Με πέντε οδηγούς στη μάχη του τίτλου μέχρι τον προτελευταίο αγώνα και με τέσσερις στον τελευταίο, με δέκα εναλλαγές την πρώτης θέσης της βαθμολογίας σε 19 αγώνες και με τον πρωταθλητή να ανεβαίνει για πρώτη φορά στην κορυφή στο απόλυτο φινάλε, το 2010 χαρακτηρίστηκε ως η καλύτερη χρονιά της ιστορίας της F1. Αλλά δεν ήταν.

Ήταν από τις πιο ενδιαφέρουσες, αλλά όχι η καλύτερη. Με εξαίρεση το 2009, η Formula 1 προσφέρει την τελευταία εξαετία όλο εκείνο το ενδιαφέρον που δεν είχε στην εξαετία της αυτοκρατορίας της Ferrari (1999-2004). Και υπάρχει μια καλή αιτία που δεν έχουμε πλέον πρωταθλήματα μονοπωλίου, ολοκληρωτισμού, όπως το 1992, το 2002 ή το 2004.

Η αιτία είναι ότι περισσότερες από μία ομάδες κάνουν καλή δουλειά. Για την ακρίβεια, κάνουν την καλύτερη δυνατή δουλειά: Φτάνουν στα έσχατα όρια των κανονισμών το σχεδιασμό των μονοθεσίων τους, αλλά και την εξέλιξή τους. Δείχνουν να κρατούν τα πάντα υπό έλεγχο – με μια εξαίρεση: Τον οδηγό.

Είναι αυτός, ο ανθρώπινος παράγοντας, που έκανε το 2010 μια από τις άκρως ενδιαφέρουσες χρονιές της F1. Οδηγώντας τους πιλότους όχι μόνο σε λάθη, αλλά και σε υπερβάσεις, σε σπάνιες στιγμές. Ας δούμε ποιες ήταν αυτές, τη χρονιά που ανέδειξε τον πιο νεαρό πρωταθλητή της ιστορίας:

Vettel vs Webber: Δίνοντας ενδιαφέρον
Τουρκία, Άνοιξη 2010: Είναι μια εποχή που αν αποκτούσε ένας οδηγός της RBR το «χρίσμα» της βαθμολογικής συγκομιδής, αφήνοντας τον άλλο σε ρόλο «νεροκουβαλητή» (όπως επέλεξε να κάνει η Ferrari με τον Fernando Alonso και τον Felipe Massa αντίστοιχα), ίσως πρώτος ο οδηγός της RBR να εξασφάλιζε τον τίτλο πριν το τέλος της θερινής ευρωπαϊκής περιοδείας.

Στο Grand Prix της Πόλης φτάσαμε πολύ κοντά σε αυτό το σενάριο – τουλάχιστον έτσι φοβήθηκε ο Sebastian Vettel, που έβλεπε στη διάρκεια του αγώνα τον Mark Webber να οδεύει προς την τρίτη διαδοχική του νίκη (μετά την Ισπανία και το Monaco) και, πιθανότατα, προς το «χρίσμα».

Έτσι, στον 40ό γύρο ο Γερμανός απόφάσισε να επιχειρήσει την προσπέραση στον Αυστραλό, να επιχειρήσει να κερδίσει. Έπειτα από οδηγικό σφάλμα που ουδέποτε ο ίδιος παραδέχθηκε, ο S. Vettel εγκατέλειψε, ενώ ο Mark Webber κατάφερε αισθμαίνοντας να τερματίσει τρίτος.

Πιθανότατα η RBR θα επέμενε και δεν θα έδινε το «χρίσμα» στον Αυστραλό, παρότι η McLaren και η Ferrari έκαναν με επιτυχία την αντεπίθεσή τους στα καλοκαιρινά GP, όμως εκείνη η σύγκρουση –καθώς και η τάση της ομάδας να πάρει δημοσίως το μέρος του S. Vettel- προκάλεσαν ρήγματα στη συνεργασία του Webber με την ομάδα.

Τα ρήγματα προκάλεσαν τη ρήξη ενάμιση μήνα αργότερα. Στο Silverstone η RBR είχε προλάβει να κατασκευάσει μόνο δύο από τις νέες της πτέρυγες – μία για κάθε μονοθέσιο. Όταν ο S. Vettel κατέστρεψε τη δική του στις ελεύθερες δοκιμές, η RBR έκρινε σκόπιμο να αφαιρέσει την πτέρυγα του Mark Webber και να την τοποθετήσει στο μονοθέσιο του Γερμανού! Ο Mark Webber κέρδισε, με την παλιά πτέρυγα, και από τη ραδιοεπικοινωνία είπε: «Δεν τα πήγα άσχημα, για Νο2 οδηγός»!

Στο δεύτερο μισό της χρονιάς, είναι η αλήθεια, ο Mark Webber δεν είχε τίποτα από την οδηγική αρτιότητα του S. Vettel. Όμως αν αισθάνεσαι ότι δεν είσαι ο οδηγός που η ομάδα σου προτιμά, και ότι αν ο άλλος μπορούσε να πάρει νωρίς το «χρίσμα» η «ισότητα» θα πήγαινε περίπατο, ψυχολογικά είναι άθλος να φτάσεις έστω και στη διεκδίκηση του τίτλου. Ακόμα κι αν δεν έχεις σπάσει τον ώμο σου, τέσσερις αγώνες πριν το τέλος, όπως συνέβη στον M. Webber το πρωί πριν τη Suzuka.

Η στιγμή του Abu Dhabi
Αν υπάρχει μια συγκεκριμένη στιγμή που έκρινε την έκβαση του τελικού του Abu Dhabi, αυτή ήταν του δέκατου γύρου. Η στιγμή της επαφής του πίσω δεξιού τροχού της RB6 του Mark Webber με την μπαριέρα, η στιγμή που ένα μικρό σύννεφο από σπίθες εκτινάχθηκε από το χείλος της ζάντας.

Λίγο αργότερα, ο Αυστραλός είπε στην ομάδα του ότι έχανε πρόσφυση και μπήκε, πρόωρα, για αλλαγή ελαστικών. Η Ferrari, βλέποντας ότι ο Webber με τα νέα ελαστικά ήταν ταχύτερος του Fernando Alonso και ίσως να τον περνούσε όταν ερχόταν η ώρα του pit-stop του Ισπανού, τον κάλεσε νωρίτερα.

Θέλοντας όμως να καλυφθεί από τον Mark Webber, η Ferrari σε αυτή τη «ρουλέτα» βρέθηκε πίσω από τη Renault του Vitaly Petrov – ο οποίος είχε κάνει πολύ νωρίς το pit-stop του, όταν μπήκε στην πίστα το όχημα ασφάλειας. Σε όλη τη διάρκεια μέχρι την καρό σημαία η Renault, της οποίας ο αεραγωγός F-duct δούλευε πλέον άψογα, εμπόδιζε κάθε απόπειρα προσπέρασης του F. Alonso. Κι ο Mark Webber έμεινε πίσω.

Ήταν εκεί, σε αυτές τις πίσω θέσεις, που ήλπιζε ο Sebastian Vettel να δει τους αντιπάλους του, για να γίνει πρωταθλητής. «Θα πάω να τον κεράσω ένα ποτό» είπε ο S. Vettel για τον V. Petrov, καθώς ο Ρώσος νωρίτερα, στο γύρο της επιστροφής στα pits έβλεπε τον οδηγό της Ferrari να του κάνει άγριες χειρονομίες.

Fernando Alonso: Στο μάτι του κυκλώνα
Ο Ισπανός οδηγός της Ferrari ήταν εκεί, πρωταγωνιστής, στις δύο κυριότερες διαμάχες με τη FIA που αφορούσαν αγωνιστικά ζητήματα. Στο GP Γερμανίας βρέθηκε μέσα στο μάτι του κυκλώνα, αλλά στο GP Ευρώπης λίγο νωρίτερα ήταν ο ίδιος ο κυκλώνας…

Ο δις πρωταθλητής είδε με έκπληξη στη Valencia τον Lewis Hamilton να προσπερνά το όχημα ασφάλειας – το οποίο έτυχε να βγει δίπλα στον Βρετανό και μπροστά από τον F. Alonso. Ο Ισπανός φώναζε από τη ραδιοεπικοινωνία για την τιμωρία του Lewis, αλλά όταν αυτή ήρθε, είκοσι λεπτά αργότερα, δεν κόστισε σχεδόν τίποτα στον Hamilton. Στο τέλος του αγώνα ο F. Alonso κατηγόρησε τους αγωνοδίκες ότι καθόρισαν το απότελεσμα του αγώνα.

