Λονδίνο: Το οπτικό «μονοπάτι» που βρίσκεται κάτω από την φωτοευαισθησία των πασχόντων από ημικρανία, υποστηρίζουν ότι ανακάλυψαν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ.

Σύμφωνα με άρθρο στο επιστημονικό έντυπο Nature Neuroscience, επιστημονική ομάδα του Ιατρικού Κέντρου Beth Israel Deaconess μελέτησε δυο ομάδες τυφλών ατόμων που υπέφεραν από ημικρανίες και διαπίστωσαν ότι το φως προκαλούσε ερεθισμό σε μια ομάδα εγκεφαλικών νευρώνων που παρέμεναν εν ενεργεία για κάποιο διάστημα.

Ακόμη και οι άνθρωποι με προβλήματα όρασης λοιπόν που πάσχουν από ημικρανία έχουν τελικά φωτοφοβία.

Η παρατήρηση αυτή έκανε τους ερευνητές να σκεφτούν ότι τα σήματα που μεταδίδονται από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα μέσω του οπτικού νεύρου προκαλούν με κάποιον τρόπο την επιδείνωση του πόνου.

Οι ερευνητές χώρισαν 20 τυφλούς ανθρώπους σε δύο ομάδες: στην πρώτη οι συμμετέχοντες ήταν τυφλοί λόγω οπτικών παθήσεων όπως καρκίνο του αμφιβληστροειδούς και γλαύκωμα. Δεν μπορούσαν να δουν εικόνες ή να αντιληφθούν το φως επομένως δεν είχαν φυσιολογικό κύκλο ύπνου-αφύπνισης. Στην δεύτερη ομάδα τα άτομα είχαν υποστεί τύφλωση λόγω εκφυλιστικών παθήσεων όπως η μελαγχρωστική αμφιβληστροειδοπάθεια. Αν και δεν μπορούσαν να αντιληφθούν εικόνες, μπορούσαν να εντοπίσουν την παρουσία φωτός και να διατηρούν φυσιολογικό κύκλο ύπνου-αφύπνισης.

Τα άτομα της δεύτερης ομάδας περιέγραψαν τον πόνο ως έντονο όταν εκτέθηκαν σε πηγή φωτός, ειδικά σε γκρίζες ή μπλε δέσμες φωτός.

Ενώ οι ασθενείς της πρώτης ομάδας δεν είχαν κάποια επιδείνωση της ημικρανίας από την έκθεση στο φως, οι ασθενείς της δεύτερης ομάδας μπορούσαν να περιγράψουν με ξεκάθαρο τρόπο τον εντεινόμενο πόνο μετά από έκθεση στο φως.

Αυτό σημαίνει ότι ο μηχανισμός της φωτοφοβίας εμπλέκει το οπτικό νεύρο, αφού στα πλήρως τυφλά άτομα, το οπτικό νεύρο δεν μεταφέρει σήματα φωτός προς τον εγκέφαλο.

Οι επιστήμονες υποψιάζονται επίσης ότι μια ομάδα προσφάτως ανακαλυφθέντων κυττάρων του αμφιβληστροειδούς χιτώνα που περιέχουν φωτο-υποδοχείς μελανοψίνης (που βοηθούν στον έλεγχο βιολογικών λειτουργιών περιλαμβανομένου του ύπνου και της αφύπνισης) εμπλέκονται άμεσα στην διαδικασία αυτή, επειδή είναι οι μόνοι λειτουργικοί φωτο-υποδοχείς που απομένουν σε άτομα που χάνουν την όρασή τους.

Ο Δρ Λι Τομκινς που συμμετείχε στην έρευνα σημειώνει ότι «και από παλαιότερη μελέτη είχαν διαπιστώσει ότι αυτή η ευαισθησία μπορεί να προκληθεί από το μπλε φως, αλλά το γκρι είναι μια νέα παρατήρηση και αναρωτιόμαστε αν η έρευνα θα μας βοηθήσει να κατανοήσουμε περισσότερο γιατί ορισμένοι πάσχοντες από ημικρανία είναι ευαίσθητοι στις χαμηλής έντασης πηγές φωτός.»

Ο πόνος της ημικρανίας πιστεύεται ότι εκδηλώνεται όταν τα μηνίγγια, οι μεμβράνες πέριξ του εγκεφάλου και του κεντρικού νευρικού συστήματος, ερεθίζονται.

Αυτό διεγείρει τους υποδοχείς του πόνου και προκαλεί μια ομάδα περιστατικών που συντελούν σε παρατεταμένη ενεργοποίηση μιας ομάδας αισθητηριακών νευρώνων.

Οι ερευνητές εξέτασαν και τι συνέβαινε όταν ένεσαν χρώμα στα μάτια αρουραίων. Εντόπισαν το «μονοπάτι» των κυττάρων μελανοψίνης μέσω του οπτικού νεύρου και προς τον εγκέφαλο και τελικά εντόπισαν τους νευρώνες που ενεργοποιούνται ηλεκτρικώς κατά την διάρκεια μιας ημικρανίας.

Όταν μικρά ηλεκτρόδια εισήχθησαν σε αυτούς τους νευρώνες, διαπιστώθηκε ότι το φως προκαλούσε μια ροή ηλεκτρικών σημάτων που συνέκλιναν πάνω σε αυτά τα κύτταρα. Ακόμη και όταν αφαιρέθηκε το φως, οι νευρώνες παρέμεναν ενεργοποιημένοι.

Αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί οι ασθενείς με εντεινόμενο πονοκέφαλο εντός δευτερολέπτων μετά την έκθεση στο φως, παρουσιάζουν βελτίωση 20 με 30 λεπτά μετά την παραμονή σε σκοτεινό χώρο.

health.in.gr