Αθήνα: Οι εξελίξεις στον τομέα της αντιμετώπισης της καρδιακής ανεπάρκειας θα βρεθούν στο επίκεντρο του 11ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Καρδιακής Ανεπάρκειας, που ξεκινά την Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2010.

Την κεντρική ομιλία στην εναρκτήρια τελετή θα εκφωνήσει ο βραβευμένος με Nobel Ιατρικης το 2007, Δρ Μάριο Καπέκι, καθηγητής Γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Γιούτα των ΗΠΑ.

Στην συνέντευξη τύπου που παραχώρησε το προεδρείο της Εταιρείας Μελέτης και Έρευνας της Καρδιακής Ανεπάρκειας, τονίστηκε η αναμενόμενη επιτυχία του συνεδρίου, καθώς φέτος για πρώτη χρονιά, οι προεγγραφές ξεπέρασαν τις 1.300.

Ο γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Σταμάτης Αδαμόπουλος επεσήμανε ότι «η αλματώδης εξέλιξη της τεχνολογίας μας βοηθά ώστε η τελειοποίηση της εμφυτεύσιμης τεχνητής καρδιάς, αναμένεται να ολοκληρωθεί τα επόμενα χρόνια.

Το όραμα της κατασκευής μιας μικρής πλήρως εμφυτεύσιμης τεχνητής καρδιάς ή μιας συσκευής με κατάλληλα τεχνικά χαρακτηριστικά που θα επιτρέπουν την χρησιμοποίηση της ακόμα και σε νεογνά, βρέφη και παιδιά δεν θεωρείται απλά εφικτό, αλλά αναμένεται να εφαρμοστεί σε κλινικές μελέτες στο πολύ εγγύς μέλλον».

«Ήδη, όπως συμπλήρωσε ο κ. Αδαμόπουλος, η τεχνητή καρδιά που χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια έχει αυξήσει το προσδόκιμο ζωής στο 70% των ασθενών που βρίσκονται στο τελικό στάδιο, ενώ έχει ξεπεράσει τα τέσσερα χρόνια λειτουργίας σε ορισμένους ασθενείς».

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν «την τελευταία τετραετία οι συσκευές μηχανικής υποβοήθησης παλμικής ροής έχουν δώσει τη θέση τους σε συσκευές συνεχούς ροής, οι οποίες τείνουν να αποκτήσουν τα χαρακτηριστικά μιας άριστης «τεχνητής καρδιάς». Κι αυτό γιατί είναι μικρότερες, προκαλούν λιγότερες λοιμώξεις και θρομβοεμβολικά επεισόδια. Παράλληλα με την εντυπωσιακή βελτίωση της ποιότητας ζωής, επιμηκύνουν σημαντικά και το προσδόκιμο ζωής των πασχόντων.

Από την πλευρά του ο καθηγητής και πρόεδρος της ΕΜΕΚΑ Ιωάννης Νανάς ανέφερε ότι «η ετήσια επιβίωση υπερβαίνει το 70% με τις νέες αυτές συσκευές συνεχούς ροής, ενώ η προηγούμενη γενιά συσκευών παλμικής ροής προσέφερε ετήσια επιβίωση περί το 50%».

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε αυτή την κατηγορία ασθενών το προσδόκιμο ζωής για τους 12 μήνες (τον πρώτο χρόνο), χωρίς μηχανική υποστήριξη ή μεταμόσχευση, δεν υπερβαίνει το 25%.

Ο κ. Νανάς πρόσθεσε ακόμη πως στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι ο αριθμός των ασθενών με βαριά καρδιακή ανεπάρκεια, στους οποίους η φαρμακευτική αγωγή έχει καταστεί αναποτελεσματική, ανέρχεται σε 15.000-30.000 άτομα και ως εκ τούτου η ανάγκη αντιμετώπισης του ολοένα αυξανόμενου αυτού πληθυσμού, πέρα της μεταμόσχευσης, είναι πλέον επιτακτική.

Στη χώρα μας οι τεχνητές καρδιές (LVAD) χρησιμοποιούνται ως μέρος της καθημερινής πράξης σε ορισμένα κέντρα με συνολική εμπειρία που ξεπερνά τους 100 ασθενείς. Η μεταμόσχευση καρδιάς έχει περιορισθεί σε ένα μόνο κέντρο σε συχνότητα μεταμοσχεύσεων περίπου 10-12 ανά έτος.

Αρκετοί Έλληνες ασθενείς εξακολουθούν να υποστηρίζονται ως σήμερα (μέγιστη διάρκεια υποστήριξης τέσσερα έτη) ενώ υπάρχουν κι ορισμένοι που αποδεσμεύτηκαν με επιτυχία από τη συσκευή και ζουν με τη δική τους καρδιά, έως και τέσσερα χρόνια μετά την επέμβαση αφαίρεσης της αντλίας.