Αντίθετα, στο τέλος του GP Γερμανίας ο Ισπανός δεν είπε απολύτως τίποτα. Από τα pits, ο Rob Smedley, μηχανικός του Felipe Massa, μετέδωσε στον Βραζιλιάνο το διάσημο πλέον μήνυμα «ο Fernando είναι ταχύτερός σου – μπορείς να επιβεβαιώσεις ότι έλαβες αυτό το μήνυμα;»

Λίγο αργότερα, ο Felipe Massa άνοιξε δρόμο στον F. Alonso και η Ferrari γνώρισε ξανά την κατακρυαγή για την επιλογή Νο1 οδηγού και για αλλοίωση του αποτελέσματος, και μαζί έλαβε πρόστιμο 100.000 δολαρίων από τους αγωνοδίκες. Μήνες μετά, η FIA αποφάσισε να μην επιβάλλει επιπλέον ποινή στη Scuderia.

Ο Felipe Massa δύο χρόνια νωρίτερα κοιτούσε στα μάτια τον Kimi Raikkonen και έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο. Όμως η έλευση του δις πρωταθλητή Fernando Alonso και μαζί του ισπανικού κεντρικού χορηγού (του ομίλου Santander) έκανε τα πράγματα λίγο πιο περίπλοκα, αν όχι αναπόφευκτα, για εκείνον.

Το μεγάλο ατύχημα
Το σφοδρό ατύχημα του Mark Webber στο GP Ευρώπης, το πλέον τρομακτικό της χρονιάς, είναι από εκείνα που επικαλείται κανείς τα τεράστια άλματα προόδου που έκανε η Formula 1 από το 1994 για την βελτίωση της ασφάλειας των μονοθεσίων.

Η RB6 του Αυστραλού προσέκρουσε στο πίσω μέρος της Lotus του Heikki Kovalainen, απογειώθηκε, ανετράπη στον αέρα και –αφού παρέσυρε εναέρια διαφημιστική ταμπέλα- προσγειώθηκε με τους τροχούς της στην άσφαλτο και έπειτα προσέκρουσε με βία στα προστατευτικά ελαστικά.

«Είμαι ΟΚ, ελπίζω κι εκείνος να είναι ΟΚ, είχε μια άσχημη πτήση» είπε ο H. Kovalainen στη ραδιοεπικοινωνία, ενώ ο Mark Webber αναρρωτήθηκε αν ο Φινλανδός θα έπρεπε να επιμείνει τόσο σθεναρά στην υπεράσπιση της θέσης του από το ταχύτερο μονοθέσιο της F1.

Μία νίκη του Jenson Button
Στο GP Κίνας, τον Απρίλιο, ο Jenson Button έφτασε να έχει δύο νίκες. Στους τέσσερις πρώτους αγώνες! Ο Lewis Hamilton δεν είχε καμία. Δεν είχαν περάσει, τότε, πολλοί μήνες από τότε που σύσσωμος ο Τύπος και οι σχολιαστές προέβλεπαν ότι ο πρωταθλητής του 2009 δεν πρόκειται να έχει καμία τύχη απέναντι στον πρωταθλητή του 2008.

Δεν ήταν μόνο ότι ο Lewis είχε όλη τη McLaren στο πλευρό του. Το σημαντικότερο και πιο ουσιώδες ήταν ότι το μονοθέσιο του 2010, η McLaren MP4/25, ήταν σχεδιασμένο για το πολύ ιδιαίτερο οδηγικό του στιλ, ανόμοιο σχεδόν στα πάντα από του Jenson Button.

Ο Jenson έδειχνε να το ρυθμίζει με απόλυτη επιτυχία και να το φέρνει κοντά στα μέτρα του στη συστοιχία γύρων του αγώνα, αλλά στις δοκιμές κατάταξης –όπου όλα πρέπει να είναι άρτια ισορροπημένα- δεν μπορούσε να κρύβει την ασυμβατότητα της φιλοσοφίας του μονοθεσίου με τον τρόπο οδήγησής του.

Θα μπορούσε να γίνει -εντελώς απρόσμενα- και πάλι πρωταθλητής αν δεν συνέβαιναν τα παραπάνω και αν ο Sebastian Vettel δεν προσέκρουε χωρίς καμία δικαιολογία στον πλευρικό αεραγωγό της McLaren στο Σπα. Ο Jenson Button απέδειξε το 2010 ότι ήταν απόλυτα άξιος πρωταθλητής το 2009.

Σχεδιαστικές ακροβασίες: Με μισό μάτι
Η McLaren αντέγραψε την ιδέα της Red Bull για εκπομπή των καυσαεριών μέσα στο διαχύτη, ώστε να αυξάνεται η αρνητική άντωση. Η Red Bull αντέγραψε την ιδέα του αεραγωγού F-duct της McLaren, για τη μείωση της αεροδυναμικής αντίστασης της πίσω πτέρυγας στις ευθείες. Η Ferrari αντέγραψε και τα δύο.

Παρόλα αυτά, η διχόνοια που έσπειραν οι σχεδιαστικές ακροβασίες των κορυφαίων ομάδων δεν έφτασε σε εκνευριστικό σημείο αυτή τη χρονιά, όπως είχε συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Η FIA έβαλε το χέρι της σε αυτό: Έκρινε νόμιμη την ιδέα της McLaren πολύ νωρίς, στο Μπαχρέιν, πριν πάρει το θέμα διαστάσεις.

Αργότερα, μέσα στη χρονιά, η Ομοσπονδία χειρίστηκε με λεπτότητα το ζήτημα της ελαστικότητας των πτερύγων της RBR και της Ferrari, που –όπως υποστήριζαν άλλες ομάδες- μείωναν υπό μεγάλο αεροδυναμικό φορτίο το ύψος του μονοθεσίου από το έδαφος. Έκανε πολλαπλούς ελέγχους στις πτέρυγες και τις έκρινε νόμιμες.

Το ένστικτο του Michael Schumacher
Τρία χρόνια απραγίας. Ούτε μια θέση στο βάθρο τη χρονιά της επιστροφής, με την ομάδα που πέρσι πήρε το πρωτάθλημα. Αυτά είναι όλα ασυνήθιστα για τον Michael Schumacher, τον πιο επιτυχημένο οδηγό της ιστορίας, Ουδέποτε είχε γνωρίσει, την περασμένη 15ετία του στη F1, αγωνιστική χρονιά χειρότερων αποτελεσμάτων.

Παρόλα αυτά, παρότι η βαθμοθηρία δεν ήταν κίνητρο, ο Γερμανός δεν έχασε το ένστικτό του. Εκείνο που, πάντοτε αδίστακτο, τον έβγαζε νικητή από μια μονομαχία – ή, τουλάχιστον, χαμένο αλλά έπειτα από μάχη μέχρι τελευταίας ρανίδος.

Σπάνια κάνουν φιλίες τέτοιες πράξεις. Έτσι έγινε στην Ουγγαρία, όπου ο Γερμανός είδε τον πρώην ομόλογό του στη Ferrari Rubens Barrichello να προσπαθεί να τον περάσει, στην ευθεία. Ο «Schumi» άλλαξε πορεία, όπως μπορεί μόνο για μία φορά να κάνει, αλλά ο Βραζιλιάνος επέμεινε.

Τότε, ο Γερμανός συνέκλινε και άρχισε να ωθεί τη Williams προς τον τοίχο της ευθείας. Μόλις τα δύο μονοθέσια πέρασαν την άκρη του τοίχου, πιθανότατα καθένας που είδε τι συνέβη πρέπει να ξεφύσηξε από ανακούφιση. «Είναι τρελός και πήγε να με σκοτώσει», φώναζε στο παρκ φερμέ ο Barrichello.

Ένα αντίστοιχο δείγμα του ενστίκτου του Γερμανού, αν και λιγότερο επικίνδυνο, φάνηκε και στο Monaco. Το όχημα ασφάλειας βγήκε από την πίστα μία στροφή πριν τον τερματισμό – παρόλα αυτά, ο «Schumi» χρειαζόταν μόνο μια στροφή για να επιτεθεί λυσσαλέα στον F. Alonso και να τον περάσει. Δεν έχει σημασία αν οι αγωνοδίκες αργότερα έκριναν ότι κάτι τέτοιο απαγορεύεται.

Ένας απρόσμενος poleman
Στην καρδιά της μάχης του τίτλου, εκεί που οι πέντε διεκδικητές τα έπαιζαν όλα για όλα, στον προτελευταίο αγώνα της χρονιάς ο Nico Hulkenberg και η Williams βγήκαν από την αφάνεια με μια εντελώς απροσδόκητη pole position στο Interlagos της Βραζιλίας.

Ήταν αποτέλεσμα τόσο των εναλλασσόμενων καιρικών συνθηκών (και της συμβουλής του πολύπειρου Rubens Barrichello να βγει η ομάδα με ελαστικά για στεγνό) αλλά και του ταλέντου του νεαρού Γερμανού πρωταθλητή του GP2. Ωστόσο, υπάρχει και κάτι ακόμα πιο απρόσμενο:

Λίγες εβδομάδες μετά, η Williams δεν ανανέωσε το συμβόλαιο του «Hulk» και προτίμησε για το 2011 τον Pastor Maldonado. Ο οδηγός από τη Βενεζουέλα, επίσης πρωταθλητής του GP2, φέρνει μαζί του 15 εκατομμύρια δολάρια χορηγιών – σε μια εποχή που η Williams προσπαθεί να τα βάλει με τα (οικονομικά) μεγαθήρια.

Σπάζοντας υπό πίεση
Στην περίπτωση του Sebastian Vettel και του Lewis Hamilton ήταν το νεαρό της ηλικίας, σε συνδυασμό με την πίεση του πρωταθλητισμού. Για τον Fernando Alonso ήταν η πίεση από τους τιφόζι και τον ιταλικό Τύπο. Για τον Mark Webber ίσως έφταιξε εκείνο το ατύχημα, με ποδήλατο, τέσσερις αγώνες πριν το τέλος.

Όποια και να ήταν η αιτία, οι διεκδικητές του τίτλου –με εξαίρεση τον Jenson Button- υπέπεσαν σε σημαντικά οδηγικά λάθη. Ο πρωταθλητής Sebastian Vettel στην Τουρκία εγκατέλειψε προσκρούοντας στο άλλο μονοθέσιο της ομάδας του, ενώ στο Spa προσέκρουσε σχεδόν… ασυναίσθητα στη McLaren του Jenson Button κι έπειτα έσκισε ένα ελαστικό στη Force India του Tonio Liuzzi.

Ο Lewis Hamilton είχε δύο ατυχήματα σε πολύ κρίσιμες στιγμές, στη Monza και στη Σιγκαπούρη, σε προσπάθειες να προσπεράσει. Πολύ μετά το τέλος της χρονιάς, ο Άγγλος είπε ότι μέρος των λαθών του οφειλόταν σε προσωπικά προβλήματα που αντιμετώπιζε.

Ο Fernando Alonso έκανε αρκετά λάθη στην αρχή της χρονιάς, όπως και στο Spa, ενώ ο Mark Webber έχασε τον έλεγχο της RB6 και εγκατέλειψε στη βρεγμένη πίστα της Κορέας. Τόσα λάθη, από τους κορυφαίους οδηγούς του πλανήτη, δείχνουν ότι η F1 –κατά τα λόγια του F. Alonso- δεν είναι πλέον απλώς ένα σπορ.

Ονειρα χαμένα στον καπνό
Στο καπνό ενός σπασμένου κινητήρα, για την ακρίβεια. Όταν ο Sebastian Vettel εγκατέλειψε –λίγο πριν κατακτήσει τη νίκη- στην Κορέα, με πρόβλημα στον κινητήρα της Renault, όλα έδειχναν ότι είχαν τελειώσει για εκείνον. Άλλωστε, τη νίκη που έχασε, την καρπώθηκε ο Νο1 αντίπαλός του, Fernando Alonso.

Λίγους μήνες νωρίτερα, ήταν ο ίδιος ο F. Alonso που έδειχνε να μην έχει καμία ελπίδα για τον τίτλο. Μάλιστα, αυτό συνέβη δύο φορές: Μία πριν τη νίκη στη Γερμανία, που αναγέννησε τη Ferrari, και μία μετά την εγκατάλειψη στο Βέλγιο. Όμως το πείσμα και η πίστη είναι πολύ μεγάλες αρετές – κι αυτό δεν μπορεί να το δει κανείς μόνο στη F1.

auto.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: