Συχνή τελικά η «εξάρτηση» των παιδιών από τα ηλεκτρονικά παιχνίδια

Νέα Υόρκη: Οι γονείς που πιστεύουν ότι τα παιδιά τους είναι «εθισμένα» στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, ενδεχομένως στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να έχουν δίκιο, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Psychological Science.

Ο Δρ Ντάγκλας Τζεντίλε και οι συνεργάτες του στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Αιόβα έθεσαν υπό ιατρική παρακολούθηση περίπου 1.200 παιδιά και εφήβους και διαπίστωσαν ότι σχεδόν το 10% είχε σημάδια παθολογικής χρήσης ηλεκτρονικών παιχνιδιών, δηλαδή πληρούσαν τον ορισμό που δίνεται και στην παθολογική ενασχόληση με τα τυχερά παιχνίδια.

Πρόσφατα, ερευνητές είχαν ενδιαφερθεί για την πιθανότητα νεαρά άτομα να αναπτύξουν ανθυγιεινή ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια και το διαδίκτυο. Οι ειδικοί σταμάτησαν όμως να χαρακτηρίζουν τη συμπεριφορά αυτή ως εξάρτηση, αν και μερικές μελέτες όντως δείχνουν ότι τα παιδιά μπορεί να προσκολληθούν στον ηλεκτρονικό υπολογιστή τους.

Στην παρούσα μελέτη, το 8,5% των παιδιών 8-18 ετών είχε τουλάχιστον έξι εκ των 11 ενδείξεων προβληματικής χρήσης των ηλεκτρονικών παιχινιδιών.

Ορισμένα σημάδια περιλαμβάνουν παραμέληση των σχολικών εργασιών για να παίξουν ηλεκτρονικό παιχνίδι, αποτυχημένη απόπειρα μείωσης χρήση του παιχνιδιού, την ενασχόληση με το παιχνίδι ως τρόπο διαφυγής από άσχημα συναισθήματα και συναισθήματα ανάγκης για περισσότερη ενασχόληση με το παιχνίδι και συχνότερα με στόχο να αποκομίσει περισσότερη ευχαρίστηση από την εμπειρία του ηλεκτρονικού παιχνιδιού.

Η παθολογική χρήση είναι κάτι που κάνει κάποιος και στην προκειμένη περίπτωση το παίξιμο του ηλεκτρονικού παιχνιδιού, με καταστροφικές συνέπειες για τη λειτουργικότητα του.

Δεν έχει να κάνει απλά με την ποσότητα αλλά με την αρνητική επίδραση στην λειτουργικότητα με πολλαπλούς τρόπους.

Τα παιδιά που ήταν παθολογικοί παίκτες, είχαν διπλάσιο χρόνο παιξίματος συγκριτικά με τους μη παθολογικούς παίκτες, περίπου 25 ώρες την εβδομάδα, κατά μέσο όρο. Επίσης έτειναν να έχουν κακούς βαθμούς στο σχολείο και ήταν πιθανότερο να αναφέρουν προβλήματα προσοχής στο σχολείο. Κατά πόσο τα προβλήματα αυτά, ήταν αποτέλεσμα του παιχνιδιού είναι άγνωστο.

Ο Δρ Τζεντίλε ξεκίνησε να ερευνά την παθολογική ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια, επειδή δυσκολευόταν ο ίδιος να δεχθεί ότι υφίσταται τέτοια κατάσταση.

«Υπέθετα ότι οι γονείς αποκαλούσαν εξάρτηση το γεγονός ότι τα παιδιά περνούσαν τόσες ώρες μπροστά την οθόνη του υπολογιστή. Χρησιμοποιώντας κριτήρια για την μέτρηση του παθολογικού παιξίματος τυχερών παιχνιδιών, η μελέτη δείχνει ότι ουσιαστικός αριθμός παιδιών έχει όμοιο πρόβλημα με τα ηλεκτρονικά παιχνίδια», εξηγεί ο ερευνητής.

Πάντως πολλά πράγματα παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστα. Δεν γνωρίζουμε για παράδειγμα ποια παιδιά κινδυνεύουν περισσότερο και αν αυτό αποτελεί μέρος άλλων διαταραχών. Η παθολογική χαρτοπαιξία για παράδειγμα ίσως είναι σύμπτωμα κατάθλιψης. Στην περίπτωση αυτή η διευθέτηση του υποκείμενου προβλήματος είναι καίριας σημασίας.

health.in.gr