Στην Ελλάδα, η τεχνητή καρδιά εμφυτεύεται ως γέφυρα για μεταμόσχευση, σαν μόνιμη θεραπεία, ή σαν υποστήριξη έως τη μυοκαρδιακή ανάρρωση, με αποτελέσματα ανάλογα με τα αντίστοιχα των διεθνών κέντρων.

Όσον αφορά στη φαρμακευτική αντιμετώπιση, ο ειδικός γραμματέας της ΕΜΕΚΑ Αθανάσιος Τρίκας ανέφερε ότι «υπάρχουν πολλές φαρμακευτικές ουσίες και αναπτύσσονται συνεχώς καινούριες. Όμως, τα αποτελέσματά τους είναι μόνο ως προς τα συμπτώματα. Η επιβίωση των αρρώστων έχει βελτιωθεί πολύ λίγο, τις τελευταίες δεκαετίες. Οι άρρωστοι αποδεκατίζονται με γρήγορους ρυθμούς. Στο 50% των περιπτώσεων ο θάνατος είναι αιφνίδιος. Υπάρχει συνεχής αναζήτηση από τους ερευνητές για πιο αποτελεσματικά φάρμακα».

Παρά τις βελτιώσεις της τελευταίας 20ετίας στην αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας [φάρμακα, προγράμματα σωματικής άσκησης, ηλεκτρική θεραπεία (αμφικοιλιακοί βηματοδότες, απινιδωτές)], η κλινική έκβαση σημαντικού ποσοστού ασθενών παραμένει δυσμενής.

Η μεταμόσχευση καρδιάς θεωρείται κλασικά ως η ιδανική οριστική θεραπεία για τις περιπτώσεις, όπου οι άλλες θεραπείες που εφαρμόστηκαν δεν πέτυχαν να αναστείλουν την εξέλιξη της νόσου. Ωστόσο, λόγω του περιορισμένου αριθμού των δοτών (2.300 μόνο μοσχεύματα ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο), η συνολική επίδραση της μεταμόσχευσης στην πρόγνωση της καρδιακής ανεπάρκειας έχει περιγραφεί ως επιδημιολογικά μηδαμινή.

Το κενό που δημιουργεί η σπανιότητα των δοτών παγκοσμίως έρχεται να καλύψει η τεχνητή καρδιά.

Πληγή για το Ε.Σ.Υ. η καρδιακή ανεπάρκεια

Η καρδιακή ανεπάρκεια αποτελεί όχι μόνον δυσεπίλυτο ακόμη θεραπευτικό πρόβλημα αλλά και τεράστιο οικονομικό αγκάθι για κάθε κρατικό προϋπολογισμό. Και τούτο διότι π.χ. στις ΗΠΑ αποτελεί την κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας προσβάλλοντας 2-3.000.000 ασθενείς συνολικά με 300.000 νέα περιστατικά ετησίως, ενώ το ετήσιο κόστος ανέρχεται σε 10.3 δις δολάρια.

Στην Ελλάδα οι πάσχοντες από καρδιακή ανεπάρκεια εκτιμάται ότι ανέρχονται σε περίπου 200.000 και περισσότερα από 500 νοσοκομειακά κρεβάτια είναι μονίμως κατειλημμένα από ασθενείς που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια

Εξαιτίας του υψηλού επιπολασμού και των συχνών νοσηλειών το κλινικό σύνδρομο της καρδιακής ανεπαρκείας ταξινομείται μεταξύ των πιο πολυδάπανων ιατρικών προβλημάτων. Υπολογίζεται ότι οι νοσηλείες στο νοσοκομείο λόγω καρδιακής ανεπάρκειας απορροφούν το 2% των συνολικων δαπανών για την υγεία.

Κατά τη διάρκεια του 11ου Πανελληνίου Συνεδρίου, που θα ολοκληρωθεί στις 7 Φεβρουαρίου 2010, θα πραγματοποιηθούν:

  • Παρουσίαση των ερευνητικών αποτελεσμάτων και/ή εξελίξεων από διάφορα επιστημονικά κέντρα (Ελληνικά και διεθνή)
  • Συνάντηση και ανταλλαγή απόψεων μεταξύ των ερευνητών
  • Ενημέρωση της καρδιολογικής κοινότητας, αλλά και κάθε ενδιαφερόμενου επί των εξελίξεων αυτών.
  • Πρακτική εκπαίδευση των νεώτερων καρδιολόγων και ερευνητών επί των τελευταίων τεχνολογιών, μεθόδων και τεχνικών εξελίξεων.
  • Αποφασίζεται ταυτόχρονη δοκιμή νέων φαρμάκων, διαγνωστικών και/ή θεραπευτικών τεχνικών και/η στρατηγικών, σε ασθενείς που παρακολουθούνται από επί μέρους ομάδες.
  • Συνεννόηση για επιστημονικές συνεργασίες και ανταλλαγές. Συντονισμένη και σύγχρονη εργασία επί ερευνητικών προγραμμάτων κοινών στόχων, παρόμοιων μεθόδων και τεχνικών.

health.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: