Νέα ερευνητικά και κλινικά δεδομένα για τη νόσο του Πάρκινσον

Αθήνα: Καινούργια στοιχεία προκύπτουν από τις ιατρικές έρευνες και τις κλινικές μελέτες σχετικά με τη νόσο του Πάρκινσον και τις θεραπευτικές αγωγές της. Τα νέα δεδομένα θα παρουσιαστούν σε επιστημονική ημερίδα που διοργανώνει η Νευρολογική Κλινική του Γενικού Κρατικού Νοσοκομείου Αθηνών «Γιώργος Γεννηματάς» το Σάββατο 13 Οκτωβρίου.

Σε συνέντευξη Τύπου-προπομπό της ημερίδας, που διοργανώθηκε την Τετάρτη σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, οι νευρολόγοι Τριαντάφυλλος Ντόσκας και Γιώργος Τάγαρης αναφέρθηκαν στα γενικά χαρακτηριστικά της νόσου του Πάρκινσον και σε νέες, αποτελεσματικότερες μεθόδους θεραπευτικής αγωγής, που θα παρουσιαστούν εκτενέστερα στη διάρκεια της ημερίδας.

Κατά τη συνέντευξη Τύπου οι ομιλητές υπογράμμισαν ότι η νόσος του Πάρκινσον είναι μία προοδευτικά εκφυλιστική ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος, στην οποία οι ασθενείς σταδιακά χάνουν τον έλεγχο των κινήσεών τους και παρουσιάζουν συμπτώματα, όπως ο τρόμος (τρέμουλο, που αποτελεί το συχνότερο σύμπτωμα), η ακαμψία, η βραδυκινησία (το κλασικότερο, όπως επισημάνθηκε, σύμπτωμα) και η αστάθεια θέσης και βάδισης.

Περίπου 4.000.000 άνθρωποι σε όλο τον κόσμο πάσχουν από τη νόσο του Πάρκινσον, ενώ στην Ελλάδα οι πάσχοντες υπολογίζονται σε 50.000, με 1.000 νέα περιστατικά κάθε χρόνο. Η νόσος παρουσιάζεται σε άτομα που βρίσκονται σε ηλικία άνω των 50 ετών, αλλά περίπου το 1/5 των περιπτώσεων εμφανίζεται σε άτομα κάτω των 40 ετών.

Η νόσος αυτή καθ’ εαυτή δεν θεραπεύεται, γιατί ο εκφυλισμός των νευρικών κυττάρων είναι μόνιμος και μη αναστρέψιμος. Αυτό που έχει πετύχει ο ιατρικός χειρισμός της νόσου τα τελευταία 50 χρόνια είναι να κατευνάζει τα συμπτώματά της.

Η ενδεικνυόμενη θεραπεία για τη νόσο του Πάρκινσον κατά τα πρώιμα στάδια και για ασθενείς κάτω είναι οι λεγόμενοι «αγωνιστές ντοπαμίνης», οι οποίοι είθισται να χορηγούνται από το στόμα.

Πλέον, η θεραπεία των συμπτωμάτων δύναται να καταστεί αποτελεσματικότερη και σταθερότερη με τη χρήση διαδερμικού επιθέματος που περιέχει την ουσία ροτιγοτίνη, η οποία «μιμείται» τη δράση της ντοπαμίνης.

To διαδερμικό επίθεμα (αυτοκόλλητο) κυκλοφορεί και στην ελληνική αγορά από τον Ιανουάριο του 2007 και, όπως περιέγραψαν οι Τρ.Ντόσκας και Γ.Τάγαρης, πρόκειται για ένα «καλά ανεκτό» φάρμακο, που επιτυγχάνει σταθερά επίπεδα διάχυσης της ροτιγοτίνης στον οργανισμό καθόλη τη διάρκεια της θεραπείας. To κόστος του διαδερμικού επιθέματος καλύπτεται κατά 90% από τα ασφαλιστικά ταμεία.

health.in.gr