σπλαγχνική λεϊσμανίαση είναι σπάνια στους ταξιδιώτες. Μπορεί να μην
υπάρχουν καθόλου κλινικά συμπτώματα ή να εκδηλώνεται ως ένα αργά εξελισσόμενο
εμπύρετο νόσημα με διόγκωση της κοιλίας, αίσθημα μυϊκής αδυναμίας, απώλεια της
όρεξης και του βάρους και αλλοιώσεις του δέρματος, το οποίο γίνεται ξηρό, λεπτό,
γκριζωπό με σημεία απολέπισης. Στα προχωρημένα στάδια της νόσου μπορεί να εμφανιστούν
οιδήματα, διάφορες αιμορραγικές εκδηλώσεις και άλλες θανατηφόρες επιπλοκές από
λοιμώξεις, όπως η πνευμονία, η δυσεντερία και η φυματίωση. Ο χρόνος επώασης
της σπλαγχνικής λεϊσμανίασης είναι κατά μέσο όρο τρεις με εννέα μήνες αλλά μπορεί
να κυμαίνεται και από δέκα ημέρες έως τριάντα τέσσερις μήνες.

health.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: