Ήταν λίγο πριν τις 2 το βράδυ. Στο μυαλό μου μπουνιές, καρεκλιές, Βιερίνια, Τζιμπούρ. Έβλεπε ο γιος μου το ματς της εθνικής; Γιατί αν το έβλεπε πως εξηγώ εγώ ότι δεν πρέπει να παίζει ξύλο με τον αδερφό του και να μην απαντά στις προκλήσεις του μικρού…

Βγαίνω από το κτίριο του in.gr και βλέπω το πούλμαν της εθνικής Σερβίας να περνά τη Μιχαλακοπούλου με τέσσερις μοτοσυκλετιστές της Αστυνομίας και μία κλούβα να το ακολουθεί. Φευγαλέα βλέπω τους Σέρβους, όλοι κοιτούσαν έξω από τα παράθυρα. Οι αποστολές μένουν λίγο πιο κάτω στο Caravel…

Συνεχίζω να βηματίζω με απίστευτη υπερένταση. Δεν σκέφτομαι τα καταστροφικά τύπου πως γίναμε έτσι και γιατί συμβαίνουν αυτά. Γιατί απλά είμαστε άνθρωποι. Η διαφορά είναι όμως το «παν μέτρον άριστον». Ο Αριστοτέλης ήξερε πολλά…

Στο εστιατόριο δίπλα από τη δουλειά, βλέπω τον Αντώνη Φώτση. Δεν του μιλάς φυσικά, από διακριτικότητα. Ήταν με τη σύζυγό του. Δεν χαμογελούσε, ήταν σκεπτικός.

Σίγουρα είχε μετανιώσει για ότι έγινε στο ΟΑΚΑ. Όπως όλοι φαντάζομαι.

Ξέρετε πόσες φορές έχω μετανιώσει εγώ όταν λέω κακιά… λέξη σε οδηγό στους ελληνικούς δρόμους και ο μικρός με ρωτά ποιος είναι μαμά ο μ….;

Προσπάθησα λοιπόν να συγκρίνω τα συναισθήματα. Νεύρα, άγχος, πίεση. Όλα μέσα στο πρόγραμμα. Όμως εμένα γιατί δεν μου… γλιστράνε καρέκλες, απλά μου ξεφεύγει καμιά αθυροστομία;

Συμπέρασμα δεν έβγαλα και ούτε θα βγάλεις κανείς ποτέ. Ούτε οι συγνώμες μου αρέσουν. Μου φαίνονται πολύ δήθεν.

Δεν θα το ξανακάνω και δεν πρέπει να το κάνει κανείς, θα μου αρκούσε. Από εκεί και πέρα οι αναλύσεις περισσεύουν.

Τρεις πλέον η ώρα. Φτάνω σπίτι και μπαίνω στο ίντερνετ για να ξαναδώ όσα έγιναν. Προσπαθώ να τα δω χωρίς τη πίεση του να γράψω τα γεγονότα.

Καταλήγω λοιπόν στο ότι η πρόκληση ήταν μεγάλη και όπως είπε και ο Τσαρτσαρής: «υπάρχουν 400 παιδιά στην Ελλάδα που ασχολούνται με το μπάσκετ»…

Υ.Σ. Οφείλω να πω πάντως πως όλα τα λεφτά στο βίντεο από το ΟΑΚΑ είναι ο βηματισμός του Σόφο προς τον… κίτρινο Κρστιτς. Δεν υπάρχει….

Α.Κόδρου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